Ja inderdaad! Toevallig kreeg ik van de week, welliswaar in het duits, een hele epistel daarover. Zet het er toch maar even bij :)Vertaald door mij hoogstpersoonlijk
Als je als kind in de 70er of 80er jaren leefde, een een terugkijkend bijna niet te geloven dat we zo lang overleven konden.
Als kind zaten we in auto's zondergordels en zonder airbags.
Onze bedden waren geschildert met verf vol lood en cadmium.
De flessen uit de apotheek konden we zonder moeite openen, zo ook de flessen met bleekmiddel.
Deuren en kasten waren een standaard bedreiging voor onze vingers en op de fiets droegen we geen helm
we dronken water uit de kraan en niet uit flessen.
We bouwden auto's van zeepkisten en ontdekten tijdens de eerste rit dat we de remmen vergeten waren.
Dat werd na enkele ongevallen weer opgelost.
We verlieten 's morgens het huit om te spelen en bleven de hele dag weg en moesten thuis zijn als de de straatlantaarns aangingen. Niemand wist waar we waren en we hadden niet eens een mobiel bij ons.
We hebben ons gesneden, braken onze botten en tanden en niemand werd aangeklaagd.
Er waren evenzoveel ongevallen en niemand had schuld behalve wij zelf.
Niemand vroeg naar Toezichtsplich.
Kun je je nog een ongeval herinneren?
We vochten en sloegen elkaar regelmatig bond en blauw. Daarmee moesten we leven, het interesseerde de volwassenen niet echt.
We aten cake, brood met dik boter, dronken veel cola en limonade en werden toch niet dik.
Nou ja, tenminste .. niet iedereen.
We dronken met onze vrienden uit 1 fles en niemand is er dood aan gegaan.
We hadden geen playstation, Nintendo 64, X Box, video spelletjes 200 tv kanalen en film op dvd of video, surround sound, eigen tv, eigen computer of internet chat-rooms.
We hadden VRIENDEN!
We gingen eenvoudigweg naar buiten en troffen elkaar op de straat of we gingen naar het huis van een vriend en belden aan. Vaak hoefde je niet eens aan te bellen en ging je gewoonweg naar binnen.
Zonder afspraak.
Zonder dat wederzijdse ouders het wisten. Niemand bracht ons, niemand haalde ons.
Hoe was dat toch mogenlijk?
We bedachten onze eigen spelletjes met stokken en tennisballen. Behalve dat aten we wormen (bleh)
En de voorspellingen dat ze in je maag voort zouden leven waren niet waar :)en met de stokken staken we ook geen ogen uit.
Bij straatvoetbal mocht alleen diegene meedoen die goed was. Wie niet goed was moest leren met de teleurstelling te leven.
Beim Straßenfußball durfte nur mitmachen, wer gut war.
Vele scholieren waren niet zo slim als de ander. Je worstelde je door testen en over doen van klassen.
Dat voerde toen niet to emotionele ouderavonden of gehele verandering van de keuzes.
Onze daden hadden consequenties. Dat was nu eenmaal zo en niemand kon zich verstoppen daarvoor.
Als iemand zich tegen het gezag verzette was het duidelijk dat de ouders je niet automatisch uit het gevang haalden. In tegendeel, Ze hadden meestal dezelfde mening als de politie.
ZO WAS HET!
Onze generatie heeft een overvloed van innovatieve probleemoplossers en uitvinders met het nemen van risico voortgebracht. We hadden vrijheid, mislukking, succes en verantwoordelijkheid.
Met al dit werden we grootgebracht.
En jij behoort ook daartoe?
Herzlichen Glückwunsch!
Maar het overkomt je volgens mij. De kunst is ermee om te gaan.
ze mogen van mij gewoon fietsen zonder helm enzo...... maar je hebt helemaal gelijk!
