Dat uitzwaaien valt nog niet mee, ik merk dat ik ‘stiekem’ nog wat meelees..... ik maak mezelf maar wijs dat de boot nog niet helemaal vertrokken is......
Ik heb nog even behoefte op bovenstaande te reageren…
Waarom zouden die felle discussies die hier af en toe ontstaan negatief zijn? (ze brengen soms ook veranderingen teweeg.....
)
Is het niet goed ze gewoon te laten zijn?
De felle reacties van mensen kan je interpreteren als druk maken om niets, onvolwassen gedrag, natrappen, overgevoelig zijn of wat dan ook. Ik denk dat achter dergelijke reacties van iemand altijd (gekwetste) gevoelens en (onvervulde) behoeftes schuilgaan. Wanneer we dáár naar opzoek gaan en vooral proberen te
luisteren kunnen we echt oog krijgen voor wat iemand zijn boodschap is.
Waarom zou je niet gekwetst, geïrriteerd, jaloers of wat dan ook mogen zijn. Ik geloof niet dat mensen die zich spiritueel ontwikkelen zich vooral maar moeten richten op positiviteit en het 'boven' je gevoelens en emoties uitstijgen omdat ze een illusie zouden zijn. We moeten m.i. ervoor waken onze menselijkheid niet te verliezen.
Je kunt je verzetten tegen de schaduwkanten van jezelf en anderen en je willen baden in licht, maar zolang je die schaduwkanten niet omarmt, is het 'licht' m.i. een illusie. Het ‘geweld’ -in wat voor vorm dan ook- zal vooral verminderen als we ons inzetten hierop
geweldloos te reageren. Dat kan naar mijn idee pas echt als je
alle gevoelens van anderen én jezelf er kan laten zijn en ze niet meer hoeft te (ver)oordelen. Als we vooral luisteren en (open) vragen stellen.......
Vaya Con Dios