Engel-mensen

Goed omdat je hier dus nog heel nieuw bent, is het misschien wel goed om te weten dat ook Hitler een engel kan worden. Je wordt niet afgestraft op wat je tijdens 1 leven hebt misgedaan of hebt goedgedaan. Uiteindelijk moet je alles leren, en moet je dus ook leren hoe het voelt om iemand anders te vermoorden.

Ja dat klinkt hard, maar als je jezelf voorhoudt dat je geen negatieve lessen moet leren, dan is dat voor mijn gevoel niet in samenspraak met de werkelijkheid.

Ik weet niet eens hoelang mijn ziel er al is. Voor zover ik het zelf ervaren heb is dit de eerste. Neemt niet weg dat ik deeltjes van mijn ouders mee gekregen heb.

In theorie zou het kunnen ja, maar geloof jij dat een ziel als Hitler, die die fout misschien nog veel vaker zal maken, snel 'volmaakt' zal zijn? Hij realiseerde zich dat hij had verloren, wat doet hij? Hij maakt het zelf maar af. Nee, dan leer je niks. Vind ik dan.

Daarbij willen mijn 18 jaren nog niet zeggen dat ik niks weet. Ik mag dan misschien overkomen als een irritant en wijsneuzerig kind, maar ik breng wel mede een discussie op gang waar mensen door gaan nadenken. Misschien wel verder gaan kijken dan ze eerst deden. En daar dragen we allen aan bij.

Het is helemaal niet bekend hoe het gegaan is met Hitler. Het zijn aannamens en speculaties. Voor het zelfde geld is hij met een vliegtuig naar het buitenland vertrokken en nog aardig wat jaartjes geleeft.
Het was ook niet alleen Hitler die deze oorlog gemaakt heeft zoals die was, er liepen heel wat mensen met hem mee op dit pad.

Laten we niet een hele discussie over hitler beginnen want daar was het voorbeeld niet om te doen. Waar het mij om ging was dat iedereen (en dus ook hitler) meerdere levens leeft en dus ook gewoon een engel kan worden.

Absoluut, alleen is dat ook geen garantie dat je gelijk hebt . De discussie is goed, maar dan moeten de feiten wel met elkaar kloppen.

Ja Nims. Uiteindelijk zijn we allemaal engel alleen ervaren we het niet als zodanig doordat er een ziel het zicht verspert.

Maar hoe weten we allen zeker wat feit is en wat niet?

Dat weet je alleen als je het zelf ervaren/meegemaakt hebt.

Heel simpel gezegd komt het daar wel degelijk op neer. Alleen je ziel loslaten is niet iets wat je zomaar kunt. Je moet eerst afrekenen met je levenslessen voordat je je ziel volledig hebt kunnen wegnemen.

Om het wat beter te zeggen: Pas als je jezelf helemaal gezien hebt, weet je precies waar je omheen moet kijken!

ik denk wel angel dat we deel uitmaken van dit universum zo ver wij kunnen zien en ervaren (het grote geheel dus), maar we blijven unieke wezens met ieder zijn eigen specifieke kenmerken

Ja, en dat vind ik dus de ziel.

ik ook bezielde mensen

Zij er ook Engeltje die wel eens van de chat gebruik maken ? Het is zo stil daar...

Hahaha, ik wist niet dat er ook een chat was. Maakt voor mij overigens ook niet uit. Ik ben niet zo'n chatter, maar goed ik ben ook geen engel.

Leuk antwoord LoL


Ookal is dit topic wat ouder en is er gezegd dat dit geen discussie over Hitler is, vind ik stiekem wel essentieel dat hij ondanks de oorlog ook een hele hoop goede dingen gedaan heeft,
denk aan kinderbijslag, de wegen, ik dacht zelfs ook asfalt, of anders alleen die grote platen die je nog veel in belgie hebt.
Gebaseerd daarop kan het toch wel degelijk zijn dat hij op een andere manier ontwikkeld is na zijn leven.
Ook heb ik pas geleerd/gelezen dat je allemaal verantwoording af moet leggen, en bijvoorbeeld een zelfmoord is ook iets wat je moet leren in je levens.
Wellicht was zijn les om succes en vervolgens ondergang te kennen en heeft hij door zijn aardse invulling zijn intellect op de verkeerde manier gebruikt.
(ben overigens geen fan van hem, maar schrijf puur wat ik denk en heb daar geen waardeoordeel aan gekoppeld )

Ik zie het grappige er nu wel van in, maar het was niet zo bedoeld overigens.

Ik heb ook even wat verder terug gelezen nu. Ik ben van mening dat alle levens tellen. Wat iemand ook doet of gedaan heeft. Dat iedereen mee groeit en tot het geheel behoord.
Ik heb vroeger op school heel wat discussies gehad met de godsdienstles, waarin ik tegen de hele klas stond. Het ging er over dat als je de kans had Hitler te vermoorden en zo heel wat levens kon redden of je dat dan zou doen. De hele klas zou het zo doen en ik twijfelde. Mijn hart zei me dat Hitler ook een mens was en ik niet het recht heb iemands leven te nemen, dat alle levens tellen. Daarbij zei ik wel dat ik niet weet wat ik zou doen als ik daadwerkelijk in die situatie zou zitten en daarmee familie, vrienden en heel wat mensen kan redden.
Dingen zijn niet altijd wat ze lijken. We vullen dingen in als goed of slecht zijnde, terwijl dat er niet toe doet. Van moeilijke situaties leren we het meest, ook van oorlogen, ziektes, aanslagen etc. En ook al zien we er door ons beperkte blikveld niet de zin van, dat wil niet zeggen dat dat niet zo is.
Enfin, ik geloof dat ik er hetzelfde over denk als jij, dat mensen dingen moeten leren in het leven. Of soms er alleen maar zijn om anderen dingen te leren.

hihi ik zie ook dat ie gewoon normaal geschreven was,
maar moest er zo om lachen, was echt helemaal leuk

We denken idd "hetzelfde" als ik je zo lees,
ook wel heel knap dat je zo tegenover de klas stond.
Is moeilijk maar zeker het juiste omdat idd alle levens tellen.
Mocht een situatie op dusdanige wijze aan de orde komen zijn we allemaal in staat tot moorden, en ik denk wel als het letterlijk NU moet gebeuren en we moeten kiezen dat we allemaal over zouden gaan tot moord om familie, vrienden en andere mensen te redden.
Gelukkig hebben wij die keus niet hoeven maken en hoogstwaarschijnlijk komen wij niet tegenover mensen als Hitler te staan om daadwerkelijk tot actie over te moeten gaan.
Maar in theorie zou ik denk ik ook zeker niet iemand neerschieten.
Ergste is misschien nog wel dat ik zelfs denk dat er wel mensen zullen zijn die dat "voor mij" zullen doen zodat ik mijzelf en mijn ziel niet schuldig hoef te maken aan dergelijke vergrijpen.
Oei, klinkt wat heftiger dan ik bedoel maar zo zie ik het wel LoL
Want als ik die kans krijg, zullen er ongetwijfeld mensen om en bij mij zijn temeer ik dit soort situaties liever zal ontwijken dan opzoeken

Het ging er ook soms wel heftig aan toe met dit soort onderwerpen. Maar ik voelde dat zo en kon niet anders dan dus tegen hun in gaan.
Nu weet ik meer, denk ik ook wat genuanceerder, maar nog steeds voel ik het zo.
Ik denk inderdaad dat ik heel ver zou gaan om mijn familie, vrienden en andere mensen te redden. Maar ik vrees wel dat ik het altijd bij me zou moeten dragen, er geen vrede mee zou kunnen hebben.
Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die dit soort situaties bewust opzoeken. Maar misschien hebben die dan een ander doel in het leven, een andere missie dan wij hebben.

Volg je helemaal!
Ik zou er idd ook geen vrede mee kunnen hebben,
daarom dat ik bijv ook schrijf dat ik ook denk dat er dan anderen zullen zijn die dat voor mij doen
Grens zou ik overigens altijd overschrijden als er bijv iets heel heftigs met mijn kind of naaste familieleden zou gebeuren,
hoop ook dat me dat bespaard zal blijven mogelijk omdat ik dat al eens eerder geleerd heb ofzo?
Voor ons is het vreemd, maar kijk naar het gros van de "criminelen" zij zoeken toch altijd bewust sitauties op,
ik hou ook heel erg van adrenaline en kick's maar daarvoor ga ik wel in een attractie of rij veel te hard door bochten ofzo,
haal daar een lekkerder gevoel uit dan uit verkeerde activiteiten