De spirituele groei van mijn zoon S.

En dat voor een kind van 10 jaar. Prachtig hoor!

Nou Geweldig!

Visioenen van deze week in Oostenrijk:

S heeft twee maal gemediteerd en ook twee maal een ervaring meegemaakt. Hij zegt dat hij pas gaat mediteren als hij een visioen voelt aankomen. Hij ziet het dan al een klein beetje voor zich, maar door meditatie kan hij het veel beter zien. Door de sterke aura's van de bergen om ons heen is dat dus 2 keer gebeurt deze week. Een al op de eerste dag en eentje tijdens een wandeling vanaf een gletscher, naast een waterval. Hij denkt dat hem toch iets duidelijk gemaakt wordt door iets of iemand, alleen weet hij nog niet helemaal wat alles betekend...

Hierbij het eerste visioen:

Visioen van 20-07-2009

Ik stond weer bij die steen, en het lukte niet de tekens te ontcijferen. Het standbeeld had iets in zijn hand wat leek op een energiebal; die was goud en van binnen wit. Hij (het standbeeld) gooide de bal op de grond. En er begonnen opeens op die plek allemaal planten met witte bloemen te bloeien, wat zich verspreidde. Toen had het standbeeld weer zo’n bal in de handen die was wit en je zag er allemaal witte dingetjes/lichtjes in ronddraaiden, allemaal de zelfde kant op. Deze gooide hij niet, maar drukte ‘m plat tussen twee handen en toen gingen al die dingetjes/lichtjes er aan alle kanten uit. Er waren er een aantal die een stukje v.d. bal meenamen en iets groter waren. Toen de kleinste stukjes op de grond kwamen veranderden die in dieren en de grote stukjes in mensen. Het waren allemaal verschillende dieren, van elk soort waren er twee of vier. En er waren vier mensen. Dat standbeeld ging terug op zijn plaats en werd weer een standbeeld. Had alleen geen bliksemschicht meer, maar een energiebal die ook van steen was. Ik ging nog rondkijken in de tempel. Ook in de tempel stonden die rare tekens.
De meeste dieren gingen weg, op wat kleine dieren en de mensen na, die bleven. Tussen de steen en tempel binnen het water was een hele mooie tuin met bloemen en planten met vruchten eraan. En alles schitterde.

S.'s gevoel bij deze meditatie-ervaring: Het verhaal hoe God de aarde schiep.



Het tweede visioen bij de waterval:

Visioen bij de waterval van de Hintertux

Ik stond in een donkere kamer met vier muren om me heen op een van de muren stond een afbeelding van een engel. Met een klein gat in het midden;( zo groot als een kleine galia meloen) Toen maakte ik met mijn handen een energiebal, even groot als dat gat. Ik gooide hem erin toen lichtten de vleugel van de engel op (gaven licht) en ze gingen toen omhoog. Toen liep ik door onder die vleugels door. Toen kwam ik weer op het gouden pad met al die planten aan de zijkanten. Op dat zelfde pad had ik eerder gelopen in voorgaande visioenen. Het water dat eerst zwart was, was nu wit en gaf een klein beetje licht. Ik liep weer verder en kwam weer bij die ruimte uit, maar in de plaats van alleen maar wit was het gras met wat kleine bloemetjes ertussen; zoals alpenweide Toen kwam ik bij een groene steen; er zat veel mos op, was waarschijnlijk de zelfde steen als in het vorige visioen (herkenning aan de vorm van de steen, alleen de gouden plaat was weg. Maar wat er op die plaat geschreven was stond er nog wel) Om de steen was een rondje van goud water heen, liep daarna verder in een rechte lijn en splitste zich daarna in een Y-vorm. Toen kwam de ene rivier bij een meertje uit, en de ander bij een ander meertje. Om dat meertje groeide een heleboel mooie bloemen. Net als bij het andere meertje. Toen liep ik verder naar de tempel (het zag er niet meer uit als een tempel, want het was nu helemaal bedekt met hangplanten en mos) daarna schoof ik een paar planten opzij en ging de tempel binnen. Daar stond ook weer dat zelfde beeld. Het stond weer net als in het begin met een bliksemschicht in zijn handen. Aan de andere kant van de tempel liep ik er uit. Er ging een mooi graspaadje, daar ging ik overheen en ik kwam bij een soort van bos. Daar zag ik weer een heel klein kind, dat met een gouden straal de lucht in ging; net als een visioen daarvoor. Ik liep verder door een bospaadje wat op een geggeven moment veranderde in een zandpad van goud zand. Ik kwam bij de oase aan waar ik ook al eerder ben geweest. Daar deed ik weer het zelfde; het bleef leuk, met dat vuurtje spelen en het gouden water. Toen liep ik weer verder kwam ik weer bij zo'n muur met een engel er op afgebeeld. Dit keer was er geen gat in het midden, maar er waren in het midden allemaal kleine gaatjes in een rondje (zoals bij een klok). Toen maakte ik weer een energiebal, die gooide ik er weer naar toe en die kwam in het midden terecht en ging door de muur en de afbeelding heen. Er gebeurde niets; alles was nog heel. Toen maakte ik weer een energiebal met mijn handen en kneep hem in allemaal kleine stukjes, waarna ze gingen ronddraaien (een bal ter grootte van een basketbal ongeveer) daar haalde ik allemaal kleine stukjes vanaf. Toen ik evenveel kleine lichtballetjes had als hoeveel gaatjes er waren deed ik ze in een cirkelvorm, hetzelfde als die gaatjes en deed wat met mijn vingers waarna de balletjes gingen ronddraaien. Ik vuurde al die balletjes tegelijkertijd af. Die gingen toen in die gaatjes; in elk gaatje één. Toen gingen de vleugels omhoog toen weer naar beneden en de afbeelding vloog weg en het werd een echte engel. Het vloog naar de tempel en ging er in. Ik ging door het grote gat heen wat die engel had achtergelaten; liep erdoorheen en het visioen was afgelopen.

Dit visioen had S in ongeveer 5 minuten tijd! Volgens hem gaat de tijd daar sneller...

Volgens S zijn dit eigenlijk alle visioenen bij elkaar.



Zoals je begrijpt is S nu steeds nieuwsgieriger wat dit allemaal betekend...

Liefs vanuit een warm Oostenrijk (ben maandag weer terug )

We hebben nog even samen door een boek en de happinez geneusd en S zag dat de tekens van bijvoorbeeld de chakra's op de gouden plaat stonden. Ook de tekens van een tibetaanse gebedsvlag kwamen hem bekend voor.

Ik denk zelf trouwens dat het laatste stukje van zijn visioen; waarin er twaalf energieballen in de Engel gingen, te maken heeft met de 4e dimensie, weet alleen niet hoe of wat...

Het maakt een mens nieuwsgierig

Oh ja, die ervaring van S bij de waterval was op woensdag; 22 juli... zou er op die dag niet iets bijzonders gebeuren?

Ik herinner me het niet ... wel het getal 22 (er is hier over dat getal gesroken), maar niet de datum.

Liefs,
Marjan

Rond 22 juli was de Technologische kwantumsprong:
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php....html#Post48835

Ik weet niet of dit visioen van S hier iets mee te maken had, maar ik vind de symbolen die hij noemt best wel interessant!

Ik bedoel dan dat laatste stukje van de engel die tot leven wordt gewekt door een cirkel met 12 energiebollen. Ik denk dat die bollen staan voor een klok of voor tijd. Misschien de toegang tot de 4e dimensie?
Maar ook het scheppingsverhaal wat hij heeft gezien vind ik erg interessant; waarom 4 mensen en niet 2? Of waren het misschien wel 2 mensen en 2 engelen?

Het Ohm-teken was een van de tekens die S heeft gezien op de gouden plaat op de witte steen voor de tempel. Toen hij het zag in een boek herkende hij het gelijk!

Je hebt echt een zéér bijzonder kind, Jorine.

Ja, zeker weten.

Komende donderdag gaan we samen naar een helderziend medium, en we hebben er allebei wel zin in. Het is helemaal in Houten, dus wel dik een uur rijden met de auto, maar er gebeuren zulke mooie dingen de laatste tijd, dat enige begeleiding van ervaren mensen wel fijn is. We zijn allebei nieuwsgierig wat het nou allemaal te betekenen heeft, of er een doel achter zit, of dat het gewoon fijn voor S is om te beleven...

Je laat ons vast wel weten hoe het was en of S er een lief medium aan heeft die hem kan begeleiden.......

Liefs,
Marjan

Ja, dat zal ik zeker doen

Vanavond na een dagje strand terug in de auto kwamen S.'s visioenen even ter sprake. Hij zei dat hij dacht dat hij er nu 4 had gehad en dat het wel klaar zou zijn ermee... binnen een half uur daarna kwam er toch weer eentje op! En wat voor één, hij vond deze zelf wel heeeeel bijzonder (ik vind ze allemaal bijzonder )

Ik stond op een vloer van steen in het midden waar ik stond was ook een rondje en op dat rondje stonden alle kleuren van de regenboog (als in taartpuntjes). Opeens ging dat rondje ronddraaien en de kleuren gingen door elkaar, toen werd ik een soort van opgezogen naar beneden en met een soort van doorzichtige gouden glijbaan ging ik weer omhoog. Toen kwam ik weer voor die ene steen terecht, ik herkende hem niet zo goed omdat ie zo klein geworden was, maar toch wist ik dat het de steen was van al die vorige visioenen. De tempel was helemaal kaal, zonder planten, en helemaal wit. Toen kwam het beeld naar me toe en begon te praten, ik verstond het als woorden, maar zijn mond bewoog niet. Het beeld zag eruit als een witte lichtgevende mens van witte steen. Hij had dit keer niets in zijn handen. Toen zei hij van: S probeer te onthouden wat ik je nu ga zeggen: je moet hiermee doorgaan, dit is niet het laatste visioen je moet je er vooral niet voor afsluiten en je moet ermee doorgaan zelfs als ze je dwingen het niet te doen. Blijf oefenen en verbeter je. Alles wat je gezien hebt heeft wat te betekenen ik mag je niet zeggen wat, daar moet je zelf achter komen. Toen nam hij me mee naar een van de meertjes naast de tempel, daar stond een brandend bosje, maar het bosje verbrandde niet. Daarachter, wat je bijna niet kon zien omdat het bosje voor de ingang zat, was een grot met allemaal kristallen erin. Ik kon er niet in, want het bosje stond er voor en wilde mezelf niet branden, toch was het niet bepaald naar, dat vuur, het was een mooi vuur. Ik ging naar de plaats waar het standbeeld had gestaan (terug in de tempel), toen ik op die plaats stond kwam die gouden straal weer en werd ik opgetild en kwam ik weer terug.

S vind het wel fijn om mee te maken. Maar begrijpt niet wat het allemaal betekend. We hebben naar aanleiding hiervan gesproken over Mozes, ik vroeg wat hij van Mozes wist en hij snapte eerst niet waarom ik naar Mozes vroeg. Later begon het hem te dagen.

Ik vermoed dat het beeld zijn begeleidende gids is, omdat hij hem nu al vaker heeft gezien weliswaar als standbeeld, misschien om hem ermee vertrouwd te maken.

Zo, dan nu ons verhaal van de ervaring bij Omata (ons medium).

Omata woont in een heel fijn nieuw huis, dat helemaal volstaat met alle wijzen die je je maar kunt bedenken; beelden van Jezus, Maria, Boeddha, Engelen, Dolfijnen, Uilen, Indianen, Edelstenen, Olifanten enzovoort. Het was heel indrukwekkend!

Al snel tijdens onze kennismaking vond ze dat S en ik een hele speciale band hebben; wij zijn soulmates zegt ze; zielemaatjes die al vele levens samen zijn geweest; als man-vrouw, moeder-kind leraar-leerling relaties. S is al een hele oude ziel zegt ze en is heel wijs (dat hebben we altijd al gedacht).

We gingen naar een speciale kamer in haar huis voor de reading. Na een paar minuten werd het S allemaal te veel, hij kreeg het helemaal benauwd. De energie was te hoog, te veel voor hem. Er waren namelijk ook engelen aanwezig en dat voelde hij heel sterk. We zijn even gestopt; hebben hem water gegeven en hem toen naar de tuin laten gaan met haar man. Daar is hij weer tot rust gekomen. Volgens haar man was de edelsteen die S draagt veel te sterk voor hem, het opent hem te veel (daar was ik eigenlijk al bang voor!)

Omata denkt dat hij rond zijn 14e al een volwaardig medium kan zijn en dat zijn gaven liggen op het gebied van helderziendheid, heldervoelendheid en werken met edelstenen. Ze wil hem graag begeleiden. Daar moeten we zelf nog even over nadenken, want het is dik een uur rijden met de auto naar haar toe...

S is ook een engelmens volgens haar en zijn zusje en broer zijn het ook zei ze. Een hele club van engelmensen hier in huis dus hi hi hi

S heeft overigens de amethist direct afgezworen en niet meer aan willen raken. Ik heb hem wel mee naar huis genomen, maar hij ligt nu in de kamer en hij mag hem even niet meer om doen. Maar dat komt wel weer goed, weet hij zelf ook. Hij bedacht al dat hij er heel af en toe nog wel mee wilde mediteren; want dat voelt wel fijn zei hij.

Omata heeft hem ook aangeraden om er niet met leeftijd genoten over te praten, omdat die het niet zullen begrijpen. Maar dat had hij zelf ook al wel door gelukkig. Er blijven genoeg andere leuke dingen over; lekker samen dom doen is ook wel eens lekker zei hij al

Geweldig om te lezen, Jorine !!!

Liefs,
Marjan

Mooi Jorine. Er gaan nu wat puzzelstukjes op hun plek vallen.

Allemaal engelmensen in huis. Heerlijk!

Een amethist werk sterk op het zesde en zevende chakra; dat kan idd even teveel zijn....

heerlijk!!

Klinkt super, Jorine. Al die wijsheid onder één dak

Mooi Jorine!..we gaan dus later van hem horen!