De spirituele groei van mijn zoon S.

als aura soma therapeute kan ik echt met zekerheid aanprijzen..
een van de pomander flesjes..


hier kan je ze even allemaal lezen (wel in het Engels)

http://www.aurasoma.be/Products/Pomanders/White.html

Hoi Bellefleur,

Ik ben niet bekend met aura soma, wat is dat eigenlijk?
En waar gebruik je dan de witte pomander voor? En hoe gebruik je het? Pfffffff wat een vragen weer hè? Misschien interessant voor een nieuw topic?

Groetjes Jorine

Aangezien dit een topic is over spiritueel aangelegde kinderen, mag ik dan misschien ook even inhaken?

Ik stel jullie mijn dochter voor.

Haar naam is Maylin, 4 jaar jong en al vanaf het begin van haar leven is ze anders dan andere kindjes, mallemolen gehad van vroeghulp want ze dachten aan pddnos.

Kreeg van anderen de tips om haar te laten aarden en ze is daar enorm van opgeknapt.

Voorbeeld van mijn ervaringen met haar.
*Ze ziet kleurtjes om mensen heen en tekent ook kleurtjes.
*Ze gebruikt haar handen om pijn mee weg te halen, bij mij, maar ook bij zichzelf. Ze klapt dan in haar handjes en wrijft erin, waarna ze haar handjes op het pijnlijke gedeelte legt.
*Haar aanrakingen voelen als tintelingen en ik val ook vaak in slaap als ze me kriebelt.
*Ze heeft een onzichtbaar vriendinnetje waar ik bij toeval achter ben gekomen. Ze heet Naula en heeft een witte kleur, een engel die mensen helpt volgens haar...let wel Maylin is 4 jaar. Is dit fantasie of niet?
*Mijn zoon riep mij een tijd geleden hard vanaf de trap, ik ga kijken op hun slaapkamer (ze slapen op 1 kamer)en zie tot mjn verbazing dat Jamie gewoon slaapt, maar dat Maylin bijna geen lucht meer kreeg en een beetje aan het schokken was, bleek haar knuffel in haar mond te liggen waardoor ze bijna geen lucht meer kreeg. Dit vond ik dus eng en mooi tegelijk.

Nu is Maylin enorm gefascineert door haar helende handen. Kan ik, mag ik als haar moeder hierin al meegaan? Of is ze hier te jong voor?
Ze is enorm gevoelig voor geluiden, reuk. Ze weet wie wel en wie geen "goede" mensen zijn, daar sluit ze zich voor af en wordt ze helemaal bang van.

What to do, ik ben ook maar een leek als moeder, opvoeden is soms al moeilijk zat.
Verder herken ik mezelf in haar, dus ik wil dingen ook niet de kop indrukken bij haar niet, maar bij mezelf ook niet.

Wat een mooi kind heb jij Maris! Prachtig ook zoals je over haar verteld. En ja, wat is wijsheid, je kunt gedeeltelijk mee gaan, maar haar laten weten dat ze deze dingen niet bij iedereen kan doen. Zoals je al zei, ziet ze zelf wel wie er wel en niet voor open staan.
Haar helende handen mag ze gebruiken, binnen jullie gezin en eventueel binnen een kring van mensen die het weten en het kunnen accepteren. Maar niet in het openbaar lijkt me, dat is vragen om moeilijkheden denk ik.

What to do... ja, daar zitten wij ook wel eens mee. Wij hebben advies gevraagd aan een medium, en dat voelde goed. Zij had de ervaring om ons goede tips te geven over wat je wel en niet moet doen! Ik zelf zie het als een groeisprint voor mijzelf en een leerproces in het hele gezin, en dat is zo mooi daar mag je best van genieten. Volg je intuitie hierin, dat is het beste.

Liefs Jorine.

Heb je de link al eerst bekeken..

Ik herken heel veel in jullie verhalen over jullie kids.
Wij hebben 2 dochters die allebei op hun eigen manier "meer"zien.
De jongste is 5 en die kan ontzettende wijze opmerkingen maken.
Ze ziet aura's en dat vidnt ze ook wel grappig, dan is het ohhhh mama hier is bij jouw blauw en daar rose. Wat het precies is weet ze niet, heb haar geprobeerd uit te leggen, maar daar had ze weingi behoefte aan. Meest opvallende aan haar is dat ze eigenlijk alles heel makkelijk aanvaard. Stelt weinig vragen, want eht meeste is allemaal heel logisch voor haar. alsof ze al 100 jaar op aarde is.
Een peuter van 4 die tegen je zegt....och mama het is niet het einde van de wereld"...als je verdrietig bent haha dan sta je even stom te kijken.
Ook wat Maris aangeeft over de handjes...ik herken het helemaal.
S'nachts krijgt ze vaker bezoekjes en dat vertelt ze dna ook heel enthiousiast, alhoewel dat de laatste tijd een stuk minder is.

De oudste ziet ook aura's en heel vaak flitsjes...wat dat laatste is weet ik eigenlijk ook niet precies.

groet Sies

mooi om te lezen sies,en ja wat mooi eigenlijk ook,
kinderen je hoeft er alleen maar te zijn
is een opmerking die ik ooit kreeg...
ze gaan ons weer voorbij in de ontwikkeling...
en vinden hun eigen weg...

Lena, dat is heel mooi als je het zo kunt zien

ja gast
dankzij een oude bekende van hier...thomas
ik liep ook wel eens vast
dacht dat ik van alles moest doen en ondernemen
dat is niet zo....
en een bevrijding...
vertrouwen....

Leuk is dat hè Sies? Die opmerkingen die ze soms maken... Ik heb het al eerder ergens opgeschreven geloof ik, ik vraag me soms af wie nu wie iets leert; soms komen er zulke wijze woorden uit dat je flink op je neus kijkt
Ik vind het erg leuk om ook jou verhaal over je kinderen te lezen.

hihi ja wat vind je van deze:

Was laatst aan het mopperen over de rommel die beide dames hadden gemaakt. Zegt de jongste tegen me...tja mama dan had je maar geen kindjes moeten krijgen. M.a.w. dat hoort erbij en dat wist je van te voren.
Nou ja haha stond wel effe te kijken. Dus inderdaad wie leert wie wat...

Van de week zat ze buiten op de schommel zegt ze..mama ik zie een blauwe bol boven je hoofd en een rose in de lucht.
owww okee, ben me nu dus af aan het vragen wat ze nu heeft gezien. Jullie een idee?

Hoi Sies,

Ik weet ook niet wat die bollen betekenen, maar weet wel dat S er ook een keertje een heeft gezien bij mij. Ik las wel in een ander topic dat dit misschien wel je gids of beschermengel kon zijn.

Ik heb trouwens afgelopen week 1 van de visioenen van S laten lezen door de juffen (eentje waarin hij langs de zwarte rivier loopt richting het paradijs lees hiervoor wat meer terug...) en die vonden het erg mooi en zeiden dat het wel een geschiedenis les leek. Ook zei ze te snappen dat hij het af en toe ook eng kan vinden.

Er is gelukkig afgelopen week niets meer gebeurd, eventjes rust op dit vlak hier. Wel zo prettig. Al zegt S dat hij het wel lekker vind eventjes zonder, maar dat hij het ook wel leuk en mooi vond om het mee te maken...

We hebben intussen wel samen uitgevogeld uit boekjes en op internet met welke engel hij nou te maken had. En dat was wel leuk om te doen samen

Vanavond had S weer een kort visioen vlak voordat hij naar bed ging:

Ik vroeg eerst of ik weer naar die oase mocht gaan waar ik al eerder was geweest. Daar kwam ik toen ook. Het water was nog steeds hetzelfde, dus goudkleurig.

Ik voelde met mijn vinger in het water. Het water was lekker warm en eigenlijk wilde ik in het water gaan. Gewoon om lekker erin te zitten.

Maar toen zag ik een tekentje in dat water; een soort driedimensionele ruit een rode het leek wel een kristal, maar was niet doorzichtig. Daarna zag ik ook een soort van kristallen hand, wel doorzichtig en het gaf ook iets licht net als de ruit. Ik zag dat in het water, maar ik kon het niet aanraken.

Toen verdwenen de plaatjes en deed ik mijn kleren uit om in het water te gaan, maar ik had niet mijn gewone kleren aan, maar net zo’n jurk/toga als ik bij de engel had gezien. Het was van goud en zag eruit als fluweel goud. Ik was een beetje verbaasd toen ik dat zag. En toen hield het op.

Al die tijd had S wel het gevoel dat er iemand bij hem was, maar hij heeft hem niet gezien.

Eerste wat in mij opkomt toen ik dit las: "Een geestelijke reiniging."

Hoe bedoel je dit NiMS?

Hij gaat graag naar het meertje in de oase zegt hij, zou hij dat dan nodig hebben op die manier?

Ik weet het niet, als het een reiniging is, dan zal hij dat wel nodig hebben denk ik. Ik weet alleen wat er in mij opkwam toen ik het las. En dat was dat.

Vanochtend was wel heel sterk, S was aan het oefenen voor een topo toets voor morgen en wij (man en ik) vroegen hem om de beurt een land aan te wijzen. Mijn man zei "Finland" en ik dacht "Estland, maar dat staat niet op je lijstje". Plotseling zie ik S in verwarring, wijzend met zijn vinger naar Estland en zegt hij "dat staat niet op mijn lijstje... hè?" Was wel apart dus, want daarvoor wees hij Finland wel gewoon aan en wist precies waar het lag... Hij zal mijn gedachten opgepikt hebben. Maar goed dat ik niet naast hem in de klas zit

Wat bijzonder Jorine! Dat bewijst maar weer eens hoe sterk jullie band is en dat jullie op een telepatische wijze met elkaar in contact staan. Mooi!

Ik denk trouwens dat veel van onze kinderen Spiritueel bewuster zijn dan wijzelf denken. Mijn zoon heeft ook soms uitdrukkingen of dan zegt hij wat, dat ik denk ... hmmm ... er is meer!!!

Liefs,
M

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in de meditatie-visioenen van S, hier volgt er weer eentje...

Ik was eerst bij een gouden rots waar witte/zilveren sterren uitkwamen. Ik richtte m’n aandacht op 1 ster die ik het mooiste vond. Toen kwam ik opeens bij een waterval en dacht; “ik ben op die ster”.

De waterval ging tussen een rots door, er naast stonden twee beelden van Boeddha’s in kleermakerszit.

Toen zag ik dat ik in een gouden straal zat en ging ik omhoog voor mijn gevoel met die straal. Toen ik zag dat ik in die gouden straal zat had ik het idee dat ik zelf ook heel mooi goud licht uitstraalde. Ik voelde me heel erg zeker en blij.

Ik kwam bij een gouden heg met een opening in het midden. Daar stonden twee lichtgevende witte engelen. Beiden met een gouden zwaard. Ze lieten mij erdoor en toen kwam ik in een tuin met hele mooie planten en heel veel vruchten en er vlogen vogels boven me. Die vond ik heel mooi. Ik zag weer de rivier en de tweesprong van het water bij die tempel. De steen met teksten was er vreemd genoeg niet.

Hij was zelf erg verbaasd over het feit dat de engelen bij de ingang van de tuin allebei een gouden zwaard hadden. Dat past toch helemaal niet bij engelen zei hij.
Heb hem uitgelegd dat de wachters van de hof van eden wel degelijk een zwaard kunnen hebben, omdat niet iedereen er zomaar in mag. En ook dat het bijzonder is dat hij er wel kan komen. Bij dat laatste ging er even een wenkbrauw bij hem omhoog...