Ook spiritualiteit is realiteit, ook paranormaliteit is realiteit. Spiritualiteit is feitelijk ook niet veel meer dan hoe de geest (the spirit) omgaat met het bestaan en alles wat daaraan vast zit. Wat paranormaliteit betreft, heel veel mensen denken daarover te kunnen beschikken maar de realiteit is dat het er heel weinig zijn. Dat verklaart ook dat de wetenschap het bestaan daarvan nog niet heeft kunnen bewijzen, want zij die het écht kunnen roepen dat niet van de daken, dat hoeven ze ook niet.
Veel van wat mensen beschouwen als paranormaliteit is rationeel verklaarbaar. Zo is de aanraking van een 'entiteit' vaak niet meer dan een zuchtje wind lang een overgevoelige huid en is het zien van 'entiteiten' nagenoeg per definitie een projectie van iemand zelf. Omdat dat IN het hoofd gebeurt ziet verder niemand het en is degeen waar het om gaat niet van diens standpunt af te brengen, begrijpelijkerwijs.
Sylli, ieder mens heeft heeft zijn eigen waarheid. Een kleurenblinde heeft gelijk als hij het gras rood noemt. Waar het om gaat is dat we respect hebben voor elkaars waarheid en elkaar helpen om onwaarheid (zoals wij dat zien) op een respectvolle manier te ontrafelen. Buiten dat, niet altijd is dat zinvol, omdat mensen ook een zinvol houvast kunnen ontlenen aan hun eigen waarheid. Zie het fenomeen 'gidsen', sommigen menen ze te zien, anderen te horen, weer anderen voelen ze .. maar feit is dat ook daar het bestaan nog nooit feitelijk van is aangetoond. Ik vrees dat het ooit begonnen is met een persoon die dat riep waarna het in goede aarde viel. Het zij zo. Het gaat denk ik pas verkeerd als mensen hun vermeende 'partners' gaan gebruiken als excuus voor daden die niet kloppen of verkeerde beslissingen, want hoe dan ook blijft men zelfs verantwoordelijk.