Het recht om anderen te veranderen

Waarom zou ik een spiegel moeten zijn om mensen naar zichzelf te laten kijken?
Mocht ik een spiegel zijn, dan zagen ze niet hunzelf maar mij,
en dat is niet de bedoeling.
Nee, dat staat er helemaal los van.

Hoe doe jij het als ik vragen mag?

Iemand een spiegel voorhouden is iets heel anders als een spiegel voor een ander zijn.

Ik ben het helemaal met Nims eens;
"mensen raken, waardoor een verandering in gang wordt gezet..."
de rest (verwerking ervan) laat je over aan de persoon zelf

verander je dan wel of niet wat aan de andere persoon ?
nee, je doet het uiteindelijk samen !

ja, tuurlijk mag je dat!
Ervaring in begeleiden is belangrijk, inzicht in hoe mensen functioneren, kennis van de weg die ze volgen,
van waar ze staan, op welk punt, en waar ze mee bezig zijn, hoe ze tegen de dingen aankijken,
Liefde voor je medemens onvoorwaardelijk, onveroordeeld, inzichtelijk, intuitief, sensitief,
terugkoppelend,vragen stellend, Liefde voor jezelf, liefde voor groei,
en.... samenwerkend met de Bron en de Engelen en Gidsen.
Het is nog veel meer dan dat allemaal..Ik wil het eigenlijk niet inkaderen... en daarmee beperken.


liefs,
Bellefleur.

andere mensen een mogelijkheid bieden hoe het zou kunnen zijn of ze het ook zouden kunnen zien .. ipv hoe ze zouden moeten zijn

sorry kan het even niet meer volgen..Bellefleur, waar is je antwoord op gericht?

Juist ja. Een spiegel voorhouden doe je naar aanleiding van wat jij denkt en hoe jij het interpreteerd en een spiegel zijn is onvoorwaardelijk en niet iets waar jou invloed in uitgeoefend wordt. Je maakt "slechts" onderdeel uit van de wereld.

Ik hoef helemaal geen perfecte spiegel te zijn om mensen naar zichzelf te laten zijn. Sterker nog, ik ben per definitie geen perfecte spiegel. Toch heb ik al heel veel mensen naar zichzelf laten kijken. Het enige dat je hoeft te doen, is hun ogen te openen. En daar hoef je niet altijd voor te spiegelen.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Ook een spiegel is maar een hulpmiddel .

Het gaat ook niet om het "spiegelen dat jij doet" Dat is dus een spiegel voor houden! Als je een zuivere spiegel bent dan doe jij niets maar kan die ander wel zien wat hij door zijn denken en doen aan reactie losmaakt in zijn wereld. Autisten zijn zuivere spiegels bijvoorbeeld.

op de vraag van Gast, Artemis.

Tja, het ligt er maar aan hoe je het interpreteerd denk ik..
ik dacht eigenlijk dat een spiegel voorhouden onvoorwaardelijker was dan een spiegel zijn..

anyway we hadden het over een ander naar zichzelf laten kijken..

zolang het maar met liefde gebeurt..

Ik begrijp niet wat je bedoeld. Wat bedoel jij met een zuivere spiegel? Wat is een zuivere spiegel en wat maakt dit zuiver? Wat is een onzuivere spiegel?

En waarom is een autist een zuivere spiegel?

Wat is het verschil tussen een spiegel voorhouden, en een spiegel zijn?

Goh een hoop vragen .

Je kunt iemand ook uit liefde een spiegel voorhouden natuurlijk. Maar die is niet onvoorwaardelijk want je doet het al met voorbedachte rade omdat er iets is wat jij die ander duidelijk wilt maken. Onvoorwaardelijk lijkt mij ook dat je iemand laat zijn wie die is. En ja, het is maar net hoe je het interpreteerd....

Als je je eigen ego opzij hebt gezet kun je een zuivere spiegel zijn. Dan weerkaats je dat wat een ander uitzend zuiver zonder inmenging van je eigen ego. Je stuurt dus niet je eigenbelang mee terug naar de ander.
En dat is als je bewust gaat spiegelen vaak wel het geval. Daar zit jou oordeel en ego in wat je terug zend naar de ander.

Een autist heeft geen ego (mijns inziens). Die reageerd puur op zijn omgeving. Dat wat hij/zij uit de wereld opvangt komt zonder inmenging van ego terug of niet. (Ego is overigens niet de basale levens behoeften van een mens. Dus als een autist eten ziet en pakt van iemand anders heeft dit niets met ego te maken.)

Wie in zijn voorwaardelijke liefde, inzichten en bewustwording over zichzelf ontwikkelt zal in zijn groei naar onvoorwaardelijkheid, ontdekken wie hij werkelijk is.
En eveneens ontdekken wie de ander is,
Op die manier zie ik ook de zin " begin bij jezelf...heb jezelf lief, en hou van de ander zoals van jezelf"
Alles vertrekt bij een zoektocht naar wat is LIEFDE, en meer nog... HOE kan ik liefde ZIJN. En dan zet je stappen naar onvoorwaardelijkheid.

Zich afvragen of iemand vind dat ie het recht heeft of niet om wat dan ook te doen, is een vraag naar voorwaardes.
Daarin is een zoektocht van welles/nietes hetgene dat de hoofdtoon heeft. Ondertussen loopt het leven verder .. onvoorwaardelijk,

Daarin mogen mensen fouten maken en dit zien als Mogelijkheden.
Want er zijn geen fouten, alleen maar kansen en mogelijkheden en inzichten, en keuses en alles is mogelijk.

liefs,




Bellefleur

Waarom zou je wat iemand anders uitzend weerkaatsen? kan je een voorbeeld geven?






Waar schortst het bij je, als iemand bewust is van zijn handelen (spiegelen in dit geval)?
Eigenlijk zeg je dat iemand die onbewust is, ook geen oordeel heeft en geen ego.




Dus is ie onbewust, zoals je zelf zegt (via voorgaande tekst)..en volgens jou reageer je dan puur en heb je geen ego
Ik begrijp wat jij zegt, en zie ook hoe je denkt.
Ik herken daarin het denken van vele mensen.
Dat denken is er omdat er gekeken wordt naar de buitenkant, en niet naar het Innerlijke van de mens.
En gekeken wordt vanuit een verlangen om datgene wat je aan de buitenkant ziet en benoemd als zuiver, dit ook innerlijk te ervaren.
Mooie kansen zijn dat in persoonlijke groei!!

@Gast: Ik begrijp nog steeds niet wat een zuivere spiegel is. Je zegt alleen hoe je er eentje kunt worden en blijkbaar is je ego iets dat er een onzuiverheid in brengt. Maar kun je eens simpel opschrijven wat de definitie van een zuivere spiegel is, en waarom je er uberhaubt eentje zou willen zijn?

Belle, waarom spreek je zelf over "innerlijk" als je mijn woorden in uiterlijkheden vertaald? Kun je ze niet op innerlijk niveau lezen/begrijpen?

Net als dat zonlicht weerkaatst wordt en kleur geeft aan de materie, zo weerkaatst wat wij uitstalen op de wereld om ons heen en geeft het "kleur". Doordat de wereld om ons heen weerkaatst wat wij uitzenden kunnen we ons daarvan bewust worden. Maar als die wereld (of eigenlijk alleen de mens daarin) niet dat weerkaatst wat wij uitzenden maar iets weerkaatst, of helemaal niet, wat niet werkelijk van ons is, kunnen we onzelf niet bewust worden van wat wij uitzenden.
Dus als we iemand tegenkomen die wel dat weerkaatst wat we uitzenden kunnen we pas werkelijk bewust worden van onszelf.

Maar zo is het hoe ik het beleef......