De spirituele groei van mijn zoon S.

Bedankt voor je antwoord Het blijft wonderlijk voor een kind van die leeftijd, maar mooi dat het zo natuurlijk gaat voor hem.

En wens hem veel plezier met voetbalkamp! En zijn broer natuurlijk ook he!

Liefs,
Marjan

Ik vind het helemaal niet apart vind het eigenlijk apart dat we niet allemaal mediteren .

Het is wel apart NiMS, in zijn klas is hij de enige! En ik heb nog nooit een ander kind van die leeftijd (7 jaar toen hij ermee begon) meegemaakt die dit doet uit zichzelf.

En het zou inderdaad goed zijn als iedereen het zou doen, maar het bidden komt ook een aardig eind in de buurt en dat is ook goed en dat doen ze wel op de school van mijn kinderen

Bidden is eigenlijk ook een stukje meditatie, want je probeert energie te sturen naar mensen die het nodig hebben. Je denkt aan ze en in stil gebed kan je zelf je eigen gedachten laten gaan.

Maar je hebt gelijk dat ik het ook nog niemand heb zien doen op die leeftijd, mediteren!

Liefs,
Marjan

Maar nu vergelijk je hem met abnormale kinderen die anderen van zijn leeftijd. Dat hun niet allemaal mediteren vind ik pas apart .

Plak de labels gewoon eens ergens anders op, en zie hoe de wereld veranderd.

Door uit te spreken dat je het gek vindt dat niet iedereen mediteert, gaat iedereen zich vanzelf gek vinden, en ook gaan mediteren.

Het klopt, ga niet zitten te vergelijken, lieve Jorine.
Voor hem is het normaal en logisch wat ie doet. En als ie blijft doen, wat ie spontaan al doet, zal ie zeer snel evolueren,
Hij is van harte welkom, om mede de wereld te tonen hoe het hier op aarde aangenaam kan zijn.. hij is een nieuwetijdskind.
geef hem een knuf van me!

Liefs
Bellefleur

waarom is dat mediteren eigenlijk zo belangrijk??

wat is de meerwaarde ervan? ik heb nog nooit van mijn leven gemediteerd en zou ook niet weten hoe dat moet....

?

Dat zou een leuk nieuw topic kunnen zijn,
is een boeiend onderwerp, Fatna!!

Dank je Bellefleur en NiMS ook eigenlijk hebben jullie gelijk. Het is vreemd dat niet iedereen zo af en toe eens even mediteerd om weer even terug bij de bron of bij zichzelf te zijn, zo kun je het ook bekijken. Onze kinderen zijn de toekomst.

Iedereen doet het op zijn eigen manier. Zoals je hier beschreven hebt is maar 1 manier. Er zijn misschien veel meer mensen die wel mediteren maar niet op de manier als je nu denkt dat het gaat. Dus is het niet direct vast te stellen dat er niet zoveel gemediteerd wordt.

Lieve Syl,

Ik ben het helemaal met je eens, want er wordt vast een heleboel meer gemediteerd dan dat je zou kunnen "zien". Mensen doen het op allerlei momenten/tijdstippen/plaatsen, want wie zegt bv dat iemand in de trein met de ogen dicht altijd zit te slapen! Er zijn er genoeg die dan mediteren!

Liefs,
Marjan

Afgelopen zaterdag hadden we een verjaardag en daar zagen we mijn schoonzus weer, die we even een paar weken niet hadden gezien (niks bijzonders hoor!) en in die tijd is er veel met S en mij gebeurt zoals jullie hebben gelezen hier op het forum. Ik had al wel gezegd dat hij bij die speciale tante van hem maar eens moest kijken naar de aura, en dat zij er met hem ook wel over zou willen praten als hij wat wilde weten. Ik vind het namelijk belangrijk dat hij niet alleen maar met mij over deze dingen praat.

Dus hij zag M (de tante) en liep gelijk naar haar toe. Even later zag ik ze samen even naar binnen lopen en het duurde een tijdje voordat ze weer naar buiten kwamen. Schoonzus met een big smile op haar gezicht. Ik wist al wat er gebeurd was.

Gisteren belde M mij op om te vertellen dat ze het zo geweldig vond dat S haar had verteld wat hij de laatste weken heeft meegemaakt en wat hij kan. Ze had het al wel een beetje verwacht dat hij dit zou kunnen (net als ik) maar niet dat hij er met haar zo open over zou willen praten. Ze vond het ontzettend fijn dat hij dit heeft gedaan, ook omdat haar vroeger door iemand is verteld dat ze iemand in onze familie zou kunnen gaan coachen op dit gebied

Ik ben toch zo blij dat zij dat inderdaad ook kan, omdat het voor mijn kind goed is om met meerdere mensen over spiritualiteit te kunnen praten; mensen die hij volledig kan vertrouwen. Wel heeft hij intussen gemerkt dat hij zelf kan "zien" met wie hij er wel en met wie hij er niet over kan praten; hij hoeft alleen maar de aura's te bekijken en hij weet het

Oh ja, ik vroeg hem na afloop of de aura van M ook iets bijzonders had; Ja, zei hij, die is NOG groter dan die van jou mam!

heerlijk, als je hem beu bent mag je hem naar mij sturen,
haha grapje he, gewoon om duidelijk te maken dat ik het geweldig vind.

Wat een leuk zoontje heb je zeg!!
Wat goed dat hij ook gelijk goed begeleidt wordt want daar gaat het vaak mis bij mensen.

Nou wauwww.......geweldig!! Blij voor hem dat hij een plek en iemand heeft waar hij zichzelf kwijt kan!!

Liefs,
Marjan

Mag ik er eerlijk bij zeggen dat het voor mij ook heel erg fijn is dat er nog iemand in de familie is die ervoor open staat als ik het dan even niet meer weet, kunnen we bij haar ook nog terecht

Ja tuurlijk mag je dat eerlijk zeggen !! Ik denk dat het ook voor jou een stuk groei en ontplooiing zal betekenen en als je je daar goed bij voelt, is dat alleen maar een prachtig geschenk!!

Liefs,
Marjan

heel mooi om dat te weten natuurlijk en dat moet wel een goed gevoel geven. Iemand waar je op kan terug vallen mooier dan dat kan niet gewoon.

Hoi allemaal,

Hier weer een visioen van mijn zoon, die hij tijdens voetbalkamp heeft gehad:

Ik stond in een gouden gang van gouden aarde en planten. Daar liep ik door. Toen kwam er een klein zwart riviertje over het pad. Het werd steeds breder en begon steeds sterker te stromen. Toen was er bijna geen goud meer over op het pad. Toen er bijna geen goud meer was stopte de rivier met stromen. Al die tijd liep ik verder. De zwarte rivier stopte en kon geen goud meer raken.
Ik liep verder over dat goud. Toen werd het pad heel wit. Ook de planten verdwenen en alles werd wit. Daarna was ik in een hele grote witte ruimte gekomen, daar was een grote witte steen waar iets op stond geschreven op een grote gouden plaat op die steen. Ik kon het niet lezen; het waren geen letters.
Toen liep ik voorbij de steen en zag een gebouwtje (een soort Griekse klassieke tempel red.) ook helemaal wit. Toen liep ik erin, middenin stond een groot wit beeld van een oude man met bliksemschicht in zijn hand. Ik keek ernaar en z’n ogen gaven even licht; een heel mooi licht. Het licht ging naar de steen waar de tekst op stond en verlichtte die steen.
Toen kwam er een hele grote golf met goud water en die steen spleet het gouden water in tweeën; het water stroomde om de steen en de tempel heen, in het rond. Er bleef een klein pad over. Toen liep ik weer naar de steen toe en probeerde die letters te ontcijferen, wat niet lukte.