Wat verwacht je van jouw partner?

De toon is een beetje gefrusteerd, maar wat ze zegt is op zich wel realistisch. We zijn tenslotte niet allemaal helderziend...

Zelf helderzienden kunnen niet altijd helder zien, voelen en denken Eniroj.

Hebben jullie ooit gehoord van mensen dat ze aan hun relatie moeten werken?
Wat is dat? Aan een relatie werken? Alsof wij ons best moeten doen om iets te behouden.
Ik vind het flauwekul allemaal. Als het niet klikt dan klikt het niet. Als twee mensen niet bij elkaar passen dan vind ik het verstandig dat ze uit elkaar gaan. Wat heb je aan een hoop ellende? Heeft de ander zoveel waarde (dan jezelf?) dat je zoveel moeite moet doen voor die persoon (voor de zogenaamde liefde)? Nee, voor mij is het een ja of een nee. Een chemie alleen is niet voldoende. Wederzijdse begrip, liefde en respect zijn voor mij van essentieel belang voor een gezonde relatie. Ze zijn in een relatie aanwezig of niet. Zo niet dan vind ik het onzin dat wij die moeten gaan creëren. Ik heb niets aan een ziekelijke relatie.. of een relatie waarin ik me niet compleet voel.

Die vriendin van mijn broer vertelt hem elke keer hoe het anders kan. Ik denk bij mezelf “rot toch op, ga maar ergens anders psycholoog spelen”. Mijn broer weet nu niet meer hoe hij daadwerkelijk is. Hij kan zichzelf niet meer zijn of laten zien omdat hij niet meer weet hoe hij in elkaar zit. Elke keer moet hij van haar aan zichzelf werken of anders worden. Anders maakt zij het uit met hem. Ik ben blij dat ik niet in New York woon, anders heb ik haar echt een mep gegeven. Maar tja.. hij is tot over zijn oren verliefd..

Ja en liefde maakt blind hè? Maar dit soort liefde is inderdaad gedoemd te stranden helaas. Je kunt iemand nu eenmaal niet veranderen, en als je het iemand niet gunt om zichzelf te kunnen zijn met al zijn positieve en negatieve kanten, dan heb je niet echt liefde voor die persoon...

Ik vind het trouwens wel vreemd dat ze zoiets per e-mail stuurt!? Dat doe je toch niet??? Dat bespreek je dan toch in een gesprek face to face???

Haha.. mijn broer is een mafkees geworden omdat hij met mafkees omgaat LOL (nee geintje).
Ik ben zelf ook maf omdat ik me nog steeds met hem bemoei. Kijk, ik ben nou eenmaal zijn zusje. Wij zijn met elkaar verbonden (ook op vrijwillige basis, houden wij van elkaar). Vroeger op school was hij mijn beschermengel. Hij waakte over mij en hij zorgde heel goed voor mij. Nu woont hij meer dan 5000 km ver van mij. En wij houden e-mails contacten of wij bellen. Hij komt zelden naar Nederland en ik heb niet veel met New York. Relatie komt en gaat. De ander kan je altijd nog verlaten als je niet voldoet aan de eisen maar familie..

In haar aanwezigheid is hij altijd stil.. maar bij mij doet hij altijd stoer en hij praat veel. Zoveel dat ik hoofdpijn van krijg maar dan zeg ik het ook. Na een uur praat hij weer zoveel. Ik heb 2 relaties gehad en mijn ex-vrienden zijn ook praters. Ik heb ooit nekpijn gehad (van mijn eerste vriend) omdat ik de hele tijd naar hem luisterde. Ik was niet bewust van mijn houding. Mijn hoofd hing heel erg naar links

Hoe is jouw ervaring met partner Eniroj? Je hoeft geen antwoord te geven hoor als je het niet wil.

Ik ben alleen benieuwd naar jullie ervaringen.

Mijn man is op zich een lieverd, maar niet romantisch en al helemaal niet geïnteresseerd in het spirituele. Hij is wat je noemt een harde werker en een voetballer... Maar wij laten elkaar daar wel vrij in en geven elkaar de ruimte. En ik accepteer het dat ik niet romantisch wordt benaderd, al vind ik dat soms wel jammer natuurlijk maar dat bloemetje kan ik net zo goed zelf kopen denk ik dan!

Ik vind het belangrijk dat we naast onze relatie allebei onze eigen hobbies hebben en dat we onszelf kunnen zijn en ons thuis voelen bij elkaar.

Vaak voelen we onszelf ook vooral maatjes van elkaar, en dat is denk ik het belangrijkste.

(tjeee, wat zeg ik opeens veel ONS zeg.....)

Voor Eniroj..


Hoe ik je liefheb? Geef het woord aan mij.
Ik bemin je zo diep en hoog en wijd,
waar mijn ziel blindelings in slaagt, als zij
de kern van Zijn ervaart in Zaligheid.

Ik bemin je als ik dagelijks moet vechten
en zorgen heb bij kaarslicht en zonneschijn.
Ik bemin je open, met plichten en rechten.
Ik bemin je zuiver, zonder ijdel te zijn.

Ik bemin je met een hartstocht die niet week
en met kinderlijk geloof streed tegen oud verdriet.
Ik bemin je met een liefde die verloren leek.

Ik bemin je met de nood
en lach en adem van mijn leven!

Elizabeth Barrett-Browning


En nog één.. (ooit gelezen op internet):

Soms kun je zo verlangen,

naar armen om je heen..of kus op je wangen.

Even elkaar vasthouden zonder iets te zeggen,

je hoofd zacht tegen de ander aan leggen.

Gewoon die warmte en genegenheid te laten stromen,

om in ’t gevoel van liefdevolle overgave te komen.

Heel dicht tegen elkaar,waar onze harten elkaar vinden,

en ons voor dat moment volledig verbinden.

Een sensatie gevoel dat het hart laat schijnen,

waarin je vol overgave kunt verdwijnen.

Liefs,
Anna

Ik verwacht van mijn partner (komt nog :P)

Dat ze zichzelf is,
Dat ze betrouwbaar is,
Dat ze lief is.

Dat is alles wat ik van haar verwacht. Ik ben een persoon die voor vrijheid is, zolang ze zich daar aan houd vind ik het prima

Lieve Denzil,

Maar stel dat zij :

Niet zichzelf kan zijn bij jou
Niet betrouwbaar is
Niet lief is

Wat dan?

Dan dus niets
Als ze daar niet aan kan voel doen, dan hoef het voor mij niet
Mij gaat het om de ware innerlijk.

De fout die ik altijd en eeuwig maakte, was dat ik verwachtingen had. Ik verwacht dus niets meer. De winst van de ervaringen die ik opdeed in relaties, is dat ik niet meer zoek! Er is iets wezenlijks veranderd in mij, en het feit dat ik mijzelf eindelijk gevonden heb is mij genoeg. Als dat dan de uitkomst is van een hoop trammelant, dan is dat een positieve uitkomst. En ik ben er dankbaar voor. Geen verwachtingen hebben werkt heel goed. Ik kan mezelf zijn en alleen rekening houden met mezelf (en de kids), verder heb ik niemand nodig om verwachtingsvol teleurgesteld te worden. Ik ben de enige die mij teleur kan stellen. En dat voelt oké.
Het biedt me zoveel ruimte, en zoveel mogelijkheden, dat is onvoorstelbaar. De dag mag elke dag weer opstaan uit de nacht, en ik mag telkens opnieuw beginnen. En het is geen probleem om mijn visie te herzien.
Natuurlijk is de onderliggende toon dat ik iets te vaak teleurgesteld ben, maar was het wel werkelijk teleurstelling? Boden die 'negatieve' ervaringen me niet alle kansen om het wiel voor mezelf opnieuw uit te vinden?

Ja, het moment dat je stopt met verwachtingen te hebben ga je meer in het nu leven denk ik, en dat voelt goed!

Bij mij was het zo dat toen ik stopte met zoeken naar een vriendje ik prompt tegen mijn man aanliep en zonder een enkele verwachting met hem mijn leven heb opgebouwd. Ik denk dat ik daarin gewoon geluk heb gehad

Mooi hè hoe dat loslaten werkt, Jorine.

Helma; het is altijd op het moment zelf dat dit soort teleurstellingen je ongelukkig maken, maar als je er wat afstand van kan doen zie je dat het juist nodig is om je eigen geluk te vinden.

Dat is heel erg waar, Gast.

Verwachtingen leiden altijd tot teleurstellingen, tenzij er aan verwachtingen voldaan werd

Je moet niet kijken naar verwachtingen, maar hoe de persoon "is". Als de persoon anders is dan jij wenst en dan gaat hopen dat hij/zij verandert in de richting die jij wilt, dan zal dat gegarandeerd tegenvallen.

Jup..
Hans


En zodra het stelletje elkaar gaat veranderen..
Is het eind begonnen

Om eerlijk te zijn heb ik een wens. Ik wil graag dat mijn broer en zijn huidige vriendin uit elkaar gaan. Hij komt in juli alleen naar Nederland en ik wil hem aan mijn vriendin voorstellen. Alhoewel ik haar niet zolang ken, vind ik haar echt een geweldig mens. Zo zacht en zo wijs. Ik vind haar lief en voor zover ik mijn broer ken, denk ik dat hij haar ook leuk gaat vinden.
Dat ik haar aan mijn broer wil voorstellen is mijns inziens niet verkeerd maar ik twijfel nu nog aan mijn intentie. Mijn intentie is niet zuiver, geloof ik. Ik wil dat de relatie van mijn broer stuk gaat.

Maakt die intentie mij tot een slecht mens? Ik vind dat hij wat beter verdient en ik ben tenslotte zijn zusje. Ik mag toch het beste voor mijn eigen broer wensen?

Natuurlijk mag je het beste voor je broer wensen. Maar ik zou het daar bij laten.