Angst aanvallen en hoe ermee om te gaan

Als je maar onthoud dat niet alle problemen van jou zijn. Los alleen die problemen op, waar ook een oplossing voor is. Als er geen oplossing voor is, dan is het ook jouw probleem niet.

O ik zie dit berichtje nu pas, dankje voor je lieve bericht.
Makkelijk is het niet, maar ben erg trots op wie ik nu ben, het is het waard om te vechten voor een ''beter'' leven.

Angst en angstaanvallen zijn eigenlijk uitnodigingen die je in staat stellen naar diepere lagen van jezelf te reizen. Omdat we een hekel hebben aan het gevoel van angst en wat deze met je doet, kiezen we de verkeerde omgang met angst; we drukken hem weg. We moeten juist de angst laten wassen totdat hij ontploft. Door de angst heengaan dus, hoe moeilijk ook en hoe groot onze weerstand; hij komt NOOIT meer terug........

Thomas

Verbeter de wereld maar begin bij jezelf..

Een wijze les die ik heb geleerd!

..ik probeer elke dag de wereld te verbeteren en ook mezelf maar de angst stopt niet..das nu al vanaf 1999 en ik hoop dat ik ooit weer eens de oude word zonder aanvallen...

Dat hoop ik ook meisje

Je weet het he?!, als ik het kan, kan jij het ook......
Kuss

Hey Sanny, Ik lees dit nu pas. Ik weet wat het is en dat het onwijs moeilijk is. Ik heb ook angst/paniekaanvallen, ook vanaf 1999. Ik heb nu geen aanvallen meer maar wel een rotgevoel, elke dag. Ik probeer ook erdoorheen te gaan.
Heb jij therapie of medicatie, of allebei?
Ik krijg binnenkort cognitieve gedragstherapie hiervoor.
Ik zit momenteel ook veel in huis omdat afspraken gewoon niet gaan. Ik doe dingen nu gewoon als het in me opkomt en dat gaat best goed.
Geef jezelf niet op je kop als het een dagje minder gaat!!
Veel sterkte!

Hai Mirreke,

Ik heb medicatie waaronder alprazolam om rustig te blijven. De hartkloppingen blijven en komen de gehele dag door...en daar heb ik ook medicatie voor propanolol. Dit helpt gelukkig goed als ik die niet had gehad zoals in het begin draai ik door het voelt als joggen op de bank.. het rotgevoel is er ook elke dag ..duizelig..de hele wereld draaid in een record tempo om mij heen.. etc
Therapie heeft niet geholpen...ik knok het nu met mezelf uit en dat valt niet altijd mee.Ik wens jou ook alle sterkte toe en ik heb sinds gisteren toen ik het hier plaatste in mijn hoofd de woorden van sanpan "Als zij het kan, kan ik het ook" Ik heb een stukje gewandeld:-) verder dan normaal. Enne ik doe het ook zo zoals jou ... de dingen doen als het in me opkomt en niet op afspraak want dan kan ik de klok erop gelijk zetten dat het mis gaat. Das best vaak vervelend als ik of de kids naar een dokter moeten etc.. dan moet ik echt knokken om er te komen.

Ik ben blij dat we allemaal niet alleen zijn zo voelde het voor mij eerst wel want ik kende niemand met deze aanvallen. Nu kan ik het van mij afschrijven en dat voelt fijn.

x Sanny

jeetje zeg wat een verhalen...
ook ik heb al een jaar of 10 last van paniekaanvallen.
na de geboorte van mijn zoon.
ondertussen heb ik het redelijk onder controle, maar in drukke tijden is het altijd een zwakke plek en komt het een beetje terug.
ik slik dan elke dag nog seroxat, waar ik al 3 keer mee gestopt en weer begonnen ben.
iedereen sterkte gewenst

groetjes sabine

Sanny over dat alleen zijn met angst; jij schrijft dat je nu beseft niet alleen te zijn met je angst.
Weet je ook dat de meeste mensen er niet eens over durven te praten? Uit angst dus (alweer)!!!!

Daarom ook als je al zover bent dat je erover durft te praten en het open te gooien, kun je er ook van op aan dat je op weg bent gegaan naar heling.

Angst hoort bij dit leven, in deze wereld en met wat wij hier tegenkomen. Het hoort niet bij onze ziel (en intenties). Onze ziel wil stralen en ons vrij laten bewegen. De angst onthoud ons dit. We kunnen dus ook niet anders dan het aangaan met de angst en dan zonder deze te laten onderdrukken zoals de psych ons voorschrijft. Daarbij laat deze daarmee ook gelijk zien niet bij machte te zijn de angst te elimineren.

Angst kunnen we voorbij komen door het aan te gaan met de angst; de angst te laten zijn en er door heen te gaan, niet door onszelf te versuffen.

Als wij door onze angst heen zijn gegaan is dit een definitieve stap en handeling. Daarna krijgt (de alles slopende) angst geen grip meer op ons. en je gaat je eigen autonome sterke ik ontmoeten.

Ik spreek uit ervaring, eentje die ik inmiddels met aardig wat mensen mag delen.

liefs

Thomas

Ik heb ook last gehad van angsten, maar ik heb op een keer tegen mezelf gezegd: Ga je angsten tegemoet. Onderga ze. En nu ga ik met gemak weer naar de tandarts, wat dus voorheen mijn grootste angst was. Dus kop op en ga erop af. Dit als mijn tip en ervaring. Charlie

De tandarts is voor veel mensen nog een te overziene angst. Voor de meeste mensen heeft angst met heel diepe gevoelens te maken en die vaak helemaal niet zo tranparant zijn.......

Thomas

Telt dat ook voor mij ben bang voor spuiten, tandarts en het verlies van mijn kinderen. Dat zijn mijn angsten en om eenzaam te blijven zonder troost om me heen twee armen die er voor mij zijn, Elke nacht droom ik over mijn maatjuh en mijn dochter en mijn andere kinderen. God wat mis ik ze

Nee deze angst is anders. Jullie angst, tandarts, verlies enzo is reeel.

De angst die ik bijvoorbeeld heb is 98% irreeel, alleen wel 100% echt qua gevoel. Dit blijft vaak in stand door gedachtens. Doemgedachtens waardoor je vaak de angst weer aanwakkerd. Angst voor de angst blijft dan ook hangen. Het is dus een gedachte-gedrag stoornis. Wat ook vaak gebeurd op lange termijn is dat je een depressie er bij ontwikkeld of hyperventilatie.

Ik ben ook bang voor de tandarts maar die angst voelt heel anders aan. Maar moet je nagaan hoe het voor een angsthaas is om met paniekaanvallen naar een tandarts te moeten. Zelfs de kapper is een zeer zware opgave.

Zoals Thomas hierboven schrijft: het heeft met diepe gevoelens te maken.

Eigenlijk vroeg ik me af hoe het eigenlijk is voor mede forumgenoten - maar ook anderen - om het aan te gaan met hun angsten met als doel er grip op te krijgen.
Nee, omdat het over angst gaat misschien niet zo heel erg aantrekkelijk om mee bezig te zijn, maar het lijkt me toch een erg bevrijdend idee er op een dag van verlost te zijn.
Heb je bv. de angsten in kaart gebracht voor jezelf. Het effect wat het op je heeft. Het gevoel precies verwoord. Wanneer je je eerste angsten voelde.
Het iritante van angst vind ik bv dat we ze weer weg willen stoppen voor we er echt goed naar hebben kunnen kijken. Zeker weten dat het ons dus telkens opnieuw overvalt..........

lekker idee maar niet heus.

versuffen met medicijnen ruimt niet op maar houdt zoet en geeft je al net zo weinig het gevoel van "ik leef" als tijdens de angst zelf, als je eerlijk bent.

De psycholoog snapt het ook amper. Ala je tegen hem of haar verteld dat je leeft vanuit je ziel, wordt dat niet begrepen. Als je er dan bij verteld dat er toch stiekum een angst is, zal deze je dan ook niet vertellen dat er iets is waar je nog niet goed naar hebt gekeken.........

Thomas

Het lijkt het me wel handig een definitie van angst te geven. Wat is angst nu precies? Ik kan het namelijk zo niet bedenken eigenlijk.

een ding hoort er telkens bij; het ontkracht je en houd je bij je diepste zelf weg........

Dat is een gevolg van angst. Maar wat het nu echt is?

ik zou geen goede definitie van angst kunnen geven, wel ken ik de gevolgen ervan. en inderdaad het is zo thomas zegt, vaak als je er doorheen gaat en het benoemd, kom je een stuk verder. maar je moet er ook wel klaar voor zijn.... het is niet iets wat je van het ene op het andere moment zomaar ff doet. ik vind het best zwaar. zelf heb ik het ook niet zo op medicijnen die emoties ed. onderdrukken. maar kan me voorstellen dat het voor sommigen op dat moment de beste oplossing is. het nadeel is dat je het probleem niet wegneemt, deze komt terug als je met de medicatie stopt. maar goed voor sommigen is het wel de juiste oplossing en kan me er ook wel in vinden dat men ze daarom gebruikt.
ik zelf ben nu eenmaal iemand die alles bewust mee wil maken en controle op de situatie wil hebben, ookal is dat soms behoorlijk zwaar. maar goed dat ben ik.