Haha ja inderdaad! Ik denk ook dat we elkaar verkeerd begrepen hebben en elkaar juist aanvullen!
Hierdoor raak ik ook weer geïnspireerd.
Ik ga even een stukje voor mijzelf uittypen
Volgens mijn hart zit daar geen verstand.
Bijvoorbeeld: als ik verliefd ben voel ik dat in mijn hart en doe ik de meest idiote dingen, die vaak leuk maar ook zo vaak gevaarlijk (en niet gezond) voor me zijn.
Mijn verstand (in mijn hoofd, onderdeel van het Ego) is er dan om tegen mezelf te zeggen van: "joh, je moet echt even wat eten, dat vergeet je helemaal omdat je al 2 uur loopt te zwijmelen!"
Aan de andere kant communiceren mijn hart en hoofd constant, ze beïnvloeden elkaar. Naar mijn gevoel is het hoofd dan ondergeschikt aan het hart, omdat het hoofd dominanter is (in bijvoorbeeld screeuwende gedachten of jezelf in de put praten) en het hart zachter (meer fluisterende intuïtie, liefkozing, verlangens, stil verdriet, etc.).
Als ik mijn verstand boven mijn gevoel zet, dan hoor ik mijn gevoel (bv intuïtie) niet meer. ^^
Ik snap dus wat je bedoelt met "een verstandig hart", maar naar mijn gevoel is het meer het hart die samenwerkt met het verstand.
Ik werk met mijn hart (gevoel/intuïtie) als deurenopener, en het hoofd (ego) als deurensluiter (als het tocht, er vervelende invloeden zijn, ik vermoeid ben, etcetera)
Lfs, New moon