Hoi allen, ik ben vanavond 'toevallig'op deze site terechtgekomen en ik trek de conclusie dat ik een engelmens kan zijn, of in ieder geval 'gewoon'een indigo-kind. 1 maand geleden is bij mij als 31 jarige ADD geconstateerd dus t kan goed.
Engelmens zijn is iets waar ik nooi bij stilgestaan had,zelfs nooit v gehoord had maar ik herken mijn persoonlijkheid, of beter gezegd de leegte die ik opvul met andermans persoonlijkheid, er perfect in.
om te reageren op de oorspronkelijke vragen van phoenix, wil ik mijn ervaringen in dit leven met jullie delen en misschien dat t jullie meer inzicht geeft in de aparte gedachtengang die ik heb.
1.Ja die engelmensen kunnen rondlopen,ik was t tot 3 uur geleden....tot nog geen maand geleden was ik een dolende ziel, kapot gemaakt door t leven en door t verraad van mijn vriendin,iets wat ik al lang aanvoelde komen zonder dat ik me bewust was, de vrouw die ik mijn energie leende tot ze me leegzoog, zonder dat ik me bewust was. Ik ontmoette een spiritueel iemand,dit leidde t definitieve eind in van de relatie,en bracht me met de dag tot ontwakening. 3 weken geleden mezelf ontdekt in de afwijking ADD, al eerder in heel t leven t gevoel te hebben dat ik met een bepaald doel op aarde was gezet en dat ik me moest opofferen voor dat doel, maar wist niet welk doel. En nu vanavond vallen er weer puzzelstukjes op hun plaats.
2/3.ja, je kan lastig zijn voor je omgeving (mensen zijn achterdochtig dat je open liefde geeft bijv,ze zoeken er wat achter en men begrijpt mijn denken niet wat tot misverstanden kan leiden,meer dan dat ik hen niet begrijp) en dat emotieloze is een groot probleem. daardoor was ik in mijn tienertijd bijv niet goed in staat om relaties met vrouwen te beginnen, ik snapte verliefdheid simpelweg niet en was normloos bezig omdat maatschappelijke normen en waarden me ook niets zeiden
Op mijn 24ste een vrouw ontmoet die haar liefde in me pompte, t me leerde en ik voel me vandaag de dag completer dan vroeger omdat ik mijn medemens nu begrijp. de opoffering is dat t wel veel problemen met je vrouw oplevert (frequentie is probleem),ik uiteindelijk haar karakter opgezogen heb in me (nogmaals dat deed ik onbewust want ik kende mezelf nog niet)en soort van haar werd. Dat is fout afgelopen want ipv dat ik haar omhoog trok de berg op v spiritualiteit, heeft ze mij omlaag getrokken het dal in v materialisme.en afgelopen januari is de relatie beeindigt en besef achteraf dat ze mij al 14 maanden onder controle had en me voor de gek heeft gehouden,als een auralifter op me heeft geteerd terwijl ik t v binnen wel wist maar t niet wilde accepteren dat zij veranderd was door toename v luxe,materialistisch was geworden. nu ontwaak ik en ga loskomen voor t ware doel want haar kan ik niet meer helpen helaas.
Voor mij levert een relatie dus een probleem op ja, voor haar nog meer want zij begrijpt mijn dingen meestal niet, er is een frequentieverschil, met bijna iedereen helaas, en dat maakt ontzettend eenzaam in deze wereld,ook al ben je in een kamer vol mensen.Maar van deze mislukking ga ik nu leren, nu raak ik open, ik anticipeer en verbeter voor de toekomst en dan begin ik graag weer een relatie maar dan wel met iemand van dichterbij zijnde frequentie,die wil groeien met me.
4. ik heb t met veel jaren problemen met sommige mensen en veel moeite geleerd, ik begrijp nu dat ik omgekeerd moet denken bijv van wat ik voel en wil bij de gemiddelde mens, dat heeft succes.Eenmaal geleerd is alles makkelijk en ik heb een zeer sterke gevoelssensitiviteit ontwikkeld waardoor ik andermans stemming kan voelen.
En in persoon kan niemand ooit boos op me worden..diplomatie is een 2de natuur, ruzies ontstaan bij mij puur via mail/sms enzo..slechte mediums,doe ik niet meer aan bij emotionele problemen.
5. ik kan juist hele sterke emoties hebben, net als geen emoties. Emoties verdwijnen geleidelijk bij geen contact of slechts oppervlakkig contact met mensen, dan creeer ik een rationele topper die analytisch vrij briljant is,en een bizarre focus heeft. In diepgaander contact met mensen, vanaf t punt dat ik besluit dat hij/zij t openen van mijn hart waard is (iets dat erg zeldzaam is) dan geef en beleef ik diepere emoties dan vele anderen, dat ligt geheel aan de persoonlijkheid van degene met wie ik die verbintenis aangaat. Is dat,in t meest extreme geval, een borderliner dan gaf ik al ongemerkt mijn energie weg zodat de ander genas en nam ik de kwaal in me op, om om te zetten naar nieuwe positieve energie maar tegelijkertijd werd ik een deel van die persoonlijkheid en kreeg ik dus tijdelijke bdl-verschijnselen totdat er een emotionele breuk ontstond.
Er mee omgaan is geen probleem,alleen moet ik ervoor zorgen dat ik niet teveel negatieve persoonlijkheid van teveel negatieve mensen in me opzuigt want dan raakt t emmertje vol en wordt ik zelf depressief. (en dat zal ook niet meer gaan gebeuren nu ik besef dat ik een engelmens ben). Mezelf compleet afsluiten van emoties v anderen en dus mezelf is een andere optie,maar ik ervaar dat ik dan wel minder kan geven en dan door anderen als egoist ervaren wordt.
nou ik hoop een steentje te hebben kunnen bijdragen aan dit topic, mochten er meer vragen zijn dan beantwoord ik ze graag en mocht ik binnenkort alsnog tot de conclusie komen dat ik geen engelmens ben (lijkt me sterk maar ok,100% zekerheid is een kwestie van droom en denktijd)dan trek ik mijn antwoorden natuurlijk weer in.