HIhi Core ik twijfelde al of ik je met het mannelijke of vrouwelijke moest aanspreken, blijkbaar moet ik ook in dat geval naar mijn intuitie luisteren
Vind het antwoord wat je hier geeft echt mooi en ik sluit me bij de aan.
Zonder zijn of haar tegenovergestelde kan hij of zij niet bestaan.
Denk maar aan Frodo en Sauron uit lord of the rings (dit is overgins een erg zwart wit voorbeeld om het goed duidelijk te maken):
Frodo (goed) wil de ring vernietigen omdat zijn lot hem dat vertelt opdat iedereen in vrijheid kan leven.
Sauron (kwaad) wil de ring terug omdat zijn lot hem verteld dat hij vervloekt is totdat hij zijn ring terug heeft, opdat zijn volgelingen al het goed in kwaad veranderen (en heel middle earth dus onder machtsmisbruik, angst en andere nare dingen gebukt gaat).
Wat gebeurt er? Frodo slaagt erin de ring te vernietigen, en Saurons geest "sterft". Omdat het duel van de ring over is en Frodo zijn lotsbestemming heeft bereikt (terug in de shire, boekschrijven), moet ook Frodo sterven.
Volgens mij gaat die dualiteit (zoals core al zei) nooit weg, omdat mensen vergelijkingsmateriaal nodig hebben, en iets om voor te vechten of te leven. Zonder relativatie is het leven nou eenmaal minder waard, of zelfs helemaal niets.... "moet je zien wat ik bereikt heb ondanks dat verlies, dat verdriet of die persoon" zorgt voor een moment van bezinning en kracht. Wat ik denk is dat die strijd of oorlog die veel mensen moeten doorstaan, spoedig verdwijnt omdat we al kunnen relativeren (omdat we die strijd al gehad hebben en kunnen herinneren...)
#jeetje wat ben ik in een serieuze bui, sorry :P#
Iedereen heeft wel een boze stiefmoeder/stiefpa of koning/koningin in zijn leven te verslaan, hangt van je perspectief af. Daarbij is het zwarte volgens mij niet slechter dan het witte en vice versa. #er borrelt iets in me op#
"Het is geen oorlog tussen goeden en slechten. Het is een oorlog tussen krachten die om dezelfde macht vechten, en als dat soort strijd begint, duurt het langer dan in andere gevallen, want Allah is aan beiden zijden" is een zin die ik vandaag toevallig las in de Alchemist (paolo coelho) en het gevoel had dat ik die moest onthouden.
liefs themoon
ps: @ anke: ja, je begrijpt me goed, en hebt ook mij weer puzzelstukjes gegeven door de manier waarop je je conclusie neerschrijft!