Ik voel me saai en nutteloos vandaag.
Ik ben niets anders dan een zak met botten, bloed, vlees en wat spieren. Ik probeer moeder en werknemer te zijn: ik ben verder he-le-maal niets.
Ik heb niets nodig, ik wil helemaal niets, ik wil niet geven, niet ontvangen, niet voelen, niet denken, niets.
Het liefst zou ik slapen en nooit meer wakker worden, want het is en blijft saai.
Morgen is hoop ik anders.