het jakhalzencafé

Dat is wat je duidelijk probeerde te maken .. op aarde kun je inderdaad aardse liefde ontvangen, deelnemen en koesteren.. het bewust worden en zijn van "Liefde" van boven is inderdaad het uiteindelijke doel !!

Als je maar niet vergeet dat dit niet zonder die heelheid met de tegenhanger kan. Anders is het een illusie.

Klopt ... het is een mooie gedachte .. alles is op aarde aanwezig .. om die uiteindelijke Bron te ervaren ..

hey mensen,

Misschien is de term 'Jakhalzencafé' door mij niet helemaal goed gekozen. Een jakhalzencafé is namelijk (vanuit theorieën over geweldloos communiceren) een 'plek' waar je je innerlijke jakhals lekker de ruimte mag geven, maar daar ben je dus eigenlijk juist alleen. Wanneer je bv gekwetst bent of boos mag je in het jakhalzen café volop uiting geven aan je gevoelens, waardoor je vervolgens naar een ander toe in staat bent zonder of met minder lading te reageren... Je bent dan meer in staat je gevoelens en behoeften te verwoorden en zal dan minder met oordelen en geweld naar een ander toe reageren. Dit hoeft niet te betekenen dat je je boosheid niet laat zien, maar je brengt het meer vanuit je eigen gevoel en wat het met jou doet. Je bent dan ook meer in staat om te zien vanwaaruit de ander reageerde...

Zelf geloof ik hier heel erg in.

Ik vond de naam jakhalzencafé grappig, maar de bedoeling van dit topic was m.i. vooral om de mogelijkheid te bieden om bepaalde ongenoegens te kunnen uiten, als die er zijn over iets van jezelf, of naar een ander toe. Mijn opzet zou zijn dit zoveel mogelijk 'geweldloos' te doen, maar nogmaals dat wil niet zeggen dat je je boosheid en iritaties dan maar voor je moet houden. Integendeel, ze gaan dan soms juist een eigen leven leiden.

Verdrongen agressie wordt dan makkelijk 'passief-agressieve' agressie, die vervolgens meer veel meer agressie en drammerigheid kan oproepen.

Ik zie het zo: ik geloof niet dat mensen hier er bewust op uit zijn iemand onderuit te halen. Bij veel (stellige) positiviteit en lievigheid zie ik eerder een zoeken (middels vragen?) naar een tegenhanger om zo een bepaald evenwicht te bewerkstelligen.

Vijandigheid is niets anders dan tegenstander zijn, en er zit meestal een behoefte achter.
Niet het bestijden van, maar het 'voeding' geven aan...zal vijandelijkheid doen oplossen...


je kunt je verzetten tegen de schaduwkanten van jezelf en anderen en je willen baden in licht, maar zolang je die schaduwkanten niet omarmt, is het 'licht' m.i. een illusie.

Amen

Jeetje Liesanne, waar haal je het toch weer vandaan
Ik weet eerlijk gezegt niet of het ook gaat werken. Mensen zijn niet bepaald "trots" op wat ze aan tegenstander in zichzelf tegen komen. En zolang er nog een "air" hangt dat die niet ge-accepteerd en aanvaard wordt in het bestaan ervan zal het ook niet geuit worden ben ik bang.
Maar toch hoop ik dat het wel gaat gebeuren want ik vind het een belangrijk onderdeel in de "spirituele" reis die we nu ondergaan.

Ik vraag het me af of je altijd maar weer alles op jezelf moet gaan projecteren. Als iemand mij in mijn maag schopt, dan doet dat gewoon pijn. Moet ik dan gaan analyseren waarom dit dan pijn doet? Het is juist iemand anders zijn / haar probleem want die schopt mij tenslotte.

@Gast, waarom wil je toch steeds alle weerstanden in jezelf onderzoeken en ermee afrekenen? Waarom niet een positieve benadering door juist te kijken naar de dingen die wel vloeiend gaan, en die ten volste benutten?

Ik ben ervan overtuigd dat je veel verder komt in je leven als je doet waar je goed in bent, dan dat je probeert te verbeteren waar je slecht in bent, maar nooit in zult uitblinken.

Mensen zijn zo gericht op het uitbannen van slechte dingen dat ze volledig vergeten hun goede dingen te optimaliseren.

Je kunt je ook afvragen waarom die ander jou een schop in je maag geeft.



Ik hoef daar niet meer mee af te rekenen. Ik ervaar ze als ze daar zijn en weet dat ze erbij horen. Ik vlugt er niet voor weg, Nims



Waarom blijf je dan met je kop in het zand lopen, ipv met je hoofd in de wolken?



De meeste mensen bannen hun "slechte" dingen meestal helemaal niet uit. Ze verstoppen ze alleen of zijn zich er niet eens van bewust dat ze het zelf genereren. Het leed dat geleden wordt is de "schuld" van anderen. Die anderen zijn er alleen maar om het te manifesteren, om het voor jou waar te maken. Maar je genereerd het zelf.
Ze erkennen en weten hoe het werkt optimaliseerd je leven veel meer dan je ook maar kunt indenken Perfectie komt alleen in heelheid voor. En heelheid omvat alles.

@Liesanne,
zo had ik je topic ook begrepen.
als je eens boos of misnoegd of verdrietig of shaggie of wat dan ook
dat je het hier effe neerschrijft, en je laat gaan daarin.
en zonder de inmenging van anderen,
Het is dan net alsof je even in een andere kamer gaat, daar even brult, en dan weer terug komt en je gesprek op de gewone topics verderzet, vanuit een ontlading.
En zo kan inderdaad wederom een mooi inzicht ontstaan, vanuit de leegte en de rust die je dan weer ervaart.
Mooi initiatief, als het op deze juiste manier gebruikt.
Daarom denk ik dat het goed is dat je er toch wat concretere afspraken rond maakt.
vb
- je mag geen namen gebruiken, je richt je hier in dit topic niet openlijk naar iemand!
- de anderen, respecteren het moment van iemand hier.
- er wordt van deze topic niets meegenomen, noch wordt er van een ander topic teksten naar hier gebracht.

Misschien zijn er nog punten?

Waarom zou je dat doen als het niet jouw schuld is en je er niets mee te maken hebt? Waarom alles op jezelf betrekken? Vind je jezelf zo belangrijk dat je denkt dat de hele wereld om je draait en alles wat er gebeurd een berichtje voor jou is?

Ik denk dat je er wel voor wegvlucht want het enige dat ik jou steeds zie doen is het omdraaien van de woorden van een ander zonder dat je daarbij echt naar jezelf kijkt. Wat mij vaak opvalt is dat je reageert vanuit een éénrichtings perspectief waarin je niet ingaat op wat een ander jou probeert duidelijk te maken. Het enige dat je doet is alles steeds bij een ander neerleggen. Waarom neem je geen verantwoordelijkheden en leg je die verantwoordelijkheden van je eigen acties steeds bij een ander?

Ik geloof niet dat jij weet wat zand is, of wat de wolken zijn. Jij hebt een erg eenzijdig wereldbeeld ontwikkelt waarop je anderen probeert te projecteren. In mijn ogen ben jij nu juist degene die haar kop in het zand gestoken heeft, maar denkt dat het de wolken zijn.

Het is jouw gedrag waar anderen zich aan storen en waarmee je hun gevoel van ruimte ontneemt. En ook al probeer je dat direct bij de anderen neer te leggen, je hebt wel de verantwoordelijkheid om anderen ruimte te geven in plaats van te ontnemen.

Door alles bij anderen te leggen krijg je geen vrijbrief om maar alles te doen en te laten wat je je ingegeven krijgt. Want die indruk krijg ik namelijk. Dat je hiermee alles voor jezelf goedpraat, zodat je alles kunt maken.

Heelheid omvat ook de positieve dingen. Uit jouw woorden pik ik zoveel negativiteit en niet het optimale uit jouw goede kwaliteiten te halen. Als je nou eens jouw analyserend vermogen zou gebruiken voor alle positieve dingen, die gebeuren. Dat je beredeneert waarom iemand aardig tegen je doet, of iets liefs tegen je zegt en je dan bedenkt dat dit ook jouw schuld is en hoe je hiermee om kunt gaan. Dan heb je in mijn ogen een veel beter leven en hoef je je negativiteit niet af te geven op anderen.

Durf jij de negatieve cirkel te doorbreken?

Ja Nims, ik zal proberen mensen in hun eigen sop gaar te laten koken.

niet te lang hoor

halleluja

ben blij met de duidlijke uitleg..hoe je dit topic ziet liesanne
geen censuur... open en vrij...
en met respect...
vond het al vreemd dat het voor je werd ingevuld...

We hebben allemaal een 'jakhals' in ons.....
en zo is dat...

Het zit me totaal niet lekker dat er niet wordt gelet op de jonge mensen hier.
Ook zij moeten hun verhaal kwijt en hebben net zoveel recht op hulp, toch ben ik van mening dat daar niet voldoende op gelet wordt en dat baart me enorm veel zorgen.
Kinderen zijn de toekomst,daar mogen we best een beetje voorzichtiger mee zijn, maar das mijn mening.

Ben ik met je eens en er wordt wel degelijk op gelet. Alleen is het niet altijd duidelijk wat degene die om hulp vraagt, precies nodig heeft. Je maakt je zorgen, maar heb je ook een oplossing? Begrijpen wij wel wat er omgaat in een 13 jarig meisje uit een marrokaanse cultuur? Ik weet in ieder geval dat ik dat niet doe.

Op zielsniveau maakt cultuur, geslacht of leeftijd geen mallemoer uit. En dat is toch het niveau waar het hier om gaat? Ik zie alleen maar lettertjes op een scherm, en die lettertjes zijn in welk bericht van wie dan ook hetzelfde. Absoluut geen enkel verschil, al noemen we ons in die berichten jakhalzen, giraffes of anderszins.

Maar op zielsniveau zijn er ook geen zorgen, dus daar zijn we mooi klaar mee!

Nou daar wordt naar mijn mening dus helemaal niet op gelet.
Het lijkt me enorm duidelijk wat er wordt gevraagd, hulp.
Heb ik een oplossing? Waarvoor? Voor het probleem wat wordt aangekaart of het feit dat er naar mijn idee niet goed op de jongeren onder ons wordt gelet?
Dertien jaar is dertien jaar, wat heeft dat nu weer te maken met cultuur? Is kinderen beschermen afhankelijk van cultuur?

Ik begrijp dat we wat dit betreft niet bepaald op 1 lijn zitten, maar ik realiseer me ook dat het wellicht niet terecht is dat ik hier commentaar op heb, ik ben immers geen moderator. Ik ben gewoon nou eenmaal erg beschermend naar kinderen toe en ik ben niet van plan om daar in te veranderen. Hoeveel pb's ik ook gestuurd krijg.

Wat zou je dan willen dat hier op het forum gebeurt, anders dan nu?

Zoals ik het zie reageren er verschillende mensen op een vraag, waar dan meestal wel een of twee zinnige reacties tussen staan.