Hoi Marieke
Heb je foto gelezen...
Heb het allemaal op papier geschreven want er kwam nogal wat uit
Al het geen ik heb geschreven is vanuit mijn intuitie en gevoel uitgegaan
Ik voel veel herinneringen, die heel diep weggestopt zitten.
Heel aardsgebonden met je lichaam,
zielsmatig niet de klik kunnen vinden met je lichaam.
Je leeft wel maar met spijt, achteraf de twijfel of je het goed hebt gedaan of niet
Tijd om los te laten, de dingen die je klein houden, die je onzeker maken.
Maar ook de angst voor het onbekende..
Iets zegt mij dat het tijd word oude wonden te helen door een brief naar je moeder te schrijven wat er in je omgaat, geen verwijten maar wel waarin jou belevingen in staan, als kindzijnde en nu als volwassen vrouw.
Klopt het dat je al eens eerder een brief hebt geschreven naar je meoder of dat je dat van plan was om te doen, maar niet verstuurd hebt of wel maar geen antwoord erop hebt gekregen.
Kontakt met je vader lijkt heel erg vaag aanwezig te zijn , net of dit ver op de achtergrond staat waardoor ik niet precies je relatie met je pap kan aanvoelen.
Heb wel het gevoel dat hij een nieuwe relatie is begonnen.
Dit gevoel word grotendeels veroorzaakt door de bevestiging die je zocht en mss nog steeds zoekt van je moeder. Haar mening over jou is heel belangerijk dat alle andere complimenten van je omgeving te niet word gedaan als er door je moeder niet of nauwelijks is gereageerd.
Ook is een enorm schuld gevoel te voelen van jou uit naar haar toe..dat heeft ook veel vanjezelfvertrouwen beschadigt.
Tijd om te helen lieve Marieke
Ben benieuwd naar je reactie
Liefs lin