De spirituele groei van mijn zoon S.

Ja, het was heel mooi, ook wat Hans ons wist te vertellen. Wel een raar idee dat ik zo een mooi mens mag groot brengen

Maryssa, de zinsbouw viel mij ook op, maar die is in België iets anders dan hier: voor mij is het goed te lezen hoor. Er waren wel eens eerder stukjes hier waar ik minder goed uit kwam

Niet vervelend bedoeld lieverds.

Ja klopt in het Belgisch is de zinsbouw anders.

Maar het leest gewoon prettiger als we er een beetje op letten. Eerder was er inderdaad een stukje wat minder makkelijk te lezen dat viel me toen ook al op, maar daar had jij toen al wat van gezegd.

Waarom neem je mijn laatste zin onderaan je bericht over Helma?

Intussen heeft Hans ook zijn grote broer gescand en die blijkt inderdaad ook een engelmens te zijn, met extra dimensie in het hoofd en mooie bol bij het hart... De kleinste valt nog niet te scannen, maar ik twijfel er niet aan of die is er net zo een.

Alleen wat Hans bij S heeft gezien was wel heel bijzonder, want zelfs Hans was onder de indruk! Alles was goud bij S en hij heeft een extra dimensie bij zijn hoofd, maar ook bij zijn hart; heel bijzonder dus.

Ik vind het wel apart dat het bij jonge kinderen ook al zo goed zichtbaar is, en dat er kennelijk dus steeds meer engelmensen zullen komen!

Overigens hebben beide jongens ook duidelijk de aanwezigheid van Hans gevoeld, toch opmerkelijk dat zij dat nu kunnen meemaken, voor mij is het allemaal nog zo nieuw, en zij groeien er als het ware mee op met dit soort bijzondere gebeurtenissen. Heel mooi! Ik ga geloven in een prachtige toekomst voor onze mooie planeet aarde

Het was niet bedoeld om je na te apen Maryssa, maar omdat ik het soms moeilijk vind om ergens iets van te zeggen, en dan voelt het beter om af te sluiten door te zeggen dat het zo niet bedoeld is. Net als jij eigenlijk.

Dames, dit topic gaat over een bijzonder kind.

Ik zou het op prijs stellen als in het vervolg dit topic niet meer vervuild wordt door off-topic reacties. Ik begin me er een beetje aan te ergeren nu.

Bij voorbaat dank.

Sorry Jorine!

Je hebt gelijk Jorine. Ik bedacht het me later ook maar toen had ik het al geplaatst. Ik zal er op letten.

zijn alle kinderen niet bijzonder jorine?

Ik denk dat Jorine bedoelt dat haar kind gave's heeft en dat heeft niet ieder kind ..of heeft het wel maar is nog niet zo ver ontwikkeld.

Maar ieder kind is uniek en natuurlijk bijzonder!

Deze droom heeft S afgelopen week gehad. Hij heeft de piramide van licht gebruikt om in een positieve stemming te komen en heeft daarna gevraagd aan zijn gids om in zijn droom te verschijnen. (Bedankt voor de tips allemaal ) En daarna is hij gaan slapen. Hier komt zijn droom:

Ik stond voor een oude piramide, beetje goudkleurig. Er was een poort met allemaal kleine gaatjes erin in een rechte horizontale lijn. Ik dacht weer aan die energie bal die ik eerder had gemaakt, dus maakte ik die in m'n handen, deed toen m'n handen plat op elkaar in die energiebal. Daarna deed ik m'n armen wijd en had ik allemaal kleine balletjes in een rechte lijn. Die vuurde ik af in de gaatjes. Toen ze er in waren (allemaal tegelijk) ging de deur niet open, maar hij schoof omhoog. Toen ging ik naar binnen.

Al die tijd was mijn gids bij me. Toen liepen we door een gangenstelsel naar een kamer met een heel groot beeld van goud van een engel in het midden van die kamer (het was een ronde kamer). We liepen langs het beeld door naar de volgende kamer die erop aansloot en waar je via een korte gang kwam. Dit was een lege vierkante kamer zonder andere uitgang. Helemaal leeg.

Mijn gids zei toen: Dit is de meest speciale plek die er bestaat voor jou in dit leven en je vorige levens Hier is de plek waar jij je vleugels kreeg Toen verdween hij.

Er viel een blok in de gang, en er ontstond een gat in het plafond. Die kamer was vol met energie, zoveel dat ik opeens iets gouds op 'n rug zag, dat steeds groter werd. Uiteindelijk werden het hele mooie vleugels van goud. En ik vloog door het gat heen. Het gat bleef maar doorgaan.

Uiteindelijk kwam ik in een soort witte wolk terecht. Daar waren allemaal grote energieballen; zo groot als onze garage! En overal waren engelen.

Wat een prachtige droom is dit weer geweest Ik kan er zo van genieten als hij het me verteld!

Vandaag had S een wat minder leuke ervaring. We waren met z'n allen al redelijk vroeg naar het strand gegaan en het was er nog vrij rustig. We hadden fijn de strandstoelen in een kring gezet, met het ook op de rest van de familie die later vast nog wel zou komen.

S was even lekker gaan zwemmen en kwam na ongeveer een half uurtje bij ons zitten.

Plotseling werd hij onrustig, kreeg het benauwd, en zag iets zwarts, een soort wolk of een soort graaiende zwarte hand (hij was niet helemaal duidelijk). Ik heb een vermoeden van een negatieve entiteit of zoiets. Dit was de eerste keer dat hij dit meemaakte.

Ik heb hem gelijk gezegd om de piramide van licht om zich heen te visualiseren en even rustig te gaan zitten. Het werkte wel, maar het nare gevoel bleef. Gelukkig ging de benauwdheid weg.

Maar uiteindelijk zijn wij toch maar samen naar huis gegaan en heb ik hem onderweg in de auto uitgehoord en uitgelegd wat ik denk dat het was en wat hij er eventueel aan kon doen.

Ik ben daarom opnieuw dankbaar dat ik jullie en merudi heb gevonden, want anders had ik hem echt niet kunnen helpen.

ik begrijp dat je het fijn vindt om hier te zijn...
elkaar helpen in..
hoe kijkt je zoon zelf tegen deze ervaringen aan?
wil hij er wel altijd zelf mee bezig zijn...
of is de moeder jij in dit geval er vol van..van wat er allemaal gebeurd..
hoop dat je dit wel positief opvat...het is een oprechte vraag die me bezig houdt...

Heel goed Lena, ik vind het ook best moeilijk om me er niet al te veel mee te bemoeien om dat ik er zo vol van ben, en ik begrijp jouw vraag dus heel erg goed.

Soms denk ik dat ik teveel vraag maar vaak genoeg komt hij ook uit zichzelf naar me toe om erover te praten. En gisteren na zijn ervaring op het strand had hij mij toch ook echt wel even nodig!

Hij vind zijn mooie ervaringen zelf heerlijk, al heb ik het idee dat hij mij ook niet alles verteld. De minder mooie ervaringen zijn lastig voor hem, soms ook angstig. We zijn heel eerlijk en open tegen elkaar, en ik vraag altijd aan hem of hij wel wil dat ik iets doe op dit gebied.

Het is zoeken naar de balans. Ook omdat het nog nieuw is voor ons beiden. Die balans is er wel, en ik hoop dat we hier samen een stevige basis in op kunnen bouwen, want ik zou me pas echt zorgen moeten gaan maken als hij van alles meemaakt en daardoor in de put raakt en het me niet zou vertellen...

ja wat is wijsheid,en moet je jouw wijsheid altijd volgen dan?.
lastig...begeleiden zo goed als je kan..dat begrijp ik..

ja, Lena, het is heel dubbel. Het is mooi, maar ook lastig; er zijn hier geen standaard vragen met standaard oplossingen voor.

Maar ach zoveel moeders om mij heen met allemaal bijzondere kinderen met bijzondere "problemen" dat ik dan soms denk het hoort ook wel bij deze tijd!

Ken je het 'gedicht' van Kahlil Gibran uit de profeet dat over kinderen gaat?
Je kinderen zijn je kinderen niet.......
?

Ik ken het gedicht niet, maar ben nu wel nieuwsgierig...

Vandaag had S weer de eerste schooldag. En zoals ieder jaar na de grote zomervakantie had hij weer erg veel moeite met al die druke om hem heen in de klas.

Hij kwam na de ochtend heel erg moe thuis. Ik vroeg hem hoe dat kwam, en hij zei dat hij zo moe werd van alle andere kinderen, van alle dingen die hij dan voelt. Hij zei dat hij het weer benauwd had gekregen. Ik vroeg hem wat hij toen had gedaan. Hij had de piramide van licht gebruikt en het had wel iets geholpen, al was het niet weggegaan.

We hebben toen samen het boekje "engelen op aarde" er even bijgepakt van Doreen Virtue. Hierin staan tips om je te beschermen tegen dit soort dingen; onder andere een soort van lichtjas die je dan aantrekt. Ook heb ik een manier verteld van de brandende kaarsen om je heen zetten. Allemaal visualisaties dus, die hem zouden kunnen helpen. Ik zei hem om er eentje te gebruiken voor hij weer naar school zou gaan in de middag. En dat zou hij doen.

Aan het einde van de middag kwam een vrolijke S weer terug thuis en ik zag en voelde al aan dat het goed was gegaan. Ik vroeg het hem toch nog maar even. Hij zei het ging heel erg goed! Dus vroeg ik hem welke visualisatie hij dan had gebruikt en hij antwoordde:

Allemaal

Haha goed zeg!! je ziet het ze vinden vaak zelf de oplossing wel....met wat hulp natuurlijk!

En hij zei:
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering
naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen,
dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet
hen aan jou gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug,
noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen
worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen
snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.

Kahlil Gibran, De Profeet