Het grote 'hoe voelen wij ons vandaag' topic

Phoenix, als je eventueel, kan ik je helpen Ik heb al enige ervaring met het bouwen van websites

Hoi Denzil,

nou, ik zat er net al in te lezen: blijkt dat ik nóg een boek nodig heb, voor echte échte dummies!

Het wordt een flinke klus, dat heb ik al wel begrepen. Ik wil een rustige en overzichtelijke site, met links ongeveer tien tabbladen. Het boek heeft mer dan 300 pagina's, maar zelfs dan, als ik hem uit heb, weet ik nog niet of het me gaat lukken. Misschien dat we in pb hierover door kunnen babbelen? Ik heb alleen de komende dagen niet zoveel tijd, dus reageer ik niet zo snel...

Maar wel super, dat je mee wil denken of zelfs helpen! Dank je wel voor het aanbod.

Ik ben geschokt toen ik de tv aan deed en keek wat er in de wereld gebeurd was!

Ik zag dat er iemand zo om zich heen schoot bij ons in het stamcafeetje!! Ik ben er helemaal stil van en dit terwijl ik daar bijna elke week zit alleen "toevallig" gisteren niet!

Terry R.I.P

Alle gewonden sterkte! Ik hoop dat de dader wel lang gevangenisstraf krijgt!!

Tsjonge, Nathalie, zag het net staan op Internet.
Gelukkig was je niet aanwezig. Toeval? Toeval bestaat niet, dit is je godzijdank bespaard gebleven.

Dat zinloos geweld zo dicht bij jouw omgeving komt dat is heel eng. Inderdaad niet toevallig zoals Hans ook zegt dat je er die dag niet was. Gelukkig maar..

Jeetje Natalie. Je hebt er niet bij hoeven zijn, dat is je gespaard gebleven. Maar het komt wel erg dichtbij op deze manier.

Maryssa; ik wil het niet goedpraten wat de dader gedaan heeft maar in mijn beleving bestaat er niet zoiets als "zinloos" geweld. Dit komt alles behalve uit de lucht vallen en de mensen die het meegemaakt hebben zijn daar niet voor niets bij geweest.
De oorzaak van dit soort gebeurtenissen kan niet anders dan gezocht worden in de maatschappij van waaruit diegene gekomen zijn. Eén mens staat nooit op zichzelf alleen.

Dank jullie wel voor de medeleven!

Het komt inderdaad heel dichtbij, ik geloof zelf ook niet dat het toeval is dat ik er niet bij was.
Mijn broer en ik hadden het ernog over hij komt daar ook standaard alleen gister ook niet gelukkig!!
We hadden gewoon veel geluk dat het ons bespaard is gebleven godzijdankuwel!
Ik kan het gewoon niet geloven, wat bezield iemand zeg. Misschien moeten ze wel dicht aangezien er vaker "incidentjes" zijn voor gevallen niet zo heftig als dit.
Maar soms komen er wel hele agressieve mensen helaas... Alleen nu is het fataal geworden voor onze terry

Ik vind als een gek om je heen schieten knap zinloos.

Maar ik snap wat je bedoelt, Gast. Dader en slachtoffer(s) hebben meestal hun rollen gekozen voordat ze dit leven begonnen.

Ik kan me voorstellen dat je de daad op zich zinloos vind, Masyssa. Zo lijkt het ook. Maar meestal is er een hele geschiedenis aan ten grondslag om tot die daad te komen. Of je je daar bewust van bent of niet (van die oorzaak).
Ik denk zelfs dat veel mensen die dit soort dingen doen niet bewust handelen. Dat maakt het in zekere zin zinloos omdat wij "zin" koppelen aan "bewust zijn".
Het kan wel een teken van onwetendheid zijn. (maar dat is degene die dit veroordeeld in mijn ogen ook)

Er zijn natuurlijk omstandigheden die er toe KUNNEN leiden dat iemand tot dit soort daden komt. Of de dader bewust bekwaam of onbewust bekwaam is geweest dat weten we niet.

Het is maar net hoe je er naar kijkt.
Vanuit de optiek van de nabestaanden van de slachtoffers is het zinloos want die mensen hadden mogelijk niets te maken met de ruzie. En daarbij is er karma wat mogelijk uitgewerkt diende te worden tussen de dader en slachtoffers. Dan heeft het gebeurde dus ZIN gehad. Het is maar net vanuit welke invalshoek je ernaar kijkt of het zinloos is of niet.

Ja dat is zo. Bekijk je het vanuit een afgescheiden positie (vanuit het aangeleerde ego) dan zie je maar 1 kant van de medaille (de ander is de kant van de dader) en kun je het verband tussen beide niet zien.
Dit is al een oorzaak dat er zulk soort voorvallen kunnen gebeuren in deze wereld.

Ik voel me steeds slechter en slechter.. Met elke dag realiseer ik me steeds meer dat ik mijn vriendin kwijt ben.. Dan probeer je, natuurlijk je gedachten elders te brengen, door iets leuks te doen. Maar.. Je heb dan toch iets van.. Dit kon ik ook met haar doen..

Ik mis haar echt gigantisch... Onwetend hoe ik haar ooit terug zal krijgen.. Of, of ik haar ooit nog terug zal krijgen.

Natuurlijk moet ik de moed er in houden.. Maar dat is lastig, erg lastig.

Het ergste is, dat dit niet de laatste keer zal zijn..

En wat dan altijd door je heen suist: "Waarom? Waarom heeft ze het uit gemaakt. Ligt het aan mij? Heb ik iets verkeerd gedaan? Of heb ik iets juist niet gedaan?"

En dan zoekend naar de antwoorden, wetend dat het zeldzaam is dat je daar ooit een antwoord op krijgt.

Je gedachten afleiden met wat leuke activiteiten is goed maar je mag er best ook aan toe geven. Huil die oceaan maar vol je bent verdrietig en het moet eruit. Tranen verdunnen je verdriet. Dat is echt zo en op een gegeven moment zijn je tranen op.

Je hebt nog heel veel vragen die maken dat je blijft malen. Heeft ze je niet verteld waarom ze de relatie wilde stoppen? Kun je je vragen aan haar voorleggen? Dan WEET je tenminste waarom het over is en krijg je ook een realistischer beeld van of het goed kan komen of dat het onoverkomelijk is.

Verwen jezelf dat mag best en omring je met mensen die je een goed gevoel geven en er voor je willen zijn.

Heel veel sterkte!

Ach.. ik heb al meerdere malen gehuild.. Mijn tranen zijn zo goed als op eigenlijk. Waarschijnlijk te danken door mijn agressieve deel.
Ik heb haar al een hoop vragen gesteld. Het enigste antwoord dat ik krijg, is dat het 'gevoel' weg is. Maar ik weet gewoon dat er meer achter zit. Het is niet alleen weten, maar ik voel het ook.

Bij jou is blijkbaar "het gevoel" nog sterk aanwezig. Het is niet gek dat je veel vragen hebt. Dat heeft iedereen die in de steek gelaten wordt. Ik weet dat het heel moeilijk is om het los te laten, maar het is de enige manier om dit rot gevoel op te lossen.
Zoek geen fouten/schuld bij jezelf en ook niet bij de ander. Het is zoals het is.
Probeer de "negatieve" energie die het nu brengt op een constructieve manier te gebruiken ipv destructief. Ga rennen, schreeuw de lucht uit je longen op een plek waar dat kan, zoek een andere uitlaatklep als dit niet tot de mogelijkheden behoort.
Misschien denk je nu dat je moet vechten om haar koste wat kost terug te krijgen, maar daar drijf je haar ws alleen maar verder mee weg. Laat haar merken dat je het er moeilijk mee hebt maar probeer haar niet terug te dwingen. Zorg, voor je haar spreekt/ziet, dat je het merendeel van je "negatieve" energie geloost hebt.
Hoe graag we ook vaak zouden willen; we kunnen anderen niet beheersen! Vergeet dat niet.

Weet ik . Ik heb zo juist een prima uitlaat klep gevonden. Ik ga, de 7,5 maanden oude relatie, die dus zojuist verbroken is. Vertellen in een verhaal. Hoe ik het beleefd heb, mijn gevoel erbij. e.d. Tuurlijk, hou ik wat dingen voor mij zelf... Het heeft zijn grens..

Denzil, het is misschien een beetje een dooddoener, maar soms zie je, vooral bij relaties tussen jonge mensen, dat ze allebei een bepaalde kant uit groeien. Of soms groeit er één, en de ander groeit niet mee, of in ieder geval anders. Sowiezo, bij jonge mensen is nog meer sprake van een groeiproces (al beweer ik niet dat ouderen onder ons niet kunnen groeien, ik doe niet anders).

Ik zag het bij mijn dochter en haar vriendje. Twee-en-een-half jaar verkering hadden ze, en mijn dochter wilde alles onderzoeken, en in gesprek kunnen zijn, vragen stellen aan elkaar. En dat werd niet beantwoord. Het gesprek was er niet meer. Ook op het spirituele vlak bijvoorbeeld, terwijl hij alleen maar bezig was met zijn eenwieler en skateboard.

Ze heeft een half jaar geworsteld met het feit dat ze meer wilde in de relatie, of in ieder geval de invulling anders wilde hebben: het lukte haar niet hem open te krijgen, om het onderzoeken te delen met elkaar. En daar voelde ze zich wat eenzaam in.

Dit is zomaar een voorbeeld waarop iets uit kan raken. Hiermee beweer ik niet dat dit bij jullie de reden kan zijn, maar er zijn zoveel redenene.
En ook, zoals jouw vriendin aangaf, het gevoel kan zomaar weg zijn, wat niet onbelangrijk is. Geef maar toe aan je gevoel, zoals de anderen je ook al aangaven hier. gun jezelf de ruimte, en neem die ruimte ook. Ik lees dat je besloten hebt om te schrijven: heel goed. Kan best zijn dat je er over twee weken achterkomt dat dat ook niet werkt, welnu, zoek dan opnieuw een manier om je verdriet te uiten. Het bloed kruipt daar waar het wil zijn. Neem jezelf serieus, en ook al ben je straks drie maanden verder, en nog steeds verdrietig, het is oke. Iedereen heeft zijn eigen manier van verwerken.

Veel sterkte en liefs van Helma.

Voor het eerst in weken weer eens heerlijk uit kunnen slapen vandaag. Echt relaxed! De jongste wil naar Batavia stad, tenminste, daar had ze het gisteren over: ik begin er niet over, en hoop dat het overwaait.

Buiten is het heerlijk, maar toch zit ik binnen; ik heb het gevoel dat ik wel een keer naar buiten moet vandaag. De afgelopen dagen heb ik gemerkt dat buiten zijn me erg goed doet, en mijn geluksgevoel alleen maar vergroot. Want dat geluksgevoel zit er, joost mag weten waar het vandaan komt.

En ik heb nog geeneens een ei op! Wel vruchtenvlaai, nog over van de verjaardag, maar dat zal het niet zijn: ook de spieren in mijn rug, die vast zitten, staan mijn geluksgevoel niet in de weg.

Op 1 mei ga ik twee daagjes weg: 10 km. verderop, een heksenweekend! Terwijl ik geeneens een heks ben, hihihi. Ik heb er zin in, vooral omdat het zo dicht bij huis is. Dan toch een echte huismus???

Gisteren een hele leuke dag gehad. Met vrienden naar ouwehands dierenpark geweest en erg veel leuke foto's gemaakt. Het weer was super en spontaan besloten we om savonds in onze tuin te gaan bbq-en . Dat was ook super gezellig en we hebben de zomer alweer ingewijd met deze bbq .

Vandaag ga ik hopenlijk eieren zoeken op een kinderfeestje . Blijf ik toch altijd weer een leuke traditie vinden.

Ik was gisteren verbrand door de zon.

Vandaag voel ik me goed vanavond lekker gourmetten en ik hoorde dat een kennis zwanger was oeehhh spannend.
Ik hou echt zooooooo van kinderen echt niet normaal man!