Het grote 'hoe voelen wij ons vandaag' topic

ja wellicht focussen op 'ik zou graag willen dat' maar ja ik kan me ook herinneren dat je ooit had gezegd dat ik niet zoveel moet 'willen'

Maar ik vind het wel een interessant onderwerp communicatie vaardigheden,
soms de mensen op straat aanhoren terwijl ze met elkaar aan het spreken zijn is ook heel leerzaam.
Maar tja mestal ben ik met mijn eigen dingen bezig dus dan zou ik me echt erop moeten concentreren.. het is een idee! ^^

Ik heb wel eens dat ik denk: ik ben niet beleefd genoeg...

Maar daarna denk ik 'ze nemen me maar hoe ik ben, zo asociaal ben ik nou ook weer niet.' Het heeft namelijk geen zin om jezelf te straffen en te verlangen van jezelf dat je op een bepaalde manier gaat spreken.. dat is namelijk nep, vermoeiend en hou je niet echt vol. Het beste is om voor jezelf te vinden wat voor jou het beste praat.. en er is geen bepaalde norm waar je je dan aan moet houden.

Mooi gezegd dank je wel

"Een manier die van mijn is." Dat klinkt mooi.

Er word hier waar ik woon heel erg veel gesproken met 'je moet, dit of dat of zus of' zo.
Ik vind dat heel verwarrend maar betrap mezelf erop dat ik dat ook ondertussen zegt en ik probeer daar verandering in te brengen.
Ik zou liever willen zeggen 'je kan (beter) dit of dat of zus of zo' of ik zou vanuit mijn ervaring willen spreken zo van 'oh, ik heb dat ook meegemaakt' of 'Nou, ik heb het (net eventjes) iets anders ervaren' of 'Ik denk daar anders over' maar dan zou ik mijn ervaring ook nog eens erbij moeten vertellen wat soms heel overbodig is voor de ander zijn of haar situatie ookal vertel ik het als voorbeeld of gewoon míjn ervaring ipv betweterig over te willen komen.

Ik verbaas me ook vaak over hoe mensen dingen vertellen tegen mij,
En hoe hun het zeggen tegen mij zo kopieer ik naar een ander toe en dan krijg ik de volle laag over me heen, terwijl waneer men zo spreek tegen mij moet ik mijn mond houden .. 'waarom hun wel en ik niet' denk ik soms .. achteraf zzzooooo irritant en verwarrend ook!

Al naar mijn inzien is dit wel gedrag wat van jou uit gaat. Je kunt andere mensen niet kwalijk nemen (niet dat ik zeg dat jij dat doet) dat zij wel hun manier hebben gevonden.

Heb je ze al duidelijk gemaakt dat je niet goed tot uiting kan komen of wacht je tot ze dat zelf lezen?

Ik neem mensen niet kwalijk dat ze hun eigen manier hebben gevonden ik neem hun het kwalijk dat ze meestal op een bepaalde manier praten tegen mij.


Als ik hun uitleg dat ik niet goed dingen onder woorden kan brengen vinden hun meestal het omgekeerde, dat ik juist dingen goed onder woorden breng.
En dan krijg ik een drang om juist op een manier te gaan praten die ik anders niet heb... zo vaag!

Dus als ik het niet aankondig is er niets aan de hand en als ik dan iets te vaag praat vraagt men door waardoor ik nog een poging doet om mezelf juist te verwoorden.
En ik weet niet of men in mijn schrijven onduidelijkheden vind dus nee ik wacht ook niet tot dat hun dat zelf lezen.

Hmhm ja dan kan ik je niet echt helpen daarmee, ik begrijp zelfs weinig van wat je schrijft...

Hoe het op mij overkomt:

Je kunt niet goed je mening geven en word onzeker als je dat wel doet.

Zeg je het erbij dat dat jou mening is, dus echt duidelijk, "Dit is mijn idee daarover..."?

Sommige mensen nemen, helaas, woorden zoals ze in het woordenboek staan maar nemen niet de tijd om jou uitlegging te snappen.

1ste, klopt.
2de, ik zeg meestal 'ik denk...'
3de, klopt dat idee heb ik ook ik snap ook wel dat hun eigen leven belangrijker is maar er zijn maar een paar mensen die luisteren naar me.
Wat heel vervelend is en ook wel eenzaam.
Mensen vinden het vooral fijn dat ik luister naar hun.

Ik heb korte zinnentjes gebruikt voor je ik hoop dat ik duidelijk bent.

Heel veel mensen vinden het fijn dat er tenminste iemand naar hen luistert... Wees dan een luisterend oor voor andere en wees daar trots op.. Dat zij niet naar jou luisteren ligt waarschijnlijk niet aan jou of jou manier van spreken, maar aan hen. Ooit beseffen ze heus wel dat ze het fout gedaan hebben en dat zij ook eens moeten luisteren naar andere hun verhalen...

Wees zuinig op hen die naar jou luisteren en toon hen je dankbaarheid... wees niet boos op hen die niet luisteren, maar beloon degene die het wel doen

Emuca, ik moet nu weg maar ik kom hier op terug.
Wonderbaarlijk je mooie woorden wijfie! xx

Hihi geen probleem.. ik moet ook maar eens de dingen gaan doen die ik nog doen moet.

Das inderdaad niet leuk. En ook erg flauw als jij zegt "Ik denk..." dat daar dan zo aan voorbij word gegaan.

Als ik mijn ervaring toe mag voegen zonder daaraan afbreek aan jou verhaal te doen,

Ik hield ooit van iemand en die vertelde mij een waanzinnig verhaal dat ze er thuis weleens was uit geschopt en in een auto deed leven. En vertelde ze dan dat ze stiekem naar binnen moest sluipen om te douche, wc etc. Nu ben ik iemand die dat omzettend zwaar aangrijpt omdat ik zelf heel goed besef hoe bevoordeeld ik daar in ben en mijn ouders mij nooit zoiets zouden doen.

Dat bracht in mij een hele verandering voort en vanaf dat moment had ik echt iets, ik ga zo goed voor jou zorgen dat je nooit meer alleen hoeft te zijn of te voelen.

En toen praatte ik later met iemand en die vertelde mij hetzelfde verhaal maar dan met een hele andere inleiding. En nou ben ik best wel een open maar trots mannetje enne... maar die andere insteek kwam zo veel duidelijker naar voren dat ik daarna toch weer twijfelde over diegene zijn mening.
En dat kwam eigenlijk alleen omdat er een aantal woorden zo anders vielen maar gewoon zo goed paste in dat verhaal.

En wat heeft dit tot betrekking tot jou mag je je afvragen, en kan ik wel begrijpen maar is iets soorts gelijk niet bij jou aan de hand?

Leg jij je woorden goed uit, maar zit iemand anders je te ondermijnen?

En nogmaals, dit zijn vrije interpretaties he.

Dank je wel dat is ook een erg mooie insteek denk ik en ook zeker een gave om trots op te zijn.
Ik ga eventjes dit idee laten bezinken om erachter te komen wat het precies inhoud.
Weet je wat het ook is in een gesprek, ik denk wat en de ander zegt het vaak en daarmee kan ik niet mezelf uiten maar alleen diegene beamen in haar of zijn deel van het verhaal wat niet mijn gevoelens beamen.. ik weet niet zo goed om dit te omschrijven.
Misschien heb ik het idee dat mensen mij niet snappen en soms kan ik niet mijn klep houden van wat er allemaal in mijn bolletje afspeelt, moeilijk hoor.

Zuinig en dankbaarheid ,dat klinkt erg mooi.
Weet je ik heb, althans dat denk ik, een super groot geheugen wat betreft negatieve dingen met die wrok heb ik, denk ik, weinig vertrouwen in mijn naasten meer.
Als ik hen vergeef en hun mijn vertrouwen weer schenk dan herhaald de geschiedenis zich weer, ik spreek uit ervaringen.
Vergeef ik hun niet en trek ik daarmee een lijn dan laat ik niet meer over mezelf heen lopen, genoeg is genoeg vind ik.
En daarmee verkleint mijn wereld maar dat was een wereld waar ik slecht in behandeld werd, ik ben liever alleen dan met mensen die willen dat ik andere dingen zei dan dat ik zei of ben wie ik ben.
Hamvraag is nu 'wie ben ik' antwoord kan zijn 'niet diegene die jij wilden dat ik ben.'

Negatieve gebeurtenissen blijven helaas sneller in het hoofd hangen dan positieve.. maar als je dat beseft weet je ook dat het niet alleen maar negatieve zaken zijn die je overkomt.. Zolang je maar om je heen kijkt, luistert en ziet, zul je een hele hoop positieve dingen zien.. Misschien maar kleine dingen... maar veel kleine dingen worden samen groot.

Dat klopt ik heb dit ook ervaren echt jaren geleden toen ik meer met de levenswijze als moslim bezig was.
Ik ging opzoek naar beloningen dan kreeg ik weer een puntje erbij op de lijst die de twee engelen op mijn linker en rechter schouder heb.
1voor alle positieve dingen te noteren en 1die alle negatieve dingen noteerde.

Even een voorbeeldje, je ziet gebroken glas op de straat en schopt het opzij naar de zijkant zodat niemand er zich aan kan beschadigen, hup puntje erbij.
Je ziet een oudere mevrouw moeizaam met haar rollator vooruit gaat en toch nog haar eigen boodschapjes doet, deze begroeten ik en eventueel een kletspraatje erbij want oudere mensen vinden dat leuk, hup puntje erbij.
Je ziet een vogel, wolk, zonnestraal, bloemetje, steentje en bedankt goed voor al het moois, hup weer een puntje erbij.

Ik vond dit een leuk spel en ook makkelijk aangezien ik steeds meer kleine mooie dingetjes begon te zien, in die tijd was ik gelukkig.
Ik wil dit denk ik weer overwegen om te gaan doen, oefening baart kunst en misschien zie en voel ik al het geluk die ik zie in mijn wereld.
Wauw dank je wel Emuca voor je woorden het bracht me aan het denken.

Liefs.

Graag gedaan Mij heeft het ook geholpen

Aan het eind ( van een levensles) is alles ok, Als het niet Okay is, dan is het nog niet het einde
Kwam in me op...
Wat ik wilde zeggen was: Als dingen nog vrij fris in het geheugen liggen, en er nog heleboel emoties vrijkomen, is het moeilijk om de positieve of negatieve dingen te kunnen erkennen...
Vaak blijkt als er een tijdje over heen gegaan is, en kijkt terug op die dingen (ervaringen)
blijkt er toch zelfs in het negatieve, uiteindelijk een positieve les zat, dat inzicht, daar doen we het uiteindelijk voor, toch...
Het onderbewuste bewust te maken door inzicht...

Groetjes moonflowertje

Probeer ik nu ook al een tijdje uit Moonflower, merk wel dat naarmate ik meer in heb geoefend het makkelijker werd om minder lang in die oude emotie of energie te blijven hangen en weer terug in het 'nu' te komen.

xx

YAY! Mijn nieuwe website layout is EINDELIJk online.. woehoeeeee *stuiter stuiter*

Van harte Emuca!!

Leuk Emuca proficiat ! ...Serenity probeer ik jou eigen kracht te blijven, die is zo mooi!