Het recht om anderen te veranderen

Gebonden aan zijn eigen grenzen? Je bent Hem/Haar aan het vermenselijken.
Wij zijn diegene die grenzen trekken en gebonden kunnen zijn..

God is het allesomvattende en grenzeloos..en heeft geen ervaring nodig.

Alles is aan elkaar verbonden. Deze verbondenheid zorgt ook meteen voor een afhankelijkheid onderling. Wij beïnvloeden elkaar allemaal en dat is precies wat de bron zijn vorm geeft.

Wij zijn allen god, en god is allen ons. Zonder ons is er geen god meer, dus heeft hij ons zeker nodig, net zoals wij ook hem nodig hebben.

God heeft ons niet nodig om er te zijn.
Hij is er altijd al geweest, hij is er nu en hij zal er altijd ook zijn,



Nodig zijn is een voorwaarde, en God is juist onvoorwaardelijk.
God stelt geen voorwaarde. God is pure Liefde, en liefde heeft geen afhankelijkheid, en niets nodig. Liefde Is..

Dat is hetgene wat hier juist op aarde zal gebracht worden,
ONVOORWAARDELIJKHEID.

Je denkt vanuit menszijn over God. En als je doorslaggevend bent in je bewoording en anderen luisteren daarnaar en volgen je daarin,
breng je een Gedachte over God op aarde die enorm beperkend is, aan grenzen gebonden, en afhankelijk. Omdat je deze eigenschappen ook aan God toeschrijft.

Echter, ik ben daar van overtuigt NiMs, dat je ervaringen in je leven ertoe zullen leiden, dat je belevingens zult krijgen die een juister beeld zullen geven over God.

Liefs,
Bellefleur.

Als wat jij zegt waar is Bellefleur, dan zou jij ook de God uit jezelf kunnen verwijderen. Maar dat kan niet, want God is in iedereen. Jij bent afhankelijk van god en daarom is god afhankelijk van jou.

Daarnaast is liefde juist afhankelijkheid. Voor liefde zijn twee elementen nodig die elkaar aantrekken. Wat er tussen die elementen hangt is liefde. Liefde is namelijk aantrekkingskracht.

Ook bij het geven van onvoorwaardelijke liefde is er een ontvanger nodig die deze liefde kan ontvangen. Pas dan is er onvoorwaardelijke liefde. Ik denk dan ook dat je hier over het hoofd ziet dat ook bij onvoorwaardelijke liefde, enkele voorwaarden zijn. Als is het simpel, maar je hebt toch echt een zender en een ontvanger nodig. Dat zijn de enige voorwaarden.

Je hebt jezelf uit de godsvergelijking gehaald. Dus mijn vraag is dan ook. Waarom zou je jezelf buiten dit universum plaatsen?

God / De Bron bestaat uit het Totaal waarvan alles en wij dus ook een onderdeel zijn.
Het is voor zover mijn mensenhersentjes het Totaal kunnen omvatten dan ook niet zo dat God ons "nodig" heeft want iets dat je al Bent heb je (denk ik)niet nodig wat niet wil zeggen dat je zonder kan omdat je dan niet meer heel/totaal Bent.

Het is misschien niet eens zozeer het beperkte menselijke denken maar meer de beperktheid van onze taal die al deze verwarring veroorzaakt.

liefs, Lia

Maar ben jij nog jezelf als je geen armen, benen en hoofd meer hebt? Je kunt alleen maar Zijn, als al jouw onderdelen er ook Zijn.

Maar gelukkig kunnen wij niet uit het universum stappen, dus daarom zal god er ook altijd zijn. Dus het is maar hoe je "nodig zijn" interpreteert.

God is.. in iedereen.
Onvoorwaardelijke liefde is datgene wat het is, OnvoorWaardelijk.
Die liefde stroomt.. je zal merken dat het geen ontvanger meer nodig heeft, want er zijn geen voorwaarden. Wel bij jou ervaring, maar niet meer bij mijn ervaring.
Als er geen ontvanger is, dan nog stroomt liefde.. het is niet dat het er dan ineens niet meer is. Dat kan ook niet, omdat God Liefde is.. en God is zoals je zegt niet uit jezelf te krijgen. Ik ga dat niet eens proberen.

wat je vraag betreft, uit welke godsvergelijk heb ik me zogenaamd uitgehaald? ik zou niet weten. en voel me ook helemaal niet buiten eender welk universum .

En hoe zit het dan met de voorwaarde dat er een zender nodig is? Dat jij bij het zenden van jouw liefde geen voorwaarde stelt wie het ontvangt en waarom zegt niets over het feit dat er nog steeds wel voorwaarden gelden aan onvoorwaardelijke liefde. Wat je doet is de voor jou geldende voorwaarden buiten jezelf plaatsen. En de geldende voorwaarden zijn in ieder geval de volgende:
-Je hebt een omgeving nodig waarin de liefde kan stromen.
-Je hebt een zender nodig die de liefde kan sturen.
-Je hebt de energie nodig die deze liefde kan worden.

Dus hoe onvoorwaardelijk is het nu echt?

Heel erg mooi gezegd!

Liefde IS .. Heb jij iemand nodig om liefde te ervaren? Met ander woorden is er een zender nodig? Want dat zou betekenen, dat als je zonder zender zou zitten, je geen liefde zou voelen. En das helemaal niet het geval. Dus, je hebt geen zender nodig, je bent zelf liefde.

Je heb ook geen omgeving nodig. Onvoorwaardelijke liefde is niet gebonden aan een omgeving. Het is volledig iemand goed recht om te vinden dat ie een omgeving nodig heeft natuurlijk. Maar dan spreken we niet meer over onvoorwaardelijkheid.

Om te ervaren moet je wel kunnen ervaren. Waarom haal je jezelf steeds uit de vergelijking?

Juist. Zonder zender van liefde is er geen liefde. Dat is precies waar de grenzen van het universum ophouden en waar God dus niet meer is.

Ah heel goed, daar haal je jezelf weer in het plaatje. Maar het is jij die ervaart, het is jij die liefde geeft en ontvangt. Het is jij die liefde transformeert en gebruikt.

Liefde bestaat alleen maar omdat het ervaren wordt.

Exact, er is dus ook altijd een voorwaarde. Zonder voorwaarden vervalt alles tot NIETS.

ik vroeg een vraag naar jou. Dus betrek ik je antwoord ook naar jou toe.
Waarom zou jij niet kunnen ervaren? Mij lijkt het dat je nu op mijn vraag 'ja' antwoord.
Waarom is er voor jou steeds een vergelijking nodig?



Ja , ik weet dat je er zo over denkt. en ik 'ervaar', weet en beleef en voel en dat wat je zegt helemaal niet zo is. Liefde is er onvoorwaardelijk. Er zijn ook geen grenzen van het universum. En God is er overal en altijd,
Want Liefde is er altijd. ik herhaal het en graag!





Het is vrij 'rijk' aan liefde als we liefde 'zijn' en niet steeds op elkaar aangewezen zijn daarvoor.
Liefde is er zonder jou evengoed, zonder mij ook. Zonder dat jij dat bv aan mij zou uitzenden is liefde bij me aanwezig. Evengoed hoef ik geen liefde uit te zenden naar jou toe. We praten echter wel vanuit liefde,
en dat is wat het is.




Als je geen voorwaarde aan liefde koppelt, op gelijk welke manier.. dan is die liefde blijvend en zal niet ze vervallen tot het niets.



Liefs
Bellefleur

De liefde van God zit in ieder mens. Maar zelfs daar is een zender en ontvanger in de vorm van lichaam en geest. De innerlijke liefde die je voelt stromen is de liefde die tussen lichaam en geest stroomt.

Ik kan ervaren omdat ik er ben. Maar om liefde te kunnen ervaren moet je wel kunnen ervaren.

Wat ik ermee dus bedoel te zeggen is dat liefde niet bestaat als er niemand is om hem te ervaren.

Ik probeer de omgeving te schetsen waarin liefde aanwezig kan zijn. Daar hoort in mijn ogen ook iets bij dat deze liefde kan ervaren.

Heb je je ooit in het TAO-isme verdiept? Dat gaat uit van het principe dat iets alleen maar kan bestaan, doordat het door iets anders geobserveerd kan worden.

Ook de quantum mechanica is hier op gebaseerd. Pas de waarneming van iets, maakt iets werkelijkheid. Zo is het dus ook met liefde. Pas als deze wordt ervaren is de liefde er pas.

Bestaat het universum alleen omdat wij het kunnen waarnemen? Dat is de grote vraag. En hoezo geen grenzen aan het universum?

Mijn liefde is er niet zonder mij. En jouw liefde is er ook niet zonder jou. Zonder een universum is er ook geen universele liefde. Ook hier bestaat weer dezelfde afhankelijkheid als met god. God is in ons allen en in ons allen is god. Zou god er niet zijn, dan zijn wij er niet en zouden wij er niet zijn dan zou god er ook niet zijn.


Precies waarin JIJ degene bent die de liefde creëert. Zonder jou geen liefde en zonder liefde geen jou.

Als er niets is wat deze liefde kan ervaren, waar is dan die liefde? En is die liefde er dan nog wel?

De wet van creatie geldt ook voor liefde.

ja dat is het zeker!

nims hoe ziet jij god?

http://www.merudi.net/cgi-bin/cl/index.pl?page=/nl/engelmens/3_1_de%20algemene%20opbouw.htm

Zie het blauwe bolletje.

Nims; Ik kan ervaren omdat ik er ben. Maar om liefde te kunnen ervaren moet je wel kunnen ervaren.

Wat ik ermee dus bedoel te zeggen is dat liefde niet bestaat als er niemand is om hem te ervaren.

Volgens mij is alles er al voordat het ervaren word.
De energie die een bepaalde naam draagt is er zonder ons, voor ons en na ons denk ik.
wij kiezen er voor om die energie te ervaren.

het is zoals beeldhouders zeggen dat het beeld al in de rots zit het moet er alleen nog uitkomen.

Nims; Mijn liefde is er niet zonder mij. En jouw liefde is er ook niet zonder jou. Zonder een universum is er ook geen universele liefde. Ook hier bestaat weer dezelfde afhankelijkheid als met god. God is in ons allen en in ons allen is god. Zou god er niet zijn, dan zijn wij er niet en zouden wij er niet zijn dan zou god er ook niet zijn.

wij zijn energiebundels in heel dichte vorm dus klopt het als je zegd,
als jij er niet meer bent is jou eigen unieke patroon van energie weg.
maar die energie die jij in dat patroon laat vloeien is en blijft toch altijd?

als je een zandkasteel bouwt word het zand eenmaal het zandkasteel weg is toch ook terug gewoon zand.
het patroon in het zand is weg maar het zand is er nog.
klaar om een nieuw patroon te vormen.

Origineel bericht van: Bellefleur
Zonder dat jij dat bv aan mij zou uitzenden is liefde bij me aanwezig. Evengoed hoef ik geen liefde uit te zenden naar jou toe.

Nims; Precies waarin JIJ degene bent die de liefde creëert. Zonder jou geen liefde en zonder liefde geen jou.

'jij' creert geen energie/liefde.
je neemt gewoon de energie/liefde op rondom je en zend die naar waar je wil.

Dit blijft altijd een lastige theorie die ook in de quantummechanica een rol speelt. Maar toch blijkt uit experimenten met deeltjes versnellers en het maken van quantum-bits, iet pas bestaat op het moment dat het ervaren (lees gemeten) wordt.

Ik ben het wel met je eens dat de energie er al is voordat die ervaren wordt, maar dat hij pas gevormd wordt tijdens de ervaring zelf.

Maar zolang het beeld niet ervaren wordt, blijft het nog een rots. Er is wel degelijk vorming nodig, om het beeld te kunnen ervaren.

Ja volgens mij wel. De wet van behoudt van energie geldt gewoon. Alleen de vorm is weg, en dus ook mijn unieke patroon.

Ja precies. Ook hier speelt de vorming van de energie weer een rol.

Als je dit doet, dan creëer je het toch? Iedere manier van energie omvormen is volgens mij de definitie van creatie. Dus als jij energie transformeert (vormt) tot liefde, dan maak je liefde op dat moment.

Ik heb boeken gelezen hoor. Heel veel zelfs, doch ik ben niet de som van al deze boeken.
Liefde is een aanwezigheid. Je ervaart ze of ervaart ze niet. Das een punt. Ik begrijp dat er wordt gedacht , "oh.. ik ervaar dat niet, dan is dat er niet." Maar ondertussen is het er wel.. het is aanwezig.
Net als God. of je die nu ervaart of niet.

nee, dat is geen grote vraag. Het universum bestaat zonder onze waarneming eveneens. En ja, geen grenzen aan het universum. Het is niet dat het ergens stopt. Een mens is begrenst, het Goddelijke niet. Een universum ook niet. Verscheidene universums kunnen in elkaar vloeien omdat ze grenzelooszijn.




liefde is er altijd, ook als wij er niet zijn om ze te ervaren. Dat is een constante. Ze is wat het is Liefde.
God= liefde , dus eveneens is God er altijd ook al kan iemand het niet ervaren. Als het mijn liefde is dat iemand ervaart, dan nog komt die liefde vanuit de bron. Het is geen afhankelijkheid zoals je zegt, het is een constante aanwezigheid. Een gegeven. Het is er. Das mijn weten en vertrouwen in dat weten, en de ervaring van dat vertrouwen in dat weten.
Als er geen universum zou zijn, dan nog is er Liefde. Liefde is de oorsprong van alles. Van letterlijk Alles!


liefs,
Bellefleur