Bijzondere kinderen hebben het niet altijd even makkelijk, dat zullen jullie hier zo lezen...
Vandaag heeft S weer gemediteerd. Het visioen dat hij kreeg was eigenlijk een herhaling van het visioen met de poeltjes die hij al in oktober kreeg. Er was nu een poeltje bij gekomen; de poel van healing. In deze poel lag een regenboog kleurig kristal. Verder heeft S mij er niet over verteld.
Vanmiddag gingen we met zijn allen wandelen in het bos, om eventjes een luchtje te scheppen na een week vol ziekte
Plotseling zegt S dat hij het nare gevoel heeft te worden achtervolgd. Hij geeft aan het niet zo fijn te vinden. Ik vraag hem om dan eens te kijken of hij kan zien wat het is en of het positief of negatief is. Hij kijkt maar kan het niet goed zien. Dan vraagt hij aan zijn gids wat het is. Ook hij weet het niet, zegt alleen dat het veel groter is dan hij, en ook veel sterker. Even later meld hij dat het een lege energie is, 50% goed en 50% niet goed. Wij besluiten om er gezamelijk liefde naar toe te sturen. S met zijn gouden wind, ik met mijn zilveren wind en de oudste met zijn bronzen wind. Nu is hij bijna volledig positief. Maar het achtervolgd ons nog steeds. Weet je wat, zeg ik, we maken hier een poort met zijn allen, zodat hij naar het licht kan. Zo gezegd zo gedaan. We gingen hand in hand in een kring staan, zelfs manlief deed mee, en ons kleine meisje wilde in het midden staan. We lieten onze energie rondgaan door elkaar van links naar rechts kneepjes in de hand te geven en samen in en uit te ademen. Aan het eind hebben we voor de lol een kinderliedje gezongen; we maken een kringetje van jongens en van meisjes
Daarna zijn we verder gelopen.
Even later kreeg S het bericht dat de entiteit inderdaad door de poort naar het licht kon gaan en dat hij ons eeuwig dankbaar is. Hij heeft nu een naam. Hij kwam uit de 2e dimensie ( wat ik echt niet begrijp hoor...) en was verdwaald. Hij zag dat wij krachtig waren en is ons daarom gevolgd. Nu is hij weer in het licht.
Het is een vreemd idee misschien, maar toch was het voor ons eigenlijk wel leuk uiteindelijk, zo in een kring staan en ons verbonden voelen met elkaar, en op die manier nog een ander helpen. Heel mooi.