Dromen kunnen waar zijn...

Niet helemaal, een reden betekend namelijk dat er iets of iemand achter zit die het heeft laten gebeuren om iets in gang te zetten. Dat is niet met alle gebeurtenissen zo. Je kan de causaliteit wel als reden noemen, maar dat is net zoiets als zeggen dat iets zwart is, omdat het zwart is. Maar goed, je kan het wel zo zien hoor.

Kan het ook zijn dat de reden niet helemaal zichbaar is en dat het daarom wordt vertaald naar dat niet alles een reden heeft.

En wat maakt iets zwart. De reden daarvan is dat het alle kleur inzich opneemt. Want als het ook maar 1 kleur reflecteerd is het al geen echt zwart meer. Maar dit valt ws onder muggeziften.

Het zwarte was inderdaad geen stelling om op in te gaan, wat ik eigenlijk bedoelde aan te geven is dat je in een circel-redenatie beland, die uiteindelijk bij zichzelf uitkomt. Daarmee klopt het geheel dus niet omdat je niet uit deze circel ontsnapt. Maar dat is weer heel lastig om op te schrijven.

Het kan ook zijn dat er helemaal geen reden is. De causaliteit heeft geen reden, het is gewoon de causaliteit. Er zit geen oorzaak of gevolg, aan de wet van oorzaak en gevolg. Snap je nu misschien wat ik bedoel?

Nee maar er is wel een ontstaan van oorzaak en gevolg. Maar dat is te ingewikkeld om hier uit te leggen. Maar omdat er een ontstaan is van oorzaak en gevolg is er ook een einde aan. Maar dat betekend dat je eerst het ontstaan ervan moet kennen om er een einde aan te krijgen.

Nee Sylli, er is geen onstaan aan oorzaak en gevolg, want dan zou je een oorzaak aan "oorzaak en gevolg" geven. Wat jij hier zegt komt overeen met beweren dat er iets was voor de oerknal. Vele hooggeleerden voor mij hebben al aangetoond dat er niets was voor de oerknal omdat de oerknal het begin is van tijd. En oorzaak en gevolg is de grondslag van tijd. Zonder tijd is er geen oorzaak en gevolg.

Ik probeer het anders uit te leggen in de hoop dat je snapt wat ik bedoel.

De wet van oorzaak en gevolg heeft geen oorzaak omdat toen deze wet ontstond er pas een oorzaak en gevolg was. Het valt niet te zeggen wat er voor deze wet was, omdat er simpelweg geen "VOOR deze wet bestaat". De tijd is pas ontstaan met deze wet dus je kan er niet voor gaan.

Ik snap dat dit best ingewikkeld is om te volgen, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Anders hoor ik het graag, en leg het nog wat beter uit.

Ik snap heel goed wat jij bedoeld, Nims. Maar daarom hoef ik het nog niet met jou eens te zijn. Net zo goed als dat ik het niet eens hoef te zijn met die vermeende wetenschappers. Dat er voor de oerknal geen tijd was oke. Maar dat betekend dus niet gelijk dat er helemaal niets was. Sterker nog: Er was helemaal niets en tegelijkertijd alles. Maar goed, geloof wat je wilt geloven, dat is jou goed recht als mens.

Toch denk ik dat jij het nog niet helemaal snapt (no offense hoor, het is ook lastig) maar ik probeer je het nogmaals goed uit te leggen. Jij zegt:
Dit is een contradictie in jouw stelling. Er is geen tijd voor de oerknal, daarbij kan het concept "VOOR de oerknal" ook niet bestaan. Er was voor de oerknal dus ook helemaal geen niets en alles tegelijk, want voor de oerknal bestaat niet, omdat er toen nog geen tijd was.

Ik hoop dat het met deze uitleg duidelijk is, waar jou tegenstrijdigheid zit.

p.s. De oerknal is eigenlijk net een sprookje. Het begint met "Er was eens alles". Zonder begin, zonder doel maar wel met een eind.

Het enige gevolg zonder oorzaak.

Nu ga je het alleen op het woord spelen. Je weet best wat ik bedoel. Het woord is ook niet toerijkend om het te verwoorden omdat het woord pas ontstaan is na de oerknal. Het onbenoembare, dat niet geboren is uit iets, de Vader (androgyn) die onbevlekt zijn zoon (het Al, ook androgyn) voortbracht (d.m.v. de oerknal)waaruit de materie is ontstaan.
Het is een iets langer verhaal maar dit is ongeveer de grote lijn.

En wie zegt dat tijd een werkelijkheid is. Misschien gebeurd alles wel op 1 en hetzelfde moment En is tijd niets meer dan een illusie dat ontstaan is door ons denken.

Nee Sorry Sylli, ik weet niet wat je bedoeld. De causaliteit is een wetmatigheid die de grondslag is aan ons bestaan. Zonder causaliteit hadden wij geen oorzaak en gevolg, konden wij geen beslissingen maken, konden wij ons niet afstemmen op die toekomst die onze handelingen weerspiegelt. Zonder de causaliteit zouden wij niet bestaan. Ons bestaan is begonnen met de causaliteit. Het is het begin, daar zit niets voor, en daar zit geen plan achter. Het maken van plannen is pas na het begin gebeurd.

Misschien moet je toch eens het lange verhaal opschrijven, of zeggen waar we het kunnen lezen. Ik heb hier een tegenstrijdigheid in je verhaal, en je had wel gemerkt, dat tegenstrijdigheden en ik, niet zo goed samengaan .

Je zou kunnen beginnen met het boek "de kracht van de kabbala" van Jehuda Berg eens te lezen als je er voor open staat. Hierin wordt het vrij schematisch weergegeven. Maar er zijn genoeg andere boeken waarin het in soms hele andere bewoordingen hetzelfde geschreven staat. Het gaat er vaak om; hoe lees je het.
Bij mij is het niet zo dat ik het uit boeken geleerd heb, het is meer zo dat ik wat ik las herkende als iets dat ik altijd al geweten heb. (ergens ver weg in mezelf)
De causaliteit is misschien wel nodig voor de manifestatie van oa het individu maar dat is zeker niet waar wij als totale ziel/geest uit ontstaan zijn.
Maar goed, als jij me wil vastnagelen op woorden dan moet je dat vooral doen. Doe wat je niet laten kunt, maar laat wat je niet doen kunt.

Ik wil je helemaal niet vastnagelen, maar ik wil wel begrijpen wat je bedoeld. Als daar tegenstrijdigheden inzitten kun je het altijd anders verwoorden. Het gaat tenslotte om de boodschap en niet om hoe deze verteld wordt. Op dit moment zit er in jouw bewoording een tegenstrijdigheid. Meestal als zoiets als dit niet niet goed begrepen wordt, gaat het om de definities. Als ik het goed begrepen heb, ging het hier om de causaliteit. De wet van oorzaak en gevolg. Wat ik lees uit jouw berichten is dat volgens jou de causaliteit een reden heeft. Klopt dit?

Je zou kunnen zeggen dat die causaliteit nodig is (ontstaan is) om de balans te kunnen vinden tussen het mannelijke energie (adam) en vrouwelijke energie (eva) dat door de afscheiding (de oerknal) ontstaan is van het androgyne energieveld waar wij als totale ziel/geest van afkomstig zijn.

Zolang we die balans nog niet gevonden hebben worden we heen en weer geslingerd tussen mannelijke en vrouweljke emoties. Als we de balans door schade en schande gevonden hebben dan is de weg vrij terug naar waar we vandaan zijn gekomen. Om deze balans te vinden is volgens mij ook het enige doel dat dit leven hier heeft. Hier speelt wel alles wat je meemaakt (in alle levens die je hebt) en wat je zelf van je leven maakt (je eigen wil) een rol in mee.
We hebben een eigen wil gekregen om zelf de weg terug te kunnen vinden. De uiterlijke manifestaties die wij "zien" is eigenlijk een afspiegeling van dat wat binnen in ons gebeurd. Dus als je balans absoluut niet in balans is ervaar je de wereld als chaotisch en ongekent.
Hoe meer je de balans vind hoe duidelijker de wereld om je heen wordt en zul je op een gegeven moment merken dat het een afspiegeling is van je eigen binnenste. Zodra je dat ziet zou je kunnen zeggen dat je helderziend bent, want je ziet wat de werkelijkheid is. En je zult ook gaan inzien waarom je bepaalde keuzes gemaakt hebt. Die keuzes hebben vaak te maken met dingen die nodig waren om op dat punt te komen waar je nu bent. Dan weet je ook gelijk dat de dingen die je misschien wel hebt willen doen maar nooit van de grond zijn gekomen door welke reden dan ook, niet zouden hebben bijgedragen aan je leven terug naar de balans maar waren slechts aardse geneugten van het ego (die leeft in die causaliteit) zal ik maar zeggen.

Ik denk zelf dat als er veel meer mensen in die balans komt dat het in de wereld duidelijk zichtbaar zou worden in alles. Zelfs in de weersgesteldhied. Maar dit is nog even toekomstmuziek.

Veel dingen die je leest, vooral in de bijbel ed, zijn metaforen en niet bedoeld om letterlijk te lezen. Het zijn metaforen van het geestelijke dat niet op een andere manier zijn over te brengen. Daardoor is het voor mensen die niet vanuit hun innerlijk leven niet te begrijpen.

Ik begrijp de verwarring sylli . Jij hebt het hier over de relativiteitstheorie en niet over de causaliteit. De relativiteitstheorie is de moderne variant van Yin en Yang, man en vrouw, wit en zwart, goed en kwaad, etc.. Iets bestaat alleen maar omdat het tegenovergestelde ook bestaat waardoor je het kan onderscheiden.

De causaliteit is alleen maar de wet van oorzaak en gevolg. Het staat helemaal los van de balans tussen het mannelijk en vrouwelijk.

Toch ben ik er van overtuigd dat het meer met elkaar te maken heeft dan jij nu wilt zeggen.
Oorzaak en gevolg heeft ook met verleden en toekomst te maken. Met tijd, zoals jij al gezegt hebt. De balans tussen verleden en toekomst is NU. Dus zou het leven in het NU deze causaliteit kunnen beinvloeden want die heeft tijd nodig om te kunnen bestaan. En in het NU telt tijd niet meer me. Of zie jij dit anders?

De causaliteit is verleden en toekomst. Zonder causaliteit is er geen tijd. Je hebt gelijk dat er een relatie is tussen de causaliteit en relativiteit. De causaliteit is een voorwaarde voor relativiteit. In normaal nederlands: Zonder oorzaak en gevolg, bestond er geen relativiteit.

Het Nu moment zoals jij beschrijft is geen balans tussen verleden en toekomst. Het is de AFSTEMMING die jouw NU moment bepaald. Ook in het NU moment telt tijd wel degelijk, want juist tijd zorgt voor een identiteit van het moment dat je als NU ervaart. Zonder TIJD zou het NU moment niet bestaan, want dan zou je toekomst, verleden en heden volledig door elkaar heen ervaren omdat er geen relatie meer tussen die zaken zit. Dus om het duidelijker te maken: Tijd is een voorwaarde voor het NU moment, omdat je anders niet meer weet wanneer het NU moment plaatsvind.

Ik probeer je duidelijk te maken dat de causaliteit het NU moment heeft mogelijk gemaakt, maar dat het NU moment zelf niets heeft gedaan met de causaliteit. De wet van oorzaak en gevolg, wijzigt niet (dat is wat jij hierboven met beinvloeden beschrijft) zodra men in het nu moment zit.

Snappie .

Ach ja, we zullen wel zien hoe men het zal ervaren. Maar je kunt, als je eenmaal de gevolgen van een oorzaak kent er wel degelijk invloed op hebben. Dan zul je wel weer zeggen; niet op alle causaliteit. Maar is het dan zo dat je de echte oorzaak of gevolg van datgene wel kent?

Om hier nog even op terug te komen; "Voor" is niet het goede woord, want daar waaruit de oerknal afkomstig is bestaat nog steeds omdat het onvergankelijk is.

Daar waaruit de oerknal afkomstig is, kan je ook niet zeggen. Je geeft weer een oorzaak aan de oerknal. Er is geen oorzaak aan de oerknal, omdat met de oerknal het oorzaak en gevolgsprincipe pas begint. Het is allemaal begonnen met een grote ontploffing, zonder reden en met veel gevolgen .

Je bewustzijn is net zo beperkt tot de grens als waar jij de oorzaken nog kunt zien en weten. Hoe meer oorzaken jij ervaart, des te grote jouw bewustzijn is geworden. Je hebt daarmee nog steeds geen enkele invloed, aangezien jouw bewustzijn net zo onderhevig is aan het oorzaak en gevolgsprincipe. Wel is het zo, dat hoe meer jij van dit oorzaak en gevolgsprincipe begrijpt, des te meer jij kan beinvloeden.

Wat je bedoeld met "de echte oorzaak en gevolg" is mij onduidelijk. Ik wist niet eens dat er nep "oorzaak en gevolg" was. Kan je dat misschien wat meer toelichten?

Was het volgens jou toeval dat de oerknal er was of had dit misschien een oorzaak die jij niet kent. De oorzaak van dingen die gebeuren kunnen zo ver weg liggen dat het op het eerste gezicht niet te zien is waar die ontstaan is maar dat de gevolgen misschien wel aan iets anders gekoppeld wordt wat niet de "echte" oorzaak is.
Misschien zitten wij wel niet op hetzelfde bewustzijns niveau