Oh dat is goed balen Syl, ik hoop dat hij toch gauw weer opknapt.
Moosie heeft het niet overleeft. Afgelopen vrijdag hebben we moeten besluiten dat hij niet verder hoefde te lijden. Woensdag, eind van de middag, was hij ineens weg. Hij was al zwak en wilde niet eten, toch heeft hij een manier gevonden om weg te gaan om rust te zoeken. Donderdag morgen vonden de tuinmannen hem op een veldje hier in de wijk. Hij was eigenlijk al meer dood dan levend. De dierenarts gaf hem al weinig kans meer omdat zijn temperatuur al flink gedaald (37) was en zijn darmen voelden niet goed aan. Hij kreeg wel medicijnen om te kijken of die nog aan zouden slaan. Ook kreeg hij een infuus om zijn doorbloeding te verbeteren. 'S middags leek het weer wat beter te gaan met hem. Zijn suiker bleek skyhigh te zijn maar was inmiddels al weer ietsje gezakt, zijn temperatuur was ook weer wat beter (38.3). Maar zijn algehele toestand was nog niet echt beter. Hij wilde ook nog niet eten. Hij is daar gebleven die nacht en de volgende morgen was zijn suiker gedaald naar acceptabelere waarden. Maar hij had nog steeds niet gegeten. Dit was niet zo'n best vooruitzicht want als het alleen aan de suiker had gelegen had hij nu ook weer moeten gaan eten. Hij was nog steeds erg zwak en had ook niet veel urine geproduceerd (wat dus ook kan duiden op nieren die niet meer goed werkten) Hij had ws een crashe o.i.d. die niet te verhelpen was met medicijnen. 's middags moesten wij het besluit nemen of we verder wilden onderzoeken (20 % kans dat ze iets zouden vinden waar ze wat aan konden doen) of dat we hem zouden laten inslapen. We hebben voor het laatste gekozen. Mede ook omdat hij de laatste tijd (laatste 1 1/2 jaar) steeds meer bijverschijnselen kreeg van de suikerziekte die hij inmiddels al 5 jaar had. Ondanks dat het een verschrikkelijk moeilijke keus is waar je voor komt te staan, en ondanks dat je hem wel voor eeuwig bij je zou willen houden, en ondanks het grote verdriet dat je er van krijgt ben ik toch blij dat hij nu uit zijn lijden is verlost.
Hij is, als het goed is, hier op Curacao ergens bij een kwekerij begraven. (er zijn hier op het eiland geen officiele dieren begraafplaatsen) We kunnen daar niet naar toe maar dat vind ik niet zo erg. Dat hij nu niet gelijk met huisafval verbrand wordt vind ik veel belangrijker. Hij zal altijd in ons hart voortleven en dat is door niets of niemand te veranderen.