Gast schreef :
Die vrouw is toch niet vast geketend aan hem.
Nee, zij is niet aan hem vast geketend en toch heeft zij gekozen om emotioneel van hem afhankelijk te blijven. Dit noem ik de gevangenis van de ziel. De vraag is waarom zij voor zo’n situatie heeft gekozen. En daarom ben ik het met Hans eens dat de kosmos die situatie bewust laat bestaan totdat de les is geleerd. Wat haar les is om te leren, komt zij op een dag vanzelf wel achter (hopelijk duurt het niet te lang voor haar, een beetje zonde van de tijd maar dat kan ook weer beschouwd worden als een leertijd. Sommigen hebben daar jaren voor nodig en sommigen levenslang). Lijden is niet de weg die velen kiezen maar lijden heeft ook een doel mijns inziens. Als het niet meer kan dan houdt het vanzelf op. Hoeveel mensen hebben niet gekozen voor een echtscheiding wanneer het lijden hen teveel wordt? Uiteraard zijn er ook mensen die gekozen hebben om in de relatie te blijven die al lang doodgebloed is.
Ze kan toch ook gewoon de relatie uit maken en hopen iemand tegen te komen die wel huisje, boompje, beestje wil met haar.
Ikzelf ben geen voorstander van “hopen op een betere relatie”. Die is er niet. Zolang wij nog niet klaar zijn met onszelf, blijven wij modderen in de relaties. De volgende relatie biedt geen garantie op succes. Gast, Islandlady en Larapinta.. jullie hebben op dit moment een relatie die jullie voldoening geeft. Dat beschouw ik als een zegening van het leven zelf. Ik ben benieuwd naar mijn volgende relatie omdat ik een relatie type ben. Ik vind het heerlijk om een geliefde te hebben. Ik deel graag alles met hem en ik beschouw hem ook meer als een spiegel van mijn ziel. Mensen zeggen tegen mij dat ik al alles heb wat een mens nodig heeft. Er ontbreekt nog alleen een partner. Tot nu toe heb ik alleen partners gehad die heel veel spanning in mijn leven hebben gebracht. En daarom denk ik dat ik die spanning (onbewust) zoek. Als het alleen maar goed gaat dan is het leven voor mij te saai en te eentonig. Ik hou van afwisselingen, avontuur en uitdagingen. En ja, ik zoek soms zelfs problemen op (of ik creëer ze zelf). Een relatie is voor mij meer een spel.
Waarom doen mensen toch altijd zo moeilijk met relaties?
Tja, waarom? Omdat ze niet anders kunnen denk ik. Mijn vragen zijn: Waarom hebben mensen een relatie nodig?. Wat vinden wij in de relatie en wat verwachten wij van een ander, van onze partner bijvoorbeeld? Zullen wij dan nog een relatie aangaan als wij helemaal geen verwachtingen hebben?
Als deze man haar wens vervuld dan verraad hij zichzelf weer want hij wil iet zo'n leven.....
Dat is waar. Hij blijft zichzelf trouw en heeft voor zichzelf gekozen. Hij zorgt goed voor zichzelf. Zij kan hem als voorbeeld nemen. Het is niet voor iedereen even makkelijk om goed voor zichzelf te zorgen. Hoe vaak zie je niet dat mensen zichzelf verwaarlozen?
Wat is dat volgens jullie “ goed voor jezelf zorgen”?
Liefs,
Anna