Dromen kunnen waar zijn...

Daar ga je weer. Er zit geen oorzaak aan de oerknal, omdat pas op dat moment de causaliteit ontstond. De oorzaak ligt dus ook niet ver weg, omdat oorzaak en gevolg simpelweg niet bestond. Ik weet niet hoe ik het beter moet uitleggen. Op het moment van de oerknal ontstond pas oorzaak en gevolg.

En voor die oerknal was er niets volgens jou. Knap staaltje "werk" die oerknal.
En hoe is die wetenschap er achter gekomen dat dit uit niets ontstaan is?
Misschien dat ik het verkeerd weet maar het kan ook andersom zijn.

Nee ik zeg niet dat er niets voor de oerknal was. Het concept "voor de oerknal" bestaat simpelweg niet. Tijd is pas ontstaan met de oerknal. De wetenschap is er niet achter dat het uit niets is ontstaan want dat is ook niet wat de wetenschap beweerd. Op hoeveel manieren moet ik het nog proberen duidelijk te maken? Met de oerknal was er pas tijd. Het begin van alles zonder enige oorzaak, want pas toen zijn de oorzaken en gevolgen pas begonnen. De oerknal is nergens uit ontstaan want het heeft geen oorzaak. Het is gewoon ontstaan. Het was er ineens.

Oke, geef het maar op. Voor mij is de oerknal afkomstig uit de bron. Dus is er voor mij weldegelijk iets waar het uit ontstaan is. (ookal is de bron onbenoembaar)

Ja dat jij dit zo ervaart heb ik idd door. Maar dat betekend dus, dat jij niet in de causaliteit
Maar ik heb het nog niet helemaal opgegeven want het gaat hier misschien alleen om de definitie kwestie. Waar komt in jouw ogen, de bron vandaan?
Is het onstaan van jouw bron, niet heel stiekem het onstaan van de causaliteit? Sterker nog, is de causaliteit niet gelijk aan de bron?

De bron is in mijn optiek hetgeen jij oerknal noemt maar dan een stapje voor die oerknal. Dus dit is het geen zonder reden, zonder begin en eind, zonder naam omdat er niemand voor was die het een naam kon geven, het onbenoembare, dat uit alles en niets bestond. (de androgyne "Vader" energie die het leven baarde d.m.v. de oerknal) Door deze oerknal ontstond de materie. De causaliteit. Dus inprincipe heb je gelijk dat die causaliteit er pas was door de oerknal maar dat betekend dus niet dat er niets was. Alleen was dit het eerste gemanifesteerde.
Maar goed, het is maar net hoe je het wilt/kunt zien.

Hoe zie jij het gemanifesteerde eigenlijk? Was het eerst buiten je of eerst binnen in je?

Misschien heb je hier iets aan om mijn standpunt te begrijpen:
http://www.kabbala-school.nl/

Niet gelijk alle vooroordelen uit de kast trekken

Ik lees dit in de kaballa:
Before the beginning of anything there was only God. Nothing existed, not even existence. Tradition states that the Absolute, called Ayin or No-thing and Ayin Sof or The Limitless in Kabbalah, wished to behold ITSELF and so Existence was willed into being to act as a vast mirror by which God could perceive the reflection of God. This process was accomplished, it is allegorically explained, by the Absolute withdrawing ITSELF from a portion of totality, thus allowing a void to appear in which Existence could be encompassed. Into this space the Holy One projected a line of light, a symbol of will, which unfolded in a specific sequence that was to be the structure and dynamic of a series of four universes, held together by Divine will.

Het spreekt niet over oerknal.

-----
Hoe zie jij het gemanifesteerde eigenlijk? Was het eerst buiten je of eerst binnen in je?
Ik snap deze vraag niet, wil je die nog even toelichten?

Beetje lastig te lezen in het Engels.
Hier een tekst in het Nederlands waarin wel de oerknal wordt geintergreerd:

De schepping

Bijna elk van de grote godsdiensten heeft een soortgelijk verhaal over de schepping: door een uitbarsting van scheppende kracht uit een ander rijk ontstaat het universum zoals wij dat kennen.
In de kabbala, het belangrijkste richtsnoer van de joodse mystieke traditie en een van de rijkste bronnen van de leer der engelen, is een fraaie en fascinerende versie van het scheppingsverhaal te vinden.
Het is een uitbreiding van de versie die in Genesis te vinden is en ze vertoont verrassend genoeg merkwaardige parallellen met de moderne wetenschappelijke theorie.

God wordt hierin beschreven als een Goddelijke Aanwezigheid; een almachtige, ondefinieerbaar, vormloos wezen in het midden van het niets.
Toen de Ene besloot zich te manifesteren in een vorm, werd louter door dat idee het licht geschapen. God 'scheidde het licht van de duisternis' en schiep zo de eerste tegengesteldheid. Het materiële universum wordt gekenmerkt door tegenstellingen-licht en donker, man en vrouw, goed en kwaad. De Ene werd Twee door deze scheiding.

God, de Twee in Een, perste toen zijn mannelijkheid samen in een enkel minuscuul lichtpuntje. Dit is het 'woord', de 'logos', het principe van de bevruchting, dat vervolgens wordt ontvangen door de 'diepe wateren' - de duisternis, de schoot, het vrouwelijke aspect van God, dat ontvangt en het zichtbare universum baart.
De astrofysici zijn het er grotendeels over eens dat de big bang plaatsvond toen een enkel punt van ongelooflijk dicht opeengeperst materiaal explodeerde en daarmee het universum vormde zoals we dat kennen.

(bron:Het boek der Engelen van Francis Melville)


Als je hier geen antwoord op hebt ben je er ws nog niet klaar voor. Het antwoord komt vanzelf als je er voor open staat.

Sylli, hij snapt je vraag niet. Dat is iets anders dan er geen antwoord op hebben. Ik snap de vraag eerlijk gezegd ook niet. Kun je deze misschien anders formuleren?

Oke om het simpel te stellen; wat was er eerst de gedachte (binnen) of de manifestatie (buiten)?

Ik snap nog steeds je vraag niet. Welke gedachte bedoel je? De manifistatie waarin? En waarbinnen en waarbuiten?

Laat maar. Het haalt niet uit om dit uit te leggen als je niet begrijpt wat ik bedoel of niet wil begrijpen wat ik bedoel.

Ik wil het zeker wel begrijpen, maar je geeft me zo niet echt de kans om het te begrijpen. Je hebt het over termen die ik niet in 1 vraag kan plaatsen. Maar goed, laten we er ook niet als te moeilijk over doen, tenslotte is het al aardig off-topic aan het raken .

Haha ja dat kan je wel zeggen!

Nou dat weet ik zo net nog niet! Want wat is een droom meer dan een gedachte van het onderbewuste!

Wat ik hier wilde weten is of jij weet wat er eerst was; de gedachte aan iets of het gematerialiseerde/gemanifesteerde van dat waaraan je dacht. Je moet dus van iets eerst een beeld hebben in je hoofd om daar ook werkelijk iets van te maken. Dit heeft ook met oorzaak en gevolg te maken maar ook met de oorsprong van die oorzaak en gevolg. Want als je de gedachte koppelt aan de oorsprong en de manifestatie aan het gevolg weet je dus dat je invloed kan hebben op die oorzaak en gevolg.
Alles, maar dan ook alles wat ooit gemaakt of gedaan is door de mens is eerst een gedachte geweest en daarna pas gemanifesteerd. En dit kan zowel psychisch als materialistisch zijn.
Daar moet je in sommige gevallen wel heel ver terug gaan omdat wij mede door onze ouders (en het DNA) de gedachten van anderen aangeleerd krijgen in onze jonge jaren. We zijn dus geconditioneerd met de gedachten van anderen. In veel gevallen is daar niets mis mee maar ik bedoel hier mee te zeggen dat je, om tot je eigen ware kern te komen, je dit moet inzien. En door de wortels van je gedachte te kennen kun je er ook een andere gedachte over vormen. Die gedachte bepaald ook hoe jij op je omgeving reageerd en hoe die omgeving op jou reageerd. En zo kom je steeds een stapje dichter bij het bewust Zijn.
Maar ook dit is alleen nog maar een leerschool en is er nog steeds een weg te gaan.

Wat er als eerste was, is de causaliteit die het hebben van gedachten, ervaren van oorzaken mogelijk heeft gemaakt. Zie de causaliteit als de lege pagina's van een boek. De causaliteit is niet het verhaal dat je eruit kunt lezen maar maakt het wel mogelijk dat je het verhaal uberhaubt kunt lezen. Zonder de pagina's geen boek. Wat er dus als eerste was, is het lege boek dat langzaam werd beschreven. Zo is het ook met de causaliteit. Dit zijn de onbeschreven bladzijden van het boek. Wat jij hierboven beschrijft, is het daadwerkelijk beschrijven van dit lege boek.

Wat er als eerste was: De gedachte of het gemanifesteerde is in mijn ogen totaal irrelevant omdat ze beide aan de causaliteit onderhevig zijn. Het is dus een transparante wisselwerking waarbij je niet meer kan spreken over wie of wat nu de eerste was. Een gedachte wordt gevormd door materiele manifestatie, en de materiele manifestatie wordt gevormd door de gedachte. De intentie om iets te doen, is net zo krachtig als het daadwerkelijk doen. Dit is de wet van de communicerende vaten. In het linker vat de gedachte, in het rechtervat de manifestie. De vaten zelf is de causaliteit.

Ik weet niet of jij hetzelfde hierboven zegt want het is nogal een gedachtebrei maar ik hoop dat je uit mijn tekst kan begrijpen wat ik bedoel, en of dat tegenspreekt met wat jij hierboven zegt. Ik denk wel dat ik het begrijp, maar je gaat wel diep hoor. Vind ik niet erg, maar is zonder juist referentiekader erg moeilijk voor mij om te volgen.

Maakt niet uit we komen er wel. Grappig trouwens dat je over die communicerende vaten hebt want als je naar het model van de levensboom in de kabbala kijkt is dit dus precies hetzelfde. Hetgeen de levensboom voorstelt is dus gelijk aan die communicerende vaten van causaliteit waar jij het over hebt, alleen anders verwoord. Als je de levensboom kent weet je wat de invloed de causaliteit op het mensen leven is.

Weet je, je kunt de evolutie gewoon z'n gang laten gaan want uiteindelijk komt dat er uit wat er uit moet komen, maar je kunt het ook in eigen hand houden. En Jezus is hier op aarde gekomen om ons te leren en te laten zien hoe we dit zelf kunnen doen. Hij werd Christus door de ontwikkeling die hij door maakte. Deze Christus is niets meer of minder dan de kristal kinderen die nu geboren worden. Deze kinderen zijn door de evolutie zo ver gekomen maar dat betekend niet dat je dit in een mensen leven niet zou kunnen bereiken. Je hoeft niet eerst dood te gaan om herboren te worden.

Waarbij je vergeet dat ook het in de eigen hand houden volledig onderhevig is aan de causaliteit. Dus hoewel je de ilusie hebt iets in de hand te houden, was dat zowieso al de bedoeling. Alles gebeurd toch zoals het moet gebeuren. Hoe meer oorzaken jij meeneemt in jouw gevolg, hoe groter jouw bewustzijn.

Over de levensboom: De boom zelf is dan de causaliteit. De "regels" die de bladeren en takken laten groeien op de manier zoals ze moeten groeien.

P.s. De communicerende vaten is volgens mij niet gelijk aan de levensboom. De communicerende vaten zijn een gesloten systeem waarin alles invloed op elkaar heeft dat erin zit. Bij de boom is dit niet zo, aangezien deze kan groeien en bloeien.

De kabbalistische levensboom heb ik het over, schat! Maar je hebt niet eens de moeite gedaan om je daar in te verdiepen, of wel soms. Oogkleppen zijn af te doen, Julien.