Angst aanvallen en hoe ermee om te gaan

succes!!

heel veel sterkte meis

Als het klikt, dat scheelt al heel veel!
Hopen dat hij ook 'slimmer' als jou is, en dat hij je zelf echt aan t nadenken zet!
Veel sterkte!

Nou ik ben gisteren geweest en ik heb een toptherapeut. Die man verstaat zijn vak tenminste! Hij had 1,5 jaar geleden al met de Vut gekunnen maar doordat hij zo'n plezier in zijn werk heeft stopt hij er nog niet mee.
Ik voelde me daar erg op mijn gemak.
Als ik dingen zat te vertellen attendeerde hij me meteen op mijn ademhaling. Ik ben zo blij dat deze man op mijn pad terecht is gekomen!!
Ik denk dat ik met behulp van hem dit kan gaan overwinnen.
Het is bij mij dus echt een kwestie van verkeerd denken. Irrationeel denken.
We hebben ook een afspraak gemaakt dat ik niks inhou dus mijn emoties laat gaan want ik hoef me niet te schamen bij hem. Nou dat was duidelijk want ik heb ook al lekker kunnen janken daar.
Ik heb echt weer hoop en ik vind het ook niet erg dat ik daar nu de eerstkomende tijd naar toe ga. Dat had ik nooit verwacht. Ik MAG dinsdag weer!!

H Ha, wat gaaf Mirreke. Hoop dat hij jou snel kan laten kennis maken met die mooie jij die in je is......................

Thomas

Nou ik wou dat ik dat ook kon zeggen maar ik gun het je van harte

Liefs Dieneke

Wat houdt je tegen? Zou je dat woorden durven geven Dieneke?

Heel goed mirreke! Ik ben blij dat je iemand hebt gevonden, waarbij je je masker kunt afzetten.

Onzekerheid Thomas daarom kom ik niet voor mijzelf op terwijl ik dondersgoed weet van mijzelf dat ik sterker ben dan wie ook heb oook heel veel mensenkennis en toch tuin ik er steeds in omdat ik geen nee durf te zeggen :S:S


Liefs Dieneke

Dat is zelfontkenning en dus jezelf geweld aandoen en dat het niet eerlijk is tegenover jezelf zegt je hart je.............

Dus Dieneke; zeg wat je te geven hebt en laat de ander er voor gaan en anders niet.

Hey hey..

Hier iemand met chronische hyperventilatie en jawel, daaruit voortvloeiend angst (aanvallen) of chronische angst kan ook..
Ik heb hartritmestoornis-jes.. daarvoor heb ik een tijd geleden een half dagje op de hartbewakingsaperatuur gelegen.. toen is de schijt begonnen (ai ai, zo zie je maar dat ook ik maar een mens ben) ikke elke dag mijn hart controleren, voelde de stoornis letterlijk in mijn borst..
De arts heeft gezegd dat mijn hart juis HARTSTIKKE gezond is dat deze extrasytolen vertoont.. het vangt juist de klap (leegte van een hartkamer) op!
Maar neeeeeeeeeeeee.. deze dame gaat op internet kijken, verkeerd ademen, neemt alle ellende van de afgelopen twee jaar mee in hart en ribben..
Hoge ademhaling is het gevolg, angst om een hartaandoening (zit in familie om hartblok te krijgen)

Oh, vergeet niet dat ik inmiddels jaren genezen ben van een vrij vervelende vorm van hypochondrie... DAT WIL IK DUS NOOIT MEER TERIG!! en opeens was ik in plaats van bang voor kanker, bang voor hartblock's

Nou al met al.. ikke naar mijn adresje (ik liep inmiddels bij een psycholoog)

Dus ikke naar mijn zéér goede adresje, (die mensen met een heuse angststoornis volledig van hun angst hebben afgeholpen.. )
En heb emmers met tranen gehuild..
Bleek dat ik alle ellende op mijn lijf heb geslagen, niet heb kunnen huilen (is vaak een kenmerkt van mensen met een angststoornis, dat zij niet kunnen 'loslaten'

Na al die emmers tranen ging het weer beter en nam de angst ook af.. naast veel bewegen (wandelen) en gezonder eten (lijnen en veel groente) ben ik ook gaan huilen, huilen en nog eens huilen.
Naarmate de tijd vorderde ben ik nu weer enkele tijd angstvrij..

Héél soms slaat het nog even op mijn hart, hormonen, stress, histamine... maar nu weet ik dat het niet ernstig is en kan ik gelukkig weer wat realistischer in het leven staan..

Ik hoop dat het zo blijft..

Liefssssssssssssssss

p.s als iemand het adres wil waar ik naar toe ben geweest, zou ik je dat privé kunnen versturen.. deze persoon behandeld mensen..
Ik ken er trouwens twee, een man en een vrouw en ze zijn beiden even goed, het is waar je voorkeur naar uit gaat... ..

vlak langdurige stress niet uit,eigenlijk geldt dit voor iedereen....
wat je ook meemaakt....
ergens moet het er dan toch een keer uit...

maar als je het doorziet,ben je eigenlijk al weer genezen....
bewaak je grens dat wat jij aankan....
maar dat weet je nu al

Da's een goeie Lena,
Langdurige stress..

Is veertig jaar stress ook ernstig

de een kan stress in het leven beter handelen dan een ander...
ernstig is het pas als je niet meer goed functioneerd daardoor.
gelukkig bestaat er ook gezonde stress....

Nou ik weet niet of het verstandig is om hier eventjes mijn verhaal te doen. Maar t zal wel een pak van mijn hart zijn. De shit begon bij mij vanaf mijn puberteit. Ik was als kind zeer impulsief, kon niet stilzitten, altijd actief maar op een positieve manier. Lees mijn omgeving had er niet echt last van. Maar vanaf puberteit kreeg ik precies een rem. Ik kon moeilijk mezelf uiten/zijn. Ik voelde ook veel beter de omgeving aan, de andere mensen, hun energie. Maar k zat volledig geblokkeerd in mezelf. (explosieve cocktail van gevoeligheid, impulsiviteit, open hart, weten wat mensen zullen zeggen)Ik kon niks lostlaten, niet zijn zoals ik wou zijn. Het gevolg was opeenstapeling van adrenaline, stresstoestanden. Dat zorgde dan voor sociale fobie, obsessief-compulsieve stoornis. Geen lachertje! Op een gegeven moment zei mijn lichaam dat het genoeg was. Eigenlijk na meerdere momenten maar mijn 'warrior' karakter bleef maar strijden. Nu, inmiddels 2 jaar geleden is mijn leven 360 graden gedraaid. Ik heb mijn noden gevonden om te kunnen meedraaien in onze stressy maatschappij...
Mijn raad: Als je vindt dat de maatschappij te hard gaat, blijf niet bij de pakken zitten, zoek hulp en je zal het vinden. Lot kan je een duwtje in de goede richting geven maar tenslotte moet je het wel zelf doen!
Gr koen,
Voila mijn verhaal gedaan, hopend dat andere er iets aan hebben.

Zijn die angstaanvallen hetzelfde als paniekaanvallen Heidel?

[quote=Koen Op een gegeven moment zei mijn lichaam dat het genoeg was. Eigenlijk na meerdere momenten maar mijn 'warrior' karakter bleef maar strijden. Nu, inmiddels 2 jaar geleden is mijn leven 360 graden gedraaid. Ik heb mijn noden gevonden om te kunnen meedraaien in onze stressy maatschappij...
Mijn raad: Als je vindt dat de maatschappij te hard gaat, blijf niet bij de pakken zitten, zoek hulp en je zal het vinden. Lot kan je een duwtje in de goede richting geven maar tenslotte moet je het wel zelf doen!
Gr koen,
Voila mijn verhaal gedaan, hopend dat andere er iets aan hebben. [/quote]

nou koen een heel duidelijk verhaal...een lichaam dat zegt nu is het mooi geweest...
en ja je moet het zelf doen...

Dank voor je openhartige verhaal Koen, goed dat het jou gelukt is het om te draaien !!

Groeten, Bart

Angststoornissen hebben jarenlang mijn leven bepaald. Nog worstel ik soms met bepaalde angsten, maar ik ben wel zover dat ik er altijd een uitweg in kan vinden.
Bv angst voor de snelweg, en dan niet de snelweg op zich, maar het inhalen van ander verkeer. Sinds we een andere auto hebben, en mijn man altijd mijn "makken" accepteerde en nooit oordeelde, ben ik eroverheen gegroeid. Soms kan ik nog een paniekaanval hebben als ik aan het inhalen ben, en dat voelt vet vervelend en angstig. maar met kloppend hart is het me nog altijd gelukt geen ongelukken te veroorzaken.
Angst, straatangst ook gehad in mijn depressieperiode jaren geleden, dwangstoornissen, hyperventilatie.... Het is allemaal de revue gepasseerd.
Wat ik nog wel heel sterk heb en waarschijnlijk ook niet vanaf kom is claustrofobie. Maar daar kan ik aardig mee leven. Soms baal ik ervan, als ik tráppen op moet, niet eentje ,maar wel tig, omdat de lift mij al bij voorbaat angst inboezemt.

Tot zover mijn angstverhalen ....

Voor drie aanvalletjes en je dokter geeft dit al mee?
Whow, die gekke dokter..
Ik liep een half leven te kampen en hij stuurt me naar de psycholoog