Afweermechanismen, hoe we ze allemaal gebruiken

Mijn afweer uit zich juist in het gesloten zijn over mijzelf en vooral met anderen bezig te zijn waardoor ik niet met mezelf bezig hoef te zijn. Daarmee heb ik veroorzaakt dat ik eigenlijk mezelf 27 jaar lang een identiteit heb aangemeten die ik helemaal niet ben en dat ik nu op weg ben om mezelf te vinden.

Dat dacht ik al...

Welke identiteit heb je jezelf aangemeten en waarom?

Ik heb geen zin om hierop te antwoorden.

Waarom niet?
Nu schiet je weer in je afweer

En dat mag niet omdat?..

Precious1 zegt nergens dat ze vind dat het niet mag, hoor.

Nee hoor dat is geen afweer waarom ik dat doe, ik blijf juist bij mezelf omdat ik niet het vanuit mijzelf niet nodig heb om dit met jou te delen op dit moment.

Waarom zou ik jou hier wel een antwoord moeten geven? Waarom wil jij het weten?

Off topic: ( ja klopt Belle, ben een beetje fel vandaag en Nims is me nu eenmaal erg dierbaar) maar je hebt gelijk..

Je "moet" natuurlijk helemaal niets.
Ik ben er gewoon benieuwd naar. Is interesse.

Ik vraag dus alleen wat verder omdat ik daar benieuwd naar ben, interesse. Niet om jou onderuit te halen.

Ik geef ook op een openhartige manier antwoord aan jou, dus waarom jij niet aan mij? Wat kan er gebeuren?

NiMs kan best wel voor zichzelf zorgen.
en Precious1 had wel een punt, vond ik om dit even zo in te vullen.
Want NiMs stelt ook vragen, die soms verder van de kern zitten, dan erop.
doordat je schrijft, waar je zin in hebt, Karin.. komen er gezamelijk mooie inzichten.
En van mij mag je je felheid gerust laten zien!

Om heel simpel uit te leggen wat er gebeurd als ik dat doe is dat ik de energie die ik voor mezelf wil gebruiken, aan anderen ga geven. Doordat ik dat doe, ben ik weer verder van mezelf af.

Of iemand mij of niet onderuit wil halen is iets wat mij helemaal niet uitmaakt en komt op mij over alsof jij openheid associeert met een manier waarbij iemand onderuit gehaald kan worden. Ik ervaar dat niet zolang ik volledig bij mezelf blijf, is er niemand die mij onderuit kan halen.


Voor mijn gevoel is het niet goed om dingen voor een ander te doen, omdat die nou eenmaal iets voor mij heeft gedaan. Dus als jij openhartig bent naar mij, vind ik niet dat ik daarom openhartig moet zijn naar jou toe. Als ik openhartig wil zijn, dan wil ik dat zijn vanuit mijzelf. Gewoon omdat ik dat wil delen. Maar als ik niet openhartig wil zijn, vind ik dat ik dat ook moet kunnen zijn.

Ik hoef niet op iedere vraag een antwoord te geven omdat een ander dat zo graag wil. Ik wil graag antwoord geven op de vragen waar ik graag een antwoord op wil geven.

Mooie gezonde stelling! Geldt voor mij ook.
Met dat verschil dat ik niet zo sterk vanuit de wil iets beslis,meer vanuit m'n gevoel.

Je hoeft geen dingen voor een ander te doen als je dat niet wilt. Waar het mij om ging is dat je in een openhartig gesprek van beide zijden transparant moet zijn. Niet dat de ander maar geeft en geeft en dat jij zelf de deur gesloten houdt.
Mijn intentie was om een openhartig gesprek met je te voeren, gewoon vanuit interesse, omdat ik het interessant vind waar je mee bezig bent. En ook omdat ik geinteresseerd ben in de persoon achter de identiteit die je hebt geschapen voor jezelf.


Dat begrijp ik. Men noemt dat ook wel het helperssyndroom.
Toevallig de serie "Kijken in de ziel" gezien?


Nee hoor, maar je hebt een reden waarom je "geen zin" hebt om open te zijn.
Gewoon "geen zin in" is mij te makkelijk.

Anyway, je volgt nu een opleiding. Is dat een opleiding waarmee je straks als therapeut aan de slag kunt?

Ik vind niet dat openhartig en transparant hetzelfde zijn. Wat ik zie is dat in deze zin de je-vorm gebruikt wordt, terwijl dit in mijn ogen is hoe jij openhartig en transparant interpreteert.

Als ik een openhartig gesprek voer, dan wil ik kunnen zeggen wat ik voel, of kunnen zeggen als ik iets niet weet, of kunnen zeggen dat ik over sommige dingen niet open wil zijn. Daarmee ben ik voor mijn gevoel heel openhartig.

Transparant betekend voor mij dat iemand zich volledig laat zien aan een ander, en elke afweer en weerstand die er in die persoon zit volledig weghaalt zodat de ander volledig door die persoon kan heenkijken. Dit geeft mij helemaal geen prettig gevoel, omdat wanneer ik mezelf als transparant zou opstellen, ik volledig geen ruimte meer inneem voor mezelf en me als een leeg en ondoorzichtige speelbal van mijn omgeving zou gaan opstellen. Ik wil dus helemaal niet transparant zijn, omdat ik dat beeld van transparant zijn heb.

Die intresse in mij deel ik volledig met je en ik kan je op dit moment dan ook zeggen dat ik die identiteit nog helemaal niet gevonden heb. En als ik om me heen kijk, en zie welke weg ik nu volg, kom ik erachter dat er met mij, vele mensen zijn, die ook hun eigen echte identiteit nog niet gevonden hebben. Voor nu vind ik het belangrijk genoeg om eerst mezelf volledig te zijn, voordat ik anderen kan vertellen wie ik nu volledig ben. Voor mij betekend jouw vraag, eigenlijk de vraag naar mijn uiteindelijke doel, waarvan ik nu weet dat ik daar nog helemaal niet ben en ik dus ook geen antwoord op jouw vraag heb.

Nee die heb ik niet gezien.

Voor mij is "geen zin" helemaal niet te makkelijk omdat ik hiermee voor mij een duidelijke grens aangeef. Ik ben niemand uitleg verschuldigd waarom ik geen zin heb en ik hoef ook geen verantwoording hiervoor af te leggen. Ik vind het helemaal niet makkelijk om te zeggen dat ik geen zin in iets heb, want dat heb ik mijn hele leven nooit kunnen zeggen. Mijn antwoord op jouw vraag was dus voor mij een enorm moeilijk antwoord om te geven.

Waarom vind jij het een te makkelijk antwoord?

Ja dat klopt. Als ik klaar ben met deze opleiding dan kan ik als therapeut aan de slag.

@NiMs,

Voorlopige slotjes zetten, op de teksten van "de engelmens", nu je op zoek bent naar een identiteit, en het daarna bijwerken.Das mijn eerste gedacht, nu ik je zo lees.
Daar waar jij dacht(als engelmens) geen identiteit te hebben, en dit goot in een omkadering, blijkt nu onjuist te zijn.
Is niet erg, altans niet voor mij, ik volg al vele langer m'n eigen weg! Logisch en ik raad aan dat iedereen dit doet.
Toch ben ik dankbaar voor jou reeds gezette stappen, in wie je bent en hebt gevoeld, vanuit de Cosmos , om dit neer te schrijven.
Zonder Merudi zou ik niet de stappen kunnen zetten die ik nu doe.
en zonder mijn voorgaande intensieve transformatie's en stappen, zou ik nooit op Merudi zijn geweest.
Wilde dit even vertellen, want ondanks dat ik daarnet bij het lezen, heel even een klein beetje boos werd, ebte het daarna weg en voelde ik een enorme dankbaarheid.
Toch, zal ik alles loslaten van wat er over de engelmens hier geschreven staat.
Ik weet wie ik ben, en doe mijn werk.
Inderdaad, je/ik heb(t) geen verantwoording af te leggen, tegen niemand.

liefs,
Bellefleur

@ Nims,

hoe kom je eigenlijk aan al die informatie over "De Engelmens?"
als ik vragen mag..

Jammer dat jouw beeld zo is.


Oke, duidelijk.
Maar til je er niet een beetje te zwaar aan allemaal?
Ik ben zelf namelijk ook vorig jaar door een zwaar proces gegaan, ook alles behalve gezellig, dus weet wat je zo ongeveer moet voelen. Maar neem jezelf niets kwalijk hé?
Dan wijs je namelijk het kind in jezelf weer af..

"Kijken in de Ziel" was een serie programmas met gesprekken met psychiaters. Over hun vak en over henzelf. Erg interessant!
Hier kun je de uitzendingen terug kijken http://www.nederland2.nl/uitzendinggemist/programma/kijken-in-de-ziel/4577

Mag ik jou dan vragen wat voor jou transparant betekend? Want dan begrijp ik je misschien beter en waarom je dat jammer vindt.

Ik vind niet dat ik er te zwaar aan til en ik verwijt mezelf niets en neem mezelf niet kwalijk. Het is juist dat kind in mezelf dat de aandacht nodig heeft die het verdiend. Maar ik moet wel er hard aan werken om het kind in mezelf volledig te integreren met de volwassen persoon die ik nu ben. Want pas dan kan ik volledig mezelf zijn en hoef ik niet te schakelen tussen mijn kind-bewustzijn en volwassenbewustzijn. Want zolang ze bij mij nog gespleten zijn, kom ik niet verder.

Ok ik zal eens een kijkje nemen.

Die conclusie kan ik nog zo zeker helemaal niet trekken. Als ik kijk naar identiteit dan zit er voor mij een groot verschil tussen een collectieve identiteit en een eigen identiteit. Het proces dat ik nu volg heeft mij nog geen enkele uitsluitsel gegeven of ik bezig ben met een collectief doel, of een eigen individueel ego-doel.

Volgens mij staat er in de teksten ook niet dat de engelmens helemaal geen identiteit heeft, maar worden er woorden gebruikt zoals "geen eigen identiteit" en "lijkt geen identiteit te hebben". Maar dat weet ik niet zeker.

Ik begrijp niet zo goed waarom mijn weg die ik op dit moment volg, iets bij jou triggert wat bij mij nu opkomt als een afweer mechanisme. Je noemt het zelf boosheid (valse macht) en hebt het nu over je eigen weg (primaire afweer). Ik kan het natuurlijk helemaal verkeerd interpreteren zoals jij het zegt he, maar dat is wat ik herken in jouw reactie en de boeken die ik lees over hoe afweer werkt.

Ik begrijp deze reactie eigenlijk niet. Als mij iets raakt dan zou ik juist proberen te achterhalen wat mij er dan zo raakt en of dat een afweer bij mij triggert en vooral welke afweer en waar komt die dan vandaan. Want het valt me op dat het zeker iets met je doet.

Ik heb nou net geleerd dat dit de belangrijkste zin is die iemand gebruikt als die de primaire afweer toepast. Dus ik probeer je dan ook erg te vragen waarom je dit nu zo neerzet en waar dit vandaan komt.

Want het boeit mij totaal niet wie je bent, en welk werk je nou wel of niet komt doen. Dus die informatie is voor mij ook helemaal niet interessant. (En als je deze reactie van mij leest, of dit ook een bepaald gevoel/reactie bij jou triggert).

Nee daar heb je helemaal gelijk in en als ik jouw reactie zo lees komt het op mij over alsof je dat nu juist net aan het doen bent.

Die heb ik doorgekregen door te channelen. Ik stel me open voor informatie en begin dan een heleboel op te schrijven. Meestal besef ik me pas later wat er eigenlijk staat en ga ik het ordenen en taaltechnisch (zonder spelfouten) corrigeren.

Ik wil dan ook graag aangeven dat het stuk over de engelmens, geen autobiografie oid is.