Vandaag voel ik me heel erg 'dom'!
Gisteravond was mijn broertje er, om de rem van mijn auto te maken, want een week geleden sloeg deze vast in Harderwijk, en had ik de ANWB nodig om weer los te komen.
Hij had mijn hulp nodig tijdens de klus gisteravond, want ik moest telkens op de rem trappen. Soms langzaam, soms pompend remmen: mijn rechterbeen was zowat beurs! Mijn broertje zei telkens: hoe kan dat nou toch, er gebeurt helemaal niks! Het onderdeel wat hij nieuw meegebracht had van 'zijn' garage, was toch weer net een ander typenummer, dus dat kwam ook al niet goed. Rond 2200 uur zei hij: weet je wat, we bouwen de hele boel weer op, en dan gaan we een stukje rijden! Want ja, ook hij moest nog een stukje rijden om thuis te komen en het was al aan de late kant. Nou, wij de afrit af, mijn broertje reed, hij remt plotseling, en hij remt prima! Toen ik achter het stuur: aan het eind van de straat zei mijn broer: en nou plotseling remmen!
Trap ik op het gaspedaal! Ik wist ineens niet meer waar de rem zat... ik keek mijn broertje aan, sloeg mijn handen voor de mond en moest keihard lachen. Mijn broertje kijkt me aan en zegt: nee he! Ja toch. Heb ik de hele tijd in de garage op het gas lopen drukken ipv op de rem! Ik voelde me zo ongelooflijk dom, niet te geloven! Mijn broertje kwam niet meer bij van het lachen! Dít zal me de komende verjaardagen uitgebreid achtervolgen, zo zijn mijn broers dan ook wel weer...
Enfin, de auto remt, er is schoongemaakt, een rubber vervangen, en maandag komt mijn broertje terug om het dunnetjes over te doen... zucht...
Vandaag wordt een drukke dag op het werk. Veel te veel klussen op mijn bord gekregen, maar ik ga eerst op zoek naar de prioriteiten, hahahah...
Fijne dag allemaal!