Engel-mensen

Dat zou kunnen ja, maar ik heb dan toch een ander beeld dan wezens zonder ziel.

Maar hoe moet zo'n iemand dat dan weten? Ik bedoel, er zullen wel meer mensen zijn die niet perse voor zichzelf leven. Dat doe ik ook niet. Ik leef mijn leven om te leren, niet perse voor mezelf.

Dat ze met elkaar verbonden zijn, betekend niet dat ze gelijk aan elkaar zijn. Je hebt inderdaad beslissingen die door wensen worden gevormd, maar het één volgt op het ander.

Netzoals dat jouw ademhaling altijd wordt gevolgd door je hartslag. Betekend niet dat ze hetzelfde zijn toch?

Als je leert, wie leert er dan? Dat doe je toch zelf?

Als je geen ziel meer hebt, valt er ook niets meer te leren.

En dus ook geen reden om te bestaan. Als je je daar bewust van zou zijn, dat je er enkel bent om niks te leren, wat heeft het dan voor een zin.

Hartslag en ademhaling zijn met elkaar verbonden. Ze zijn het lichaam. Het leven. Zonder een van de twee was je er niet meer.

Ik had, en heb nog steeds, heel vaak het gevoel dat ik hier enkel ben om (mijn ziel) te laten groeien, omdat ik elders nodig ben. Maakt mij dat zielloos? Dat denk ik niet.

Nee jij bent niet zielloos. Daar is overigens niets mis mee hoor! Alleen niet iedereen is gelijk, dus sommigen hebben een ziel nodig en anderen hebben hun ziel losgelaten.

Ik ben blij met mijn tere zieltje. Moge ze vele dingen leren en rust geven in mijn hoofd vol gedachten over vanalles.

Toch blijf ik erbij dat iedereen een ziel heeft.

Dat mag hoor . Ik blijf erbij dat er ook mensen zonder ziel hier rondlopen .

Dat kan. Ik ben gewoon graag een beetje dwars (H).

zielloos.. Ik weet niet of dat mogelijk is.. ergens hoop ik toch van niet.. Want jee, dan zal ik enorm over iedereen twijfelen.. Maar ach, dat doe ik nu zowiezo aan redelijk veel mensen..

Waarom zou je dan twijfelen aan anderen?

Misschien ziet hij de ziel als je geweten?

Dingen zonder ziel bestaan niet denk ik.
Bij hogere wezens komt de ziel meer in harmonie met al wat is. En als die voorbij een punt is, dus als die trilling veel te hoog is voor ons, kunnen wij die niet meer waarnemen.

Als de ziel in harmonie is met al wat is, dan verdwijnt hij toch in de bron? Is een afsplitsing nog mogelijk wanneer hij in harmonie is met de bron?

Ik denk niet dat hij daarin kan verdwijnen. Ik denk eerder dat de frequentie waarin ze zich dan bevinden gelijk is, waardoor diegene dus dingen kunnen weten die van de bron afkomstig zijn. Via de ziel. Een zielsverbintenis.

Als alles één is, waarom heb je dan toch behoefte om je af te scheiden van de rest? Als alles één is, ben je toch eigenlijk al verdwenen?

niet verdwenen maar verbonden

Als je alleen verbonden bent, ben je dan wel "alles = één"?

Tuurlijk ben je dat dan. Een schakel in een ketting, vormt toch samen een geheel? Zonder die schakels was er geen ketting. Zonder die verbondenheid, zijn schakels maar schakels.

Als een schakel zich als schakel blijft zien, zal het nooit beseffen dat het een ketting is. Deze schakel is dus niet één met de rest. Pas als de positie van de schakel niet meer uitmaakt in de ketting, of zelfs de vorm van de schakel niet meer uitmaakt voor de ketting, is de schakel pas één met het geheel. De schakel is dan verdwenen en is er alleen nog maar aandacht voor de gehele ketting.

Waarom zou je jezelf als schakel willen zien, terwijl je de ketting bent?