Het grote 'hoe voelen wij ons vandaag' topic

Kan me het heel goed voorstellen meis. Maar ik hoop dat het de laatste stuiptrekkingen zijn van zijn ego in deze situatie. Natuurlijk hoef je geen begrip te hebben voor de dingen die hij zegt of doet, dat bedoelde ik ook niet. Maar probeer het niet op te slaan in je herinnering zodat, wanneer de storm voorbij is, je zelf niet met wroeging zit en misschien toch weer met elkaar door één deur kan. Al is het alleen al voor de kinderen, het is nu eenmaal hun vader.

klopt maar die ene dur is heeeel ver weg en vraag me af of at nog goed komt, zijn er twee voor nodig immers

Heb geduld....het komt goed. Alles komt altijd weer goed hoe dan ook.

Geduld is inderdaad..nodig voor onze situatie Gast..

Watch the waves in the ocean. The higher the wave goes, the deeper is the wake that follows it.
One moment you are the wave, another moment you are the hollow wake that follows.
Enjoy both--don't get addicted to one. Don't say: I would always like to be on the peak.
It is not possible.
Simply see the fact: it is not possible. It has never happened and it will never happen.
It is simply impossible--not in the nature of things.
Then what to do?
Enjoy the peak while it lasts and then enjoy the valley when it comes. What is wrong with the valley?
What is wrong with being low?
It is a relaxation. A peak is an excitement, and nobody can exist continuously in an excitement.

If you keep this in mind, and squeeze every drop of juice out of the happiness you are experiencing now,
you will be able to take the future as it comes without regrets.
But don't be tempted to try to hold on to this abundant moment,
or coat it in plastic so that it lasts forever.
The greatest wisdom to keep in mind with all the phenomena in the parade of your life,
whether they be valleys or peaks, is that "this too will pass."

Osho

Ik lees dit en verstandelijk begrijp ik het ook maar .. ik kan het nog steeds niet zo op die manier ervaren..

Ik snap het ook en heb hetzelfde probleem

Misschien moet er een toevoeging bij; de momenten dat men lijdt aan de laagtes komt doordat men met alle macht op de hoogtes wil blijven en dat gaat dus niet en val je juist hard naar beneden wat dus pijnlijk kan zijn. Maar ik begrijp jullie wel want ik heb er zelf ook moeite mee vertrouwen te hebben op de golf beweging; dat ie echt weer omhoog zal gaan....

Dat vertrouwen is er wel, das niet het probleem, maar wordt zo misselijk van het geschommel...de dieptes zijn nou niet echt zo erg fijn en ik hoopte dat dat ooit zou stabiliseren maar neee....

Laatste lijmpoging gedaan, proberen om de kwaaiigheid los te laten en gezond verstand en hart te laten spreken, ik heb er geen hoop op maar dan kan ik wel zeggen dat ik alles heb geprobeerd,

GOED ZO!! GOED GEDAAN!!

Dat is ook het enige dat je kunt Karin! Enne.....misschien niet lijmen maar laten basten ;-) Maar ik denk dat jij daar de mens niet voor bent.

Karin, Gast en Anna... drie vrouwen...die worstelen met hun gevoelens en er zijn drie mannen in het spel. 3 verschillende mannen met verschillende instellingen,3 verschillende vrouwen met verschillende instellingen. Toevallig? Heel apart vind ik dit. Veel liefs van mij voor jullie Karin en Gast. Wij komen er wel. Dit ligt straks allemaal achter ons. Wij zijn sterke vrouwen!

Ik kom ook even kijken hoe het hier is na lange afwezigheid.
De laatste keer dat ik wat van mezelf heb laten horen zijn enige maanden geleden dat mijn opa is overleden en het uit de hand gelopen bedrijging van mijn vader.

Nu inmiddels een paar maanden verder zijn er natuurlijk weer het 1 en ander gebeurt (zo gaat het altijd)
Mijn moedersgezondheid laat zich te wensen over en doktoren sturen haar met een ondrdruk van 116 naar huis.
Daar zijn we druk mee bezig dat zij alsnog gezien gaat worden door het ziekenhuis aangezien haar huisarts haar niet door wil sturen.

Door al die spanningen zijn bij mij lichamelijke problemen ontstaan en heb afgelopen donderdag op vrijdag een Holter (hartkastje) gedragen en met 2 weken de uitslag. Ik dacht zelf aan hyperventilatie maar de huisarts denkt van niet , die dacht aan een storing naar het hart toe. Dat moet de holter uitwijzen met 2 weken, de uistlag.
Dus zit nog wel even op de berg van spanning.

Des al niet te min heb ik een leuke herfstvakantie in de planning met de meiden. Heerlijk in de tuin , pompoenen, spookjes maken enz enz ....even niets moeten.

Voor wie me gemist heeft en me nog een beetje kent (hihi)
ffies een berichtje

Jazeker komen we er wel Muin! Ik heb er vandaag definitief een punt achter gezet. Het is wel wat plotseling en abrupt gegaan maar het voelde alsof het zo moest. No more tz in my life! Of liever gezegt dit leven. Als hij werkelijk mijn tweeling ziel is dan maakt het voor nu niet uit. Denk alleen niet dat hij het echt leuk vind hoe het is gegaan maar hij heeft het er zelf naar gemaakt dat het zover gekomen is. Ik laat me door niemand, hoeveel ik ook van iemand mag houden, gebruiken voor leugens. Ben benieuwd of hij er nog op terug komt al denk ik van niet; te groot ego dat in de weg zit.
Heb geen hekel aan hem.....

Ik heb misschien 3uur slaap genacht... bah.. stom assessment. Laat de nachtmerrie vandaag maar eens goedkomen...

En het regent ook nog eens.. buuuuh. Wie spoelt de klok door?

@Muin, dank je wel.
@ Lin, leuk dat je even bent gekomen wijfie!
@Gast, GOED GEDAAN!!!!

pfff ik kom er net achter dat mensen me blijven negeren en niet erkennen wat ik zeg of voel, mensen willen mij soms niet hoen terwijl ik zo'n duidelijke boodschap afgeef.
Onbelangrijk.
Niets toevoegend persoon.
Vermoeiend.
Geen energie is waard voor mij alweer iets uit te leggen.
Ik heb bijvoorbaat ongelijk terwijl er dan simpelweg niet geluisterd word naar wat ik te zeggen heb.
Ik vind dat toch zo onrespectvol.
Alsof ik onwaardig bent om tijd en aandacht aan te schenken, ongelofelijk!
Ik vind dit echt heel onbeschoft en het frappante ervan is dat dit zovaak mij overkomt.
Mensen vinden mij aardig en horen wat ik te zeggen heb en verloop van tijd ben ik niet meer interessant of zoiets.
'Oh heb je haar weer' gedachtengangen vang ik op.
Pff word er zo moe van alsof ik dommer ben dan de rest onbelangrijker dan de rest echt ongelofelijk hoe onbeschoft mensen kunnen zijn.
Keer op keer op keer ervaar ik dit en ik weet niet waaraan het ligt.
Ouwehoer ik te veel, zeik ik te veel, komt diverse malen mijn problemen herhaaldelijk terug waar ik dan weer over spreek.
Ik ben nu eenmaal traag van begrip maar dat betekend niet dat ik er niet bent.
Ik ben er wel en ik leef en voel en ben net zo belangrijk als jij met jouw problemen die overigens ook herhalen.
Ik haat het als ik genegeerd word, ik haat het dat ik niet word erkent, en achteraf gezien heb ik wel gelijk gehad.
En zelfs dat word mij niet gegund wat een afgunst en arrogantie zeg.
Alleen maar omdat ik anders ben en soms wat trager van begrip wil nog niet zeggen dat ik bijvoorbaat ongelijk heb en dat je bijvoorbaat niet naar gaat luisteren en dat je bijvoorbaat niet interesseert in mij, walgelijk vind ik dat!
Tot dat ik me besefte dat ik ook een aantal mensen in mijn leven heb waarbij ik het zelfde bij voel.
Mensen die herhaaldelijk klagen.
Mensen die herhaaldelijk met de zelfde soort problemen komen, keer op keer op keer.
En hoevaak je het ook uitlegt ze snappen een bepaald iets ook echt niet.
Kan je dat veranderen?
Kan je helpen hun in te laten zien?
Zou je ze eerst wakker moeten schudden en recht voor zijn raap zijn, waar sommige dingen aan liggen?
Deed iemand dat maar eens bij mij, dan wist ik waaraan het lag en had ik niet zo'n frustrerende gevoel in me.
Ik schreeuw het soms zelfs uit, maar niemand hoort mijn schreeuw om hulp.

Mijn bericht is alleen op Gast en Karin gericht omdat ze (net als ik) op dit moment het heel erg moeilijk hebben. En er zijn mannen in het spel. Dat is de overeenkomst die wij op dit moment hebben.
Dit heeft helemaal niets met jou te maken.
Dat je gehoord wil worden is een normale zaak van de wereld,
iedereen wil dat anders kunnen wij maar beter tegen de muur praten.
Bedenk wel dat mensen niet dezelfde interesse hebben.
Het kan zijn dat ik op sommige berichten niet wil reageren
omdat ik daar geen binding mee heb.
En om te reageren uit beleefdheid vind ik een grote onzin.
Ik schrijf vanuit mijn hart, mijn gevoel of ik schrijf helemaal niet.
Ik heb geen oordeel over jou, evenmin als ik geen oordeel over mezelf heb.
Wanneer ik in de shit zit dan zit ik in de shit.
Ik kom er wel uit.
Wij zijn wie we zijn, niet meer en niet minder.
Zo wat, als anderen ons niet waarderen.
Waarderen wij onszelf?
Laten wij daar maar beginnen.

Hmm erg onrustig. begin oktober mijn eigen bedrijf opgezegd en vandaag heb ik zo een dag van het duurt mijn allemaal te lang. 5 oktober zou ik een bedrag terugkrijgen van de kvk dat is nog steeds niet gebeurd dus moet daar straks dan weeerrr achteraan voor de 2e keer. het is maar een relatief klein bedrag maar toch voor mij heel erg veel waard momenteel. Dus nu dan maar een boze mail gaan sturen.

Ook van de belastingdienst hoor ik niks ik weet dat dat wel een paa weken kan duren maar een bevestiging sturen van afmelding van een btw nummer lijkt mij toch niet zo moeilijk? daar hoeft men toch geen weken over te doen? dus ook die vandaag maar bellen

zucht........ adem in adem uit

Moontje

Ja met name de uitademing helpt. In zo’n situatie houden mensen meestal hun adem vast dat geeft nog meer spanning. Vervelend gevoel wanneer je moet wachten op het antwoord Moon.
Nu begrijp ik waarom je heel snel de kaarten voor mensen legt, je weet hoe het voelt om zo lang te moeten wachten. Ik heb nog steeds heel veel baat bij jouw legging, nogmaals bedankt!
Ik neem ook de vragen van Kalika mee, ik heb alleen nog geen antwoord kunnen vinden.
Hopelijk komt het antwoord op een onverwacht moment.

Ik voel me ziek. Ben misselijk, heb darmkrampen en als slag op de vuurpijl ook nog eens ongesteld geworden......Kan niet beter
Voel me verder ook niet bepaald lekker in mijn vel zitten. Van mij mag Harold Camping gelijk hebben......