Zou je in dat geval ook kunnen zeggen dat je juist uit liefde de ander zichzelf laat zijn?
Ja hoor doe ik vaak zat en ga ik mee in het spel hihi dat is leuk!
Ieder mens draagt zijn eigen blauwprint. Zodra we naar de ander gaan kijken (beoordelen), dan is dat áltijd vanuit onze eigen blauwprint, daarom zijn we niet eens in staat objectief te zijn.
Ik wel, ik beoordeel niet zo heel erg snel denk ik.
We zien alleen dat deel van de ander dat de ander laat zien en alleen dat deel dat we kunnen zien.
Niet geheel waar mimic en lichaamstaal laat ook wel een boel zien, vind ik.
De vraag is zelfs of we dat juist interpreteren.
Dit is correct.
De buitenkant is een aftreksel van wat in de kern gebeurd.
Ja dat vind ik ook kloppen alhoewel de buitenkant weerspiegeld wat er binnenin gebeurt.
Persoonlijk geloof ik dat wanneer we in staat zijn vanuit onze eigen kern te leven en we ons niet te veel met de buitenkant van de ander bezig houden
(gedrag is een deelexpressie die heel misleidend kan zijn door allerlei factoren)
we ook veel gemakkelijker contact met de kern van de ander kunnen maken en daardoor een betere indruk van diens werkelijke intentie krijgen.
Voor een deel ben ik het hier met je eens, want de factoren worden, denk ik, vaak als excuus gebruikt ipv verlening van intelligentie.
De observatie van de buitenkant van een ander doormiddel de lichaamstaal te leren kennen kan ons juist veel vertellen over ons zelf zoals een weerspiegeling of we kunnen kijken wat ons gedrag doet met een ander en dat is niet geheel onbelangrijk vind ik.
Bij intenties waarvan je niet aan mee wilt werken kan je direct op subtiele manier een stop op zetten en dat ook met intenties die jouw eigen ik proberen te ondermijnen door voor jezelf 'optijd' op te komen en je grens duidelijk aan te geven anders raak je verzwelgt in een situatie waar je echt niet in wilt zitten dus met een grens aanduiding leg je de zaken duidelijk voor en dan is het aan de ander om zich of aan te passen of eieren voor zijn geld te kiezen, de keus is er in ieder geval.
Intentie is werkelijk en ongekleurd.
De communicatie patronen vertellen echt een hoop!
Ik denk dat veel mensen momenteel twijfelen, zoeken naar hun eigen evenwicht binnen maatschappelijk gewenst gedrag, maatschappelijk gewenste normen en waarden.
Geen twijfel maar een balans tussen dat wat jij nu typt en een vleugje van zichzelf, 'hun eigen maken.'
Dus hoe mensen zich in sociaal opzicht, redelijkerwijs zouden moeten gedragen.
Juist dit zijn richtlijnen , wel of niet bewust en wel of niet uitgesproken ik vind dat je die nodig hebt ook om maar een eigen mening te kunnen vormen, je hoeft er namelijk niet mee eens te zijn want het zijn handreiken maar waneer je er bewust mee omgaat dan heeft het zijn doel al bereikt ! ^^
Afwegingen worden gemaakt binnen dat model van opvoeding en cultuur, terwijl zij in hun kern iets anders voelen, of daar soms moeilijk bij kunnen komen, het geeft mensen het gevoel in spagaat te staan, een bijna wat schizofreen gevoel, verdeeld raken en je daardoor continue afvragen wat juist is.
Men word meer bewust en krijgen meer inzicht in de zaken erom heen en daarom moeten ze voor zichzelf een beslissing maken ze zitten in een dualisme denk ik dan terwijl het antwoord niet zwart/wit is maar yin&yang een samen werking van beiden dus…dat is lastig waneer je bent opgevoed en opgegroeid met de gedachten dat dingen of goed of fout zijn terwijl de meeste dingen een 'positieve werking' kunnen hebben of een 'negatieve werking' door een 'degelijk' of 'niet degelijk' situatie te maken dus 'een bevorderlijk situatie creëren of een onbevorderlijke situatie creëren'.
Dat is die afweging wat de mensheid steeds meer moet maken voor zichzelf, tja verandering komt niet zonder slag of stoot.
In feite zie je dat letterlijk gebeuren in de opstanden en onrusten die gaan de zijn.
Ja zo blijft de boel qua economie bijvoorbeeld lekker draaien en de boel blijft daardoor lekker in beweging.
Het centrum van wie je bent weet wat juist is, in het centrum van jezelf kom je ook het centrum van de ander tegen, in dat centrum leeft geen psychische ziekte of haat, het is de meest heldere waarheid (intentie) die leeft in ieder mens.
Ik denk dat je dan jezelf verliest en in een collectief gaat leven door maar de klappen op te vangen waar iemand mee kampt door ruimdenkend te zijn en begaand en meeleven maar goed dat geeft soms geen resultaat op want de feiten blijven staan en ook die feiten moeten in beweging komen om maar vooruitgang te boeken anders blijf je staan in de gedachten van de achterliggende factoren (heb op dit moment los van het verhaal een dejavu dat ik deze worden intikt)
Als een hoofdzaak te zien terwijl het lessen zijn om juist ermee om te gaan zonder dat het je verdere leven beïnvloed op een negatieve manier maar juist op een positieve manier door de achterliggende factoren naast zich neer te leggen en een 'meest bevorderlijkste situatie te zelf creëren en los te komen van dat wat kwelt vanuit het verleden om een mooiere toekomst te maken,' je gebruikt dus die kennis om een mooiere toekomstbeeld te maken voor jezelf.
Al het andere is gedrag of aangeleerd gedrag en in dat gedrag kom je prachtige en vreselijke dingen tegen, waar we dan weer op reageren en reageren en reageren en....van de kern verwijdert raken.
De kern blijft behouden mits je het verleden een plekje kan geven en het daardoor niet meer nodig acht om er de negatieve energie mee te nemen in dat wat je nu aan het doen bent dus het negatieve laat je hiermee dan los , denk ik, en het positieve neem je mee in je verdere ervaringen.
Ik ben blij dat er steeds meer scholen zijn die uitgaan van het kind als individu en daar vervolgens hun lesstof op aanbieden.
yep, yep hun trachten dat ook te doen maar de factoren kunnen wel eens tegenwerken en daar moet men in het onderwijs een balans in zien te vinden en dat vergt bedenktijd en mijmering om een opbouwend plan op te maken en daarna te overleggen met andere wellicht ruimdenkende of vakgebied-genoten wat hun ervan vinden en vooral wat hun willen toevoegen om er een prachtig geheel van te maken en daarna het in praktijk toe te passen en dan pas zie je met de achterliggende factoren van de kindertjes of het plan werkt of niet en dus word het om de zoveel tijd heroverzien en weer ten goed aangepast en of die aanpassing positief was zien ze weer wanneer men de aanpassing toe passen in de praktijk.
Niet proberen om het individuele kind om te vormen tot een ´maatschappelijk gewenst product´.
Terwijl een kind wel mee moet gaan met de maatschappij anders klopt die verhouding weer niet, ja zo blijft het nog steeds erg moeilijk en blijft men oplossingen vinden en toepassen en heroverzien en dat weer uit proberen in de praktijk, ja ook dit blijft lekker in beweging hierdoort! ^^ Ik ben ook heel blij dat steeds meer ouders hiervoor kiezen.