Geloven jullie in God?

Vind je deze ook wel leuk:
http://www.youtube.com/watch?v=vmC3rJR7E98&ob=av3n

Ja daar heb je wel een punt, Emuca
Als je kijkt naar de geschiedenis (voor zover we hem vandaag de dag nog kennen)
De Maya's
De Egyptenaren( idem)
De Grieken
De Romeinen
Voor elke energie (emotie) hadden ze een God
Die zo ook respecteerde en bedankte, elke dag!
Allemaal waren ze bekend met de planeten.... die we vandaag de dag alleen maar door een telescoop kunnen waarnemen...

Dit zijn slechts een paar voorbeelden...
Er waren veel meer volkeren die de sterren en planeten als een God zagen...
Persoonlijk geloof ik erin dat àls er een God bestaat, Het niet een God is die is zoals hij wordt beschreven in de bijbel...
In de bijbel Wordt hij als een personage afgeschilderd...
En volgens mijn gevoel klopt dit niet...
God is eigen Alles,vind ik dan hè?
Ook om het te kunnen zien, zullen we met zijn allen een eenheid moeten zijn...
Zowel hier als daar...


groetjes moonflowertje

Wanneer we tegen muurschilderingen aanlopen, kunnen we daar iets uit opmaken, maar niet alles, de beleving van de maker kunnen we proberen te begrijpen vanuit onze eigen beleving, maar de vraag is altijd of die hetzelfde zijn. Misschien is God wel niet te begrijpen, maar alleen te ervaren. Mensen die eerder hun verstand volgen in de vorming van hun visie, vinden het misschien wel moeilijker zich aan die diepere ervaring over te geven, dan mensen die eerst ervaren en dan hun visie vormen. Het is beide goed, maar dit is wel de basis waarom er zoveel misverstanden in op onze aarde over God bestaan. Mensen gaan elkaar overtuigen, terwijl de weg totaal verschillend is. 'God' of 'geloof' is en blijft een individuele ervaring die veel mensen blijkbaar hebben en is daarom niet op een ander over te brengen, anders dan dat iemand zich open stelt voor diepere ervaringen van binnen.

Blijkbaar hebben veel mensen dergelijke ervaringen van binnen, miljarden mensen geloven in een 'God' en op allerlei manieren.

Voor mezelf kan ik God niet uitleggen, kan ik niet goed verwoorden wat God is, zeker niet naar een vorm die niet weerlegbaar zou moeten zijn. Echter waarom zou ik dat willen?
Als ik dit zie, dan groet ik wel eens naar 'God', het wonder van onze aarde, van wie wij zijn is overweldigend.

God is een abstract idee bedacht om het bestaan op deze bol vatbaar te maken voor mensen die niet goed weten hoe ze met al dat grootse en wereldse om moeten gaan. Zal je echt weg zijn als je lichaam sterft? Of blijft er ergens nog een vlammetje branden waarin iets wat van jou is zit? Ik denk dat je dat allemaal voor jezelf moet uitpluizen en daarmee in het reine komen.

Als niets er toe doet is het enige wat er toe doet hoe je met elkaar omgaat. En zo wie zo waarom wachten op de dood terwijl je je eigen hemel hier kunt bouwen? Heb je ook nog het volle besef van alles en hoef je ook niet te wachten.

Wel mooi om te lezen hoe iedereen god ziet.
En eigenlijk heeft iedereen gelijk.
Mooi is dat.

Ja idd Kalilka . Gelukkig is er hier ook ruimte om je eigen mening te hebben over God. Ik kreeg vroeger steeds te horen dat ik een slechte christen ben, maar ik vind niet dat het zo zwart wit is.

Mensen die beweren dat andere slechte christenen zijn, zijn vaak mensen die zelf braaf volgen wat er gezegd wordt en niet zelf diep hebben nagedacht over wat het nou echt voor henzelf inhoudt... die indruk heb ik dan in ieder geval.

Origineel bericht van: MoonFlowertje
Ik denk: nee... soms verteld een ander je hoe het zit, toch?
Ja klopt wel... maar het is jou onderbewuste die het zal moeten (h)erkennen...
daar komt het gevoel dat het klopt vandaan!
---------------------------------------^^----------------------------------
Zo ervaar ik dat vrij zelden.
Het is de gids die me vaak iets wijzer maakt, als ik over dingen nadenk...
In mijn gedachten krijg ik dan antwoord, of een verbetering terug, met uitleg waarom of hoe!
Sinds een paar jaar weet ik dit pas, dat het gedachte zijn, die niet van mij zijn, maar wel door mijn gedachten binnen komen...
Zo voer ik hele gesprekken soms met mijn gids... om tot een bepaald inzicht te komen, waarvan ik voel dat het klopt!

Iedereen is gek op zijn eigen manier.
Dat heb ik nu gezien, dat heb ik nu toch echt wel ervaren. Maar ik heb het altijd al wel een beetje geweten.

Je bedoelt toch niet dat ik gek ben, hè?
Helaas hoor ik dat wel vaker! , wat er nog achteraan hoort is prettig gestoord
Nou... soms zou ik willen dat ik gek was
Mijn psycholoog vind me niet gek, ... een tikkeltje eigenzinnig, dat wel!
Ook vond hij me een "bijzonder" mens... of terwijl: hij weet niet goed wat hij met me aan moet!
Maar ik ben in ieder geval geen kuddedier...
Ik voelde me door deze opmerking wel goed!
Kunstenaars zijn altijd eigenzinnig,
In de kunst is het best wel belangrijk dat je je eigen ideeën en inspiratie hebt
We zijn allemaal hetzelfde (mens) en toch ook allemaal ook anders...
geen 2 zielen hetzelfde hier op de aarde...
Ieder mens is uniek... iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten, goede en minder goede eigenschappen
als je het uit een groter perspectief bekijkt, dan zul je ontdekken, dat niemand op de aarde eigenlijk gek is!
Sommige (steeds meer in deze tijd) weten dat "loslaten" van de oude gewoontes niet meer is weg te denken...
Mensen die vast blijven houden aan hun eigen disciplines en gewoontes...
Die zullen toch wel zullen inzien, dat de mensheid een spirituele verandering door aan het maken is...
Ook is het belangrijk om alle mensen los te weken van de "oude tijd" Op een respectvolle manier!

Waarom mekaar niet adoreren? Waarom niet het aller mooiste in iemand zien in al zijn facetten.
Je leeft maar een keer... waarom dan schaamte naar elkaar toe? En heb concessies voor mekaar over waar nodig.

Inderdaad, je moet elkaar in de waarde laten, en elkaar gewoon accepteren, zoals ze zijn...
De menselijkheid zou inderdaad ook wel wat verdraagzamer moeten zijn...
Het is geven en nemen....
Maar... Er zijn nou eenmaal mensen op de aarde die zich groter voelen als een ander...
Op de aarde (in deze maatschappij is het belangrijk dat je werk heb, om te kunnen eten...
Op de werkvloer van de baas, zal je je moeten houden aan de regels die daar gelden...
Mensen worden naar elkaar toe getrokken, of juist afgestoten...
Het is belangrijk dat we bewondering hebben dat "hetgene" wat ons heeft geschapen,
Ook hetgene wat andere overwonnen hebben in het leven, of nog moeten gaan overwinnen...
Sommige hebben weinig om zich druk over te maken...
Anderen maken zich werkelijk overal druk om!
De meeste problemen die aandacht nodig hebben heb je niet zelf uit gekozen
Problemen kies je nooit, toch door de verkeerde keuzes die mensen maken, kunnen problemen komen...
Het zijn vaak de keuzes waar je lang over nagedacht hebt, die uiteindelijk de verkeerde keuze blijken...
Dingen die je vanuit je gevoel doet, zonder na te denken, zijn vaak best goed!
Uiteindelijk komt er toch een inzicht...
Hoe moeilijk het soms ook is voor sommige te begrijpen...
Alles heeft een doel! (Om er uiteindelijk wijzer van te worden, door de inzicht)
Er zijn vele levens, in elk leven heb je meerdere beproevingen die je zal moet overwinnen...
Sommige mensen zijn blind of doof... andere zielen hebben een "verkeerd" lichaam (man in een vrouwen lichaam of vrouw in mannenlichaam)
anderen hebben een verstandelijk of lichamelijke beperking, de een leeft qua tijd op aarde lang, de ander kort...
De ene wordt rijk geboren (materieel gezien) de ander arm...
Ik kan nog wel een tijdje doorgaan...
Het is de bedoeling dat je dingen leert accepter zoals ze komen, en zoals ze weer gaan...
Jezelf niet blijven vast klampen aan iets of iemand, want het is ieder voor zich en de aarde voor ons allen...
Ook is het van belang dat je niet al te veel naar anderen kijkt, (vergelijk een ander nooit met jezelf)
Dit leid alleen maar naar verdriet...
Het gras is bij de buurman altijd groener, toch?


Dit heb ik altijd gedacht... maar en daarom blijf en vind ik leuk om deel te nemen aan dit forum
het blijkt dus dan dat er ook daad werkelijk nog angstig over moeten worden gedaan dat JE elkaar alles gunt in dit leven.


En de reden dat ik zelf nooit iets anders zei dan wat de "norm" was is omdat ik zelf heel goed wist wat die norm voor mijzelf zou zijn.
Ik had juist altijd het gevoel dat andere te onzeker over hun ideeën waren en daarom weleens dingen in slikte en die tot langdurige irritatie leiden.
En moet je iets afstand nemen... word dan naar tijdje nog niet beter... ja soms kunnen dingen ook niet voor bestemd zijn.

^^ dit vind ik heel wijs geschreven... want het klopt (voor mijn gevoel)
Dingen die op je pad moeten komen, die komen hoe dan ook!
Dingen die er niet horen, en je alleen maar verdriet doen...zal je moeten loslaten!
Anders worden deze op een andere manier losgeweekt, (een manier die je dan helaas niet zelf meer in de hand hebt)
Pas als het uit je leven is, zul je merken en inzien dat het niet zo hoorde... zoals het ging...
Of juist ga je het missen... komen mensen weer bij elkaar, en zijn wijzer en sterker geworden, door de inzicht!
Want soms is het nu eenmaal te vroeg, dat mensen elkaar tegen komen...
Dan ga je uit elkaar... maar als het op je pad moet komen... komt het weer terug!
Als liefde alleen maar pijn doet, is het dan wel liefde?
De pijn krijgen sommige mensen omdat ze een ander zien als hun bezit...
Maar liefde is elkaar kunnen vrijlaten (tot op zekere hoogte dan, dat heeft te maken met het vertrouwen )
Iets of iemand, welke je dreigd "kwijt te raken" moet je niet steviger gaan vast pakken, want dan knijp je het uiteindelijk kapot...
We zouden moeten inzien dat ieder mens zijn eigen ding heeft, en zijn eigen weg bewandeld...
soms mag je een eindje met iemand mee wandelen...
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan...
Dingen die niet op je pad horen, komen er ook niet...
Alles heeft een doel, en alles komt altijd precies op tijd...
Dit zie je vaak pas, als het weer voorbij is
Meestal als er iets uit je leven verdwijnt, komt er ( nadat je ingezien hebt, dat het niet van jou was) iets mooiers, of beters voor terug!

Groetjes Moonflowertje

Dit is mijn persoonlijke visie op bepaalde zaken, in het leven.

Absoluut.
Ik kreeg en krijg het ook steeds te horen en het kwetst me toch wel om zo veroordeeld te worden.
Dan zeggen mijn gids of Michael dat ik het moet laten gaan.
Dat zij het zelf niet begrijpen.
Toch is dat wijzende vingertje soms erg kwetsend.
Dan ineens zegt die wijzende persoon ineens iets heel on-christelijks en dan denk ik:"Ik dacht dat je het zo goed wist allemaal.Nou waarom neem ik wat je zegt toch zo serieus?"
En dan heb ik het met christelijk alleen nog maar over de kerk regeltjes.

Maar ja het is een gezegde hè? Wijs je met 1 vinger naar een ander dan wijs je met 3 naar jezelf.

@Moonflower: mooi geschreven.

mensen reageren vaak afwijzend en dat is kwetsend. Maar ik denk altijd maar het is niet vanwege mij en hun zijn niet slecht, ze hebben gewoon het onvermogen dieper te denken denk ik. Andere dingen verwijten is nooit goed, is dat niet dat gezegde, de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet .

Ik vind mooi wat je zegt Moon, zal er ook zeker over nadenken maar zoals jij daarin staat is voor mijn gevoel best wel naïeve, jong en goed bedoelt Ik ga der lekker over slapen

Ik ben 34... niet echt jong...(ook niet oud)
als ik terug kijk naar het verleden...
(waar ik helemaal geen zin in heb, eigenlijk)
Durf ik wel te zeggen dat ik door schade en schande wijzer ben geworden...
Het is niet zo dat ik deze dingen zeg, omdat ik het niet zo ervaren heb...
Mijn beleving is wat dat betreft best wel bewust...
Soms weet ik het al van te voren, welke les ik aan het leren ben...
Wat de valkuilen zijn, en hoe ik er uit zal komen...
Dat is door het "gids" contact waar ik me al een tijdje bewust van ben...
Sommige dingen komen in mijn dromen, heel symbolisch...
Toch (vaak achteraf) weet ik precies wat de droom betekende...
De dingen die ik van te voren weet, die gaan gebeuren... die gebeuren hoe dan ook! Ik kan niet van te voren ineens een andere kant op rennen,... ik moet er doorheen!
Soms best heftig...
Denk je echt dat ik het nooit moeilijk heb?
Ik vind mezelf soms echt een punt-muts (wijsneus)
hoe ik de dingen weet te vertellen hier op merudi
Maar dat is vaak door de inzicht die me tijdens het verwoorden van een probleem, langzaam duidelijk wordt...
soms weet ik zelf niet waar ik de wijze woorden vandaan haal?... maar het plaatje wat ik voor me zie... deel ik met andere mensen hier...
Je wil niet weten hoevaak ik denk: je moet je eigen is horen... daar...
Zit vaak zelf in de problemen... en vlucht daaruit door andermans problemen op te lossen of uit te leggen
Maar inderdaad, het is goed bedoeld
en ik doe het graag...
In mijn leven heb ik langzaam wel geleerd, Dat je met lege handen op de aarde komt, en ook met lege handen terug geroepen wordt!
Het is echt ieder voor zich... en de aarde samen delen met iedereen...
Sommige mensen hebben wel een stukje grond gekocht... maar dat betekend niet dat je dat ook mee krijgt in het hiernumaals...
Zo is dat met alles
De mens leeft in princippe voor zichzelf, en de mensen met wie die een band heeft of een relatie , die leven een stukje met je mee... maar we blijven alleen verantwoordelijk voor onszelf...
wij moeten voor onszelf zorgen dat we gelukkig zijn, het leven leefbaar houd... en minstens 80 wordt...
Je kan een hoop doen voor anderen, hoor...
Maar die inzicht zal je toch echt zelf moeten inzien...
En opslaan in je (onder) bewuste of ziel...
Ik weet niet eens of dit hetzelfde is,... maar bij een ziel, bedoel ik het bewuste stukje wat niet aangewezen kan worden in het lichaam... het is een onzichtbaar stukje die naar buiten straalt...
(ook dit weet ik door een soort bijna dood ervaring)
Ik was eigenlijk met mijn geest uit mijn lichaam...
Op dat moment zijn er geen emoties (die komen pas als je weer in je lichaam terug bent...
Ook heb je niet een gedachtengang, maar wel iets wat er op lijkt... ( een bewustzijn)
groetjes moonflowertje

Dat eerste geloof ik niet zo, dan zouden miljarden mensen over de hele wereld al eeuwenlang hoop en kracht vinden in een abstract idee? Er is ook een hele groep mensen die totaal niet nieuwsgierig zijn naar de zingeving of betekenis van het leven (weet even niet hoe het anders te noemen:))en dat verbaasd mij ook wel eens. Hoe kun je nu niet geïnteresseerd zijn in je oorsprong, je zelf? Maar ook dát is een oordeel. Het is en blijft iets individueel's, iets dat wij niet voor de ander kunnen beoordelen, bepalen of weten.

Het leven is een geweldig wonder als je het ziet, in je opneemt en ervaart. Ook de keuze-vrijheid is een inmense verantwoordelijkheid die ontzag of angst kan inboezemen, zeker.
Maar is daar een Godsbeeld door ontstaan?

Het laatste wat je schrijft vind ik heel mooi, leven is hier en nu deelnemen, 'ja' zeggen tegen je/het leven. De Dalai Lama zei eens, toen hem werd gevraagd wat hem het meest verbaasde aan de mensheid:






























Zo is het ook met thema's die een rol spelen in je leven. Door met het thema zélf bezig te zijn, mis je de manifestatie van het thema zelf (:)).

Ik doe later nog wel iets "dieper" maar vind fijn om hier te zijn, heel veel dank aan jullie

Jezus is zeker speciaal, hij is de zoon van God, zoals ieder mens een kind van God is. Hij is niet beter en niet slechter dan jij of ik. We moeten allemaal eens stoppen met omhoog te kijken naar onze voorgangers, hij heeft ons een weg laten zien en ons een stukje bewustzijn willen brengen. Maar wees maar gerust dat hij in de levens daarvoor net zo slecht is geweest als menig ander! Neemt niet weg dat hij door zijn manier van leven heel veel mensen heeft geinspireerd tot anders te gaan leven en denken. En daarmee heeft hij wel heel veel bereikt.

Orgineel is dit berichtje van Cialara uit een ander topic...
Maar ik wilde hem hier plaatsen omdat dit (voor mij) de waarheid is!

We kunnen vandaag de dag respect hebben voor, hoe de mensen vroeger geleeft hebben...
Hoe het allemaal is opgeschreven, in bijv. de bijbel...
Hoe er voor elk probleem wel weer een oplossing kwam...

In de bijbel staat echter niet: Hoe wij met onze problemen om zouden moeten gaan?!
Omdat we ten eerste allemaal verschillend zijn, en ten 2de we leven 2000 jaar later...
tuurlijk staan er teksten in die we vandaag de dag nog steeds
(h)erkennen!
Dit wil niet zeggen dat we het allemaal net zo moeten doen als 2000 jaar geleden!
Het zijn "vage" richtlijnen voor velen...
Maar we zullen het echt zelf moeten doen (inzien)

groetjes moonflowertje