Het recht om anderen te veranderen

Maar ik ga even time-out nemen, want ik voel vele energieën van anderen doorheen me hier. Ik moet even filteren, heb te veel opgenomen.

Tot later..

Opgekruld is iets wat komt uit de natuurkunde. Daarin is bepaald dat de hogere dimensies in elkaar opgekruld zijn. Dit is de "bekende"-snaar theorie.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Snaartheorie#Snaren_en_extra_dimensies

De snaartheorie gaat er echter van uit dat op zeer kleine schaal de ruimte niet vier-, maar tien-, of zelfs elfdimensionaal is. De zes 'extra' dimensies zijn 'opgerold', en daardoor niet waarneembaar. Omdat we ze ook met de huidige deeltjesversnellers nog geen extra dimensies gevonden hebben, moeten de extra dimensies zeker kleiner zijn dan de lengteschaal die de deeltjesversnellers tot nu toe kunnen 'zien', ongeveer 10−15 meter. Een vergelijking die vaak gebruikt wordt om het begrip van 'opgerolde' (ook wel 'compacte') dimensies uit te leggen, is de volgende: een tuinslang is een object dat er voor 'grote' waarnemers uitziet als een ééndimensionaal object. Een tuinslang heeft immers één richting: zijn lengterichting. Echter, voor een mier die op de tuinslang loopt ziet dit er anders uit. Voor hem is er (naast de lengterichting) ook nog de richting rondom de tuinslang. Een mier ziet dus één dimensie meer dan wat een waarnemer ziet die alleen grote lengteschalen kan waarnemen. Op dezelfde manier zouden wij (als macroscopische waarnemers) kleine dimensies in het dagelijkse leven 'over het hoofd' kunnen zien, terwijl deze kleine richtingen wel zichtbaar zouden kunnen zijn voor heel kleine deeltjes (of snaren), of bij heel hoge energieën (in bepaalde experimenten in toekomstige deeltjesversnellers).

vind ik wel een boeiende tekst, wat je aangeeft.

Micro cosmos, macro cosmos..
Ik heb al ervaringen gehad, waar ik mezelf zo groot voelt als het hele universum..oneindig groot dus.
Niet vanuit m'n ego.. zo niet, maar vanuit het Goddelijk.
En kort daarna voelde ik me kleiner en kleiner worden en voelde ik dat ik niet kleiner was dan een molecule ofzo.
Er was geen tegenstellingen meer, alleen éénheid, zowel tijdend de Macro ervaring als in de Micro ervaring. en beide waren ook één. alles zit in ons, en wij in alles.

Dus wat ik lees over de theorie is voor mij best wel aanneembaar.
Met dat verschil dat ik geen theorie-mens ben.
En pas iets 'weet' als ik daar ben om dàt te weten. Tot zolang is het inderdaad theorie...

Maar omdat jij niet in staat bent om dit universum te verlaten, kan je nooit weten dat er buiten dit universums nog andere universa zijn. Want jij moet ergens zijn om te weten waar je bent?

Zo staat het er toch niet, NiMs..
Want jij gebruikt het woord 'nooit'.. ik niet.
jij gebruikt de woorden 'niet in staat..' ikke niet.
en jij vertaalt mijn zin in dat ik 'ergens MOET zijn om te weten waar ik ben. En zet het dan in een soort vraagvorm...

Je maakt er op die manier een vreemde vraag van waarvan ik me niet aangesproken op voel, om die te beantwoorden.



Sorry, vriend.

Nee dat klopt ik gebruik die woorden vanuit mijn eigen perceptie. Ik zal het anders formuleren. Jij zegt: "En pas iets 'weet' als ik daar ben om dàt te weten."

Mijn vraag is dan ook, hoe weet jij dat er meerdere universa zijn? Ben jij dan in al die andere universa ook?

Ik leg even uit dat ik weten en 'weten' verschillend kan zien.
ik kan iets weten, omdat men het me heeft vertelt, en dan kan ik zeggen.. ik weet dit of dat. Maar ik vind dat niet het echte weten. das meer, "ik heb notie van iets/ik ben op de hoogte van.."

Het andere Weten ontstaat doordat je je bewustzijn ontwikkeld, en dat is iets anders dan kennis opslaan.
Het Bewustzijn is een levendig iets. OMdat je dan in die ervaring gebracht wordt(via de Bron) en voelt, zonder dat je daar in het echt naartoe gaat. Op die manieren "weet" ik .. kom ik "te weten"
En bij elke "weet" is er ook een gevoel aan ervaring, aan beleving, aan intensiteit, aan energie.
In die opzichte, ben ik nog niet in de mogelijkheid echt te "weten" dat ander universa bestaan, ik voel het vaag.. en beschouw dat als een JA.


UIteindelijk zijn we in al die ander universa ook.

En uiteindelijk blijft het jouw weten en niet dat van een ander.

Ok, dus het is nog geen weten-weten zeg maar. En hoe ga je om met de weten-weten van een ander? Want mijn weten-weten verteld mij namelijk dat de andere universa niet zijn opgekruld en we daar ook niet zijn. Wel zijn we aanwezig in alle dimensies en deze dimensies zijn wel opgekruld in dit universum.

Ik respecteer jou weten-weten( BewustZijn). Ik blijf daar bij stilstaan en probeer jouw inzicht te doorvoelen.
Ik twijfel noch aan jouw Bewustzijn, noch aan mijn Bewustzijn. Maar dat is puur persoonlijk.
Mocht iemand me nu onderwijzen in iets, en ik me als leerling voelen, dan zal er meer inzicht en wijsheden en Bewustzijn zijn dan tijdens forumgesprekken.

En andersom ook, als ik iemand kan onderwijzen en iemand voelt zich leerling, dan is er veel meer openheid tot dialoog. Want dan is daar die overgave van de leerling.



Hoe ga jij om met het weten-weten(bewustzijn) van een ander?
Liefs,
Bellefleur.

Die ga ik onderzoeken en proberen te begrijpen. En als ik het een plekje kan geven dan doe ik dat ook en neem ik het van die ander aan. Als het ergens wringt, dan probeer ik te onderzoeken wat er precies wringt (nadat ik begrepen heb wat de ander bedoelt en in welke context dit gelezen moet worden, anders kan ik niet weten wat er precies wringt). Ik probeer dan de wringende onderdelen op te lossen in mijn weten-weten of het weten-weten van de ander om daar het uiteindelijke weten-weten-weten naar voren te laten komen.

Dus door de dialoog aan te gaan en kritisch te zijn naar wat ik lees, wordt mijn weten-weten gevoed.

Aha.. ja.
Dialoog, kritisch en het Bewustzijn wordt gevoed, zeg je.

Kan ik jouw woorden "gevoed worden" verstaan zoals ik het ervaar? nl...

Het Bewustzijn van de Bron die in mezelf aanwezig is en ik dus ook zelf Ben, komt door de dialoog met derden , vrij naar buiten.
We verhogen zo ons bewustzijn, en komen op een volgend bewustzijnsniveau, waardoor inzichten en wijsheden, weer sneller en makkelijker naar je toekomen dan daarvoor. Dat is wat ik noem Groei. Groeien naar het BewustZijn die we eigenlijk in oorsprong
al zijn. Want uiteindelijk zijn we Goddelijk, en zijn we niets anders Dan BewustZijn.

Ja zo zou je voeden ook kunnen omschrijven. Als ik gevoed wordt, dan groei ik ook. Lijkt een beetje op eten. Als je eet, dan groei je ook weer een beetje. Alleen moet je niet vergeten dat het verteringsproces een belangrijke rol speelt bij het voeden. Dus dat wat jij groeien noemt, zou ik het verteren noemen.

Blijkt dat we woorden gebruiken om iets uit te drukken
die niet altijd dezelfde inhoud hebben.
Je gebruikt die woorden waarvan je het gevoel hebt dat die het dichts benaderen bij wat je het voor jou betekent?
Zo is het voor mij toch..
heb je van deze topic al iets geleerd? of ben je ergens hierdoor veranderd?

Wat ik vooral heb geleerd is dat er nogal dezelfde woorden voor verschillende dingen worden gebruikt en dat daardoor nogal eens miscommunicatie en onbegrip door ontstaat. Dat het daarom dus belangrijk is om dieper door te vragen en niet moet gaan invullen voordat je echt iets eruit kunt halen.

En ik heb ook geleerd dat het nogal makkelijk is om door de miscommunicatie, off-topic te geraken want het gaat al een tijdje niet meer over het recht om anderen te veranderen . Behalve dan, die allerlaatste zin .

ja die laatste zin heb ik er 'bewust' tussen geflanst.

En bij manipulatie verander je de persoon wel doormiddel diegene onder druk te zetten .
En dat gebeurt dan op een slinkse manier door angst meestal, een schuldgevoel aanpraten doormiddel woorden en/of lichaamstaal.

Die lichaamstaal word meestal om gezet in het emotioneel chanteren van iemand doormiddel een negatieve emotie te tonen en dan geen oogcontact te maken dus negeren.

Waneer de gechanteerde doet/spreekt/handel wat de ander wilt dan pas word er weer oogcontact gemaakt en positieve emotie getoond tenzij de chantage doorgaat naar een volgend doel want ach als men 1vinger geeft/reikt wilt men meestal de gelijk de hele hand tot zich nemen en als je niet uit kijkt vreet diegene je arm ook nog eens!
Arm emotioneel , arm aan jezelf te mogen zijn, arm financieel, arm aan liefde.

Dat is dus niet onbaatzuchtige liefde of manier van met elkaar omgaan neen hierin zit gewin aan controle en macht vaak die ze zelf niet hebben over facetten in het leven dan woekeren ze daar waar het wel kan even flink aan, tja da's toch makkelijker dan jezelf aanpakken op een manier dat je het heel erg moeilijk vind.

Het moeilijker is om hier door heen te kijken en op een positieve manier hiermee om te gaan maar met geduld en liefde ...oja EN EERLIJKHEID doormiddel OPENHEID kan het een kans van slagen hebben maar je moet wel lef en ballen hebben want makkelijk gaat het niet worden!!^^

Spiegelen.
uitleggen.
Vertel je gevoel erbij.
Grens aangeven.
Niet klein laten krijgen.
Rechtop en stevig in de schoenen blijven staan.
Voet bij stuk houden want je bent niet gek je hebt gelijk.

Hier is een mooie tekst die je kan gebruiken waneer je aanvoelt dat iemand je (met druk) op andere gedachtes wilt brengen.:"Als je het zo verteld klinkt het heel logisch maar ik vind het niet aanneembaar."
"Tuurlijk kan je dat zo vinden maar ik heb zo mijn eigen gedachten erover."
"Ondanks wat je nu verteld vind ik toch dat ik gelijk hebt."
"Dat kan allemaal wel maar ik heb mijn eigen mening erover."

Ik denk nummer 1 .
Bij het lezen van dit bericht dacht ik er direct aan namelijk.

Maar de bedoeling was dat ik mijn eigen bericht ging lezen zeker, toch?
Dank je wel.

Het recht om anderen te veranderen bestaat niet. Niemand kan voor de ander zien wat juist, daarbij heeft alles positieve en negatieve effecten. Wie ben ik om dat vanuit mijn beperking naar de ander te bepalen? Het is veel zinvoller en vruchtbaarder om die aandacht bij onszelf te leggen en daarin volledig jezelf te zijn. In dat respect en die gelijkwaardigheid ontstaat een vrijwillige basis van ontwikkeling.