De spirituele groei van mijn zoon S.

Juist, je kinderen zijn je kindren niet!
En ouders zijn niet echt hun/je ouders.

Mooie ervaring, want het kunnen "vrienden" zijn!!

Mooi Gast, dank je wel Ik denk er eigenlijk precies zo over. Toen de kinderen er nog maar kort waren en iemand zei die kinderen zijn "van jou" of jij "hebt" ze, daar had ik altijd erg veel moeite mee. Ik Heb ze niet en ze Zijn niet van Mij, ik zei altijd "ik heb ze niet, ik mag ze opvoeden", ik mag dit wonder zien opgroeien en ik geniet van elke ontdekking die zij doen

Vandaag hadden S en ik samen een hele mooie ervaring!

We hadden al de hele middag samen opgetrokken en waren lekker naar de stad en een museum geweest. Ietwat moe kwamen we rond half zes weer thuis.

Toen we net even lekker zaten, merkte S op dat hij een warm gevoel had op zijn schouders. Ik had dat ook, maar had het min of meer als "gewoon" aangenomen. We zaten er allebei even van te genieten.

Later die avond toen we ook met mijn man aan tafel zaten, werd ik opeens heel erg moe. Ik heb dit wel vaker en het komt waarschijnlijk door mijn man, die graag wat energie van mij opneemt (dat gaat voor hem onbewust hoor). Ik zei tegen hem dat ik me opeens weer zo moe voelde en hij vroeg of dit door hem kwam. Ik zei dat ik het wel denk, maar dat hij het niet bewust doet.

Niet lang daarna kreeg ik opeens weer dat warme gevoel op m'n schouders; sterker dan vanmiddag. Het was weldadig, bijna heet, maar heerlijk. Ik genoot er echt van. S zat naast mij en toen ik zei dat ik weer zo'n warm gevoel had, keek hij achter me en zag daar een puntje licht met een lichtstreepje naar mijn rug toe! Hij voelde ook met zijn hand en voelde de warmte achter mijn rug, waar het puntje licht ongeveer was. Ik vroeg of ik ook wat door mocht geven aan mijn man. "Nee" zei S, "dit is voor jou bedoelt; ze zegt dat je dit nodig hebt!"

Dus deed ik verder niets en genoot van de warmte en de energie die weer terug kwam in mijn lijf. De vermoeidheid verdween al heel erg snel en ik voelde me na 10 minuten als herboren. S genoot van wat hij zag, en ik vond het zo mooi dat hij er mee kon communiceren...

Wat een bijzondere belevenis dat wij die samen mee mogen maken. Heerlijk!

Een korte belevenis tijdens een 1-minuut meditatie van S:

Ik stond ergens en rechts naast mij was een zwarte wolk. Links van mij waren 4 engelen. De 4 engelen maakten energieballen en vuurden die naar de wolk.
De wolk werd verlicht en er kwam gouden regen uit.
De engelen pakten witte zaadjes en deden die in de grond. Er groeiden allemaal gouden planten uit.

S. heeft vandaag ook in een boek ontdekt dat je kunt zien wanneer een steen/kristal wel of niet bij iemand past. Kinesiologie; houd een steen/kristal bij je hart en kijk dan of je de arm van die persoon naar omlaag kunt drukken.

Hij heeft het direct bij mij uitgeprobeert en het werkt inderdaad. Een aantal stenen zijn wel goed voor mij en een aantal niet. Ik heb het ook bij hem gedaan om hem zelf ook te laten voelen dat het echt werkt.
Verrassend hoe goed je eigen lijf de energie van de stenen aanvoelt.

S had overigens begin deze zomer een nogal grote amethist uitgekozen en een tijdje gedragen, tot we bij het medium kwamen en zij het afraadde. Hij heeft ook die steen uitgeprobeerd en inderdaad, die was niet goed voor hem. Ik heb hem uitgelegd dat je lijf aangeeft wat er op dit moment goed voor je is, en dat de steen later, als hij wat groter is, waarschijnlijk wel goed voor hem zou kunnen zijn.

S had vandaag op school tijdens de taal-les een visioen wat ook wel op een les leek. Niet echt handig om twee lessen tegelijk te moeten volgen. Ik zou wel tegen z'n gids willen zeggen dat hij ook een beetje rekening moet houden met het aardse leven van S! Maar goed, hier komt zijn "les";

Ik zag eerst een gezicht, nu in kleur met bruin krullend haar. Het gezicht had toch wel iets speciaals. Volgens mij was het 't gezicht van mijn gids. Hij droeg een bruine griekse toga of jurk of hoe je zoiets ook noemt.

Hij maakte met z'n handen een energiebol en deed daar een kristal in, waarna de kristal licht begon te geven in die bol. Toen haalde hij het kristal eruit en veranderde de bol in vier bollen die ieder net zo groot waren als die eerste bol.

Daarachter lag iemand met een grote snijwond in zijn been op een stenen tafel. Hij (de gids) hield toen met het zelfde kristal bij de wond. Er gebeurde niet veel.

Daarna deed hij het kristal weer in een energiebol. In plaats van dat het licht naar alle kanten ging, ging het licht van het kristal en de bol nu naar de wond. Toen genas de wond heel snel, en was bijna weg.

Toen keek ik weer naar zijn handen. Hij had weer 4 energie-bollen, maar nu zat in een van die bollen het kristal.

Ik vroeg S naderhand wat hij er nou van vond dat hij dit visioen tijdens de les op school kreeg. Hij zei dat het niet handig was, en dat hij had gevraagd of het nog even kon wachten. Maar het ging gewoon door, en zelfs met zijn ogen open heeft hij de beelden gezien.

Pfoe, ik moet nu toch maar even met de juf hierover praten, zo goed en zo kwaad als het kan... vind dit toch wel errug lastig, omdat ik eigenlijk niet alles wil vertellen, maar toch uit wil leggen wat er nou gebeurt. En toch ook om te vragen of hij hier ook op school de ruimte voor krijgt als dit nodig is.

S heeft ook een hele reeks tekeningen gemaakt van wat hij gezien heeft. Ik heb foto's gemaakt, en zal ze hier straks even bij zetten.

De tekeningen staan in de volgorde waarin S ze getekend heeft. Let wel in het echt zijn de tekeningetjes ieder zo'n 2 bij 2 cm groot en hier dus uitvergroot, wat een vertekend beeld kan geven.

Heel bijzonder, Jorine. Ik krijg altijd een heel positief gevoel bij de ervaringen van S.
Tja, hoe leg je dat uit op school....

Ja, maar moet toch wel aangeven wat er gaande is, dat hij dan even 5 minuutjes in een stille ruimte krijgt ofzo, want langer duurt het vaak niet...

Moest gelijk aan die 8 denken waar ik het met je over had; hij staat in twee werelden tegelijk; want hij zag twee beelden, de materiele en de geestelijke wereld tegelijk.

Ja, de school moet wel weten hierover. Ik hoop van harte dat de school er open voor staat en dat ze dit goed en serieus opvatten. En niet dat S wordt gezien als een probleemkind, die therapie nodig heeft. Hoe denk je dat de houding van de school zal zijn?

Getal 4 en 8 komt idd heel vaak terug. Ik heb je de betekenis al uitgelegd. Heel opvallend, maar ook een bevestiging dat S hier bijzonder getalenteerd is.

Goh wat mooi Jorine, prachtig visioen! ..ik heb ook zoiets gezien .... ook de handen en een prachtig kristal in de hand het werd mij aangerijkt (weet alleen niet meer de datum wanneer ik dat gezien heb maar dat komt wel weer terug in mijn verhaal wat ik af en toe hier neerzet)


Ik hoop zo dat hij hierin op school ook goed begeleid word!

Het lijkt me slim om de school indd in te lichten. Hoop dat de school een beetje begrip zal hebben.

Ik vind het een heel mooi visioen! Inderdaad wel erg lastig onder de les

Liefs,
M

Bedankt voor jullie lieve woorden.

Heb vanmiddag even kort met zijn juf gesproken, die hier gelukkig heel positief op in ging. Ze had inderdaad gemerkt dat S even "weg" was en niet te bereiken, al duurde dat maar kort gelukkig. We hebben nog een vervolg-afspraak gepland met ook de andere juf.

Maar eerst gaan S en ik nog naar het zelfde medium als vorige keer. Wil ook van haar graag horen hoe we hier nou met z'n allen (kind/school/ouders) het beste mee om kunnen gaan. Want ik vind het toch wel heel belangrijk dat het gewone leven goed doorgaat.

Heel verstandig en goed te horen dat je de juf al hebt aangesproken!!

Liefs,
M

Fijn ook dat de juf een positieve reactie had, dit kan alleen maar ook positief zijn voor S

Ja, daar was ik ook wel blij mee. In ieder geval een positieve benadering, dat is heel erg fijn.

We hebben afgelopen weekend een labradoriet gekocht voor S om te dragen. Deze steen kan hem helpen met het beschermen van zijn aura en tegen invloeden van buitenaf. We hebben samen afgesproken dat hij deze op school draagt. Misschien helpt dat iets. Het gaat wel goed met hem; hij zit lekker in zijn vel momenteel en is over het algemeen vrolijk en energiek; dat maakt mij blij.

Woensdag gaan we naar Omata, het medium dat S wil begeleiden. S kijkt er al naar uit en heeft er helemaal zin in. Ik hoop dat ze hem kan leren hoe met sommige dingen om te gaan, want visioenen op school, dat vind ik niet echt wenselijk...

Ik hoop dat de labradoriet wat bescherming aan S zal geven en ik wil alvast succes wensen voor morgen

Gisteren zijn S en ik dus weer bij Omata Tutini geweest, een helderziend medium dat ons begeleid. Het was prettig om wat handvaten van haar te krijgen over hoe we om moeten gaan met S, thuis en op school.

Ook heeft hij wat tips gekregen om goed te aarden, dit is erg belangrijk omdat hetgeen ik visioenen noem volgens haar eerder een soort van uittredingen zijn. Hoe je het ook noemt maakt eigenlijk niet uit, als hij even "weg" is geweest is het dus belangrijk om weer goed te aarden en niet te blijven zweven.

Om dat dan weer in tienertaal te vertalen; hij moet dan even flink stampen met zijn voeten liefst met blote voeten op een cocosmat dan voelt hij zijn lijf weer goed... ha ha ha, daar moesten we wel om lachen, op een cocosmat, jahaa dat gaat natuurlijk lekker gloeien, dan voel je dat nog wel even

Als je zo'n gesprek hebt met een paranormaal iemand krijg je altijd zo veel informatie dat het moeilijk is om alles te onthouden laat staan hier op te schrijven.

Het was in ieder geval goed voor S en mij om er met haar nog een keer over te praten en om wat "trucjes" te leren om makkelijker om te gaan met zo'n talent.

Vanmiddag voor mij ook nog even een kort gesprekje met beide juffen om ook hen door te geven hoe zij het beste met S kunnen werken, en ook zodanig dat het niet opvalt en dat hij zeker niet gepest wordt, want daar maak ik me soms wat zorgen om. Maar mijn gevoel zegt dat het helemaal goed gaat komen. Ik ben weer helemaal blij voor hem.

Groetjes Jorine.

Oh, ja die labradoriet... tja, ik ben dus echt een leek, ik nam dus aan dat die goed zou zijn voor S, maar nu blijkt dus dat die juist weer het kruinchakra stimuleert en dat hij die alleen thuis mag dragen.

Hij draagt op school een rode bloed agaat, die werkt daar voor hem beter...

Fijn dat ze op school ook mee denken en doen! al weer een stap vooruit! .....en natuurlijk heel fijn voor S