me/cvs

Gewoon weer even kwijt wat me mbt mijn ziekte dwars zit, wie het niet wil lezen, leest het niet, maar ik moet het ergens kwijt

Ik heb uitslag van het UWV, en de criteria die ze hanteren om beperkingen aan te geven in mijn werkzaamheden, daar voldoe ik niet aan.
1)als je binnenkort doodgaat > ga ik nog niet
2)als je psychisch niet spoort >> dat doe ik nog wel blijkbaar
3)als je opgenomen wordt in een ZH of kliniek >> ben ik ook niet van plan
Dus ik moet beginnen met 2x3 uur per week werken volgens de bedrijfsarts, dit schrijft zij erover:

Als het UWV vindt dat je 2x3 uur moet werken (naast mijn advies) en de werkgever neemt dit advies over ben je verplicht dat te werken.
De werkgever mag je loondoorbetaling opschorten als je het niet doet.
Over de inhoud van de werkzaamheden ga je met je werkgever afspraken maken, daar staan vast wel wat in bij het UWV, zo niet, dan is het eigen werk.

groeten

Zegt dus genoeg... Heb contact gehad met mijn verv.leidinggevende en heb donderdag om 13u een afspraak met haar over hoe nu verder en ze hoopt dat ze dan wat meer weet over de therapie [die volgens internet voor mijn ziekte ook nog eens schadelijk zou kunnen zijn!!!!].
Mensen begrijpen mijn ziekte niet, "onbegrip" en "kletsen over" dat hebben ze wel en kunnen ze goed, maar verder zal ik moeten wat men mij opdraagt.

Ik vecht nu maar om positief te blijven, maar wat is dat moeilijk. Ik ben het vechten een beetje beu en moe .... laat het maar even over me heen komen. Ze snappen het toch nooit.

Als jij het maar snapt. Is er geen mogelijkheid om je om te laten scholen? Dat je minder zwaar lichamelijk werk kunt gaan doen.

Weet je wat de ellende is, Gast, het is niet alléén lichamelijk, deze ziekte. Dus ik hoef me niet te laten omscholen, ik ga wel proberen om het administratieve werk naar mijn kant op te laten rollen, het is íets minder zwaar uiteraard, maar deze ziekte heeft ook psychische gevolgen als concentratie en geheugenstoornissen.

Liefs -xxx-

Maar het zou mooie zijn als je iets kon doen waarmee je je eigen tijd kon indelen zodat je de momenten dat het iets beter met je gaat kunt gebruiken om het werk te doen en je je niet verplicht te hoeven voelen om het op momenten te doen die jou even niet uitkomen door vermoeidheid ed.
Wat dat betreft zou het gunstig zijn als je die administratie kunt doen. Dan zijn er iig minder mensen afhankelijk van jou. Het is makkelijker om een pen te laten liggen waar die ligt dan een persoon.
Ik hoop iig dat je krijgt wat je aankunt qua werk en dat je er ook weer een beetje waardering voor krijgt want ik heb het idee dat je dat ook wel kunt gebruiken voor je eigen waarde.

Inderdaad Gast, precies zoals het is!! Daarom wil ik die administratieve werkzaamheden proberen naar me toe te trekken!
En voor mijn eigenwaarde, zou het inderdaad heel belangrijk zijn!!

En je wil persé daar blijven werken, Marjan?

Voorlopig wel, omdat ik ook in het traject van de therapie zit, en ik nog steeds het gevoel heb dat de verv.leidinggevende meer aan mijn kant staat. Maar is dat niet zo, dan is omscholen misschien wel een optie, hoewel het studeren ook een groot probleem oplevert. Ben al een hele tijd bezig met de opleiding tot spiritueel therapeut, en dat ligt ook stil, omdat ik dan met name de geheugen- en concentratiestoornissen tegenkom

Moeilijk dus ... maar ik ben nog niet uitgevochten, hoewel het uiteindelijk wel steeds zwaarder wordt. Maar ik hou vol.

Wat is het hoofdoel van je werk, Marjan?
wat is de betekenis van werken, voor jou?
en is dit hetzelfde als je hoofddoel.
vb, stel je hoofddoel is geld
en jouw betekenis van werken, en dan ook dat specifiek werk, is dat je er een deel van jezelf in kunt leggen.
Als geld een triller wordt in je leven, dan gaat dat overheersen,
als "een beperking" jouw betekenis van werken in de war brengt, gaan de ongemakken ook overheersen,
zo zijn er verschillende punten die je kunt herzien, wie weet kom je dan achter iets dat je nog niet had gezien!
misschien is de oplossing meer voor de handliggend
( ps, ik denk maar even mee, he, vanuit hoe ikzelf zou kijken moest het met mezelf voorvallen)

We hebben er al even over gesproken ...

-xxx-

Vandaag ri Grunn >> afspraken maken over de AT uurtjes die ik moet gaan werken. Aanstaande dinsdag intake therapie Menzis GezondDesk. Ben benieuwd. Laat het op me afkomen. I'm dealing with it!!!

-xxx-

Larapinta ik heb niet alles gelezen en spring er zomaar middenin om iets met je te delen.
Ik vind jou iemand die zich als "vanzelfsprekend" bezighoud met mensen en daar ook zonder enige moeite voor klaarstaat. petje af,ik weet hoe dat is.
Ikzelf bezit sinds 10jaar c.o.p.d. en loop/liep tegen hetzelfde onbegrip aan als jij,met dit verschil dat ik "het"mezelf heb aangedaan.
Zelf ben ik ervan overtuigt geraakt dat dit "soort" ziektes ervoor zorgen dat jij (ik) je energien anders gaat kanaliseren,nog meer begrip gaat krijgen voor en door de mensen,en voornamelijk jezelf.Ikzelf heb daar 5jaar over gedaan. Krijg nog vreemde gezichten met name als je het hebt over jouw beperkingen om een baan te zoeken en/of te behouden.Ben sinds een jaar werkeloos,ik deed pakkettendienst,lekker buiten,goed voor me.
Het accepteren van de aandoening vond ik een zware aangelegenheid,vooral het gevoel van alleenzijn,het gevoel dat je enorm voor jezelf MOET opkomen.Totdat het je (mij) gaat dagen dat dat geen gevecht is maar een ontwikkeling. Ik laat het even hierbij lieve Larapinta en hoop dat je er wat aan hebt.
Heel veel geluk,liefde en kracht toegewenst.

Wat ik toch ook nog kwijt wil.
Ik spreek wel van "ik bezit"simpelweg omdat "het" bij me hoort c.o.p.d.,ook maar een visie.
Vertel ons vooral de slechte dagen en hoe je deze ervaart,zodat wij jou kracht en liefde kunnen zenden die je kunt gebruiken om jouw ontwikkeling te kunnen/mogen doorlopen.
Ik heb het idee nml niet alleen maar voor mezelf te spreken in deze.

Ik sta inderdaad vanzelfsprekend voor anderen klaar. Met name denk ik dat het wel is gegroeid doordat je zelf beperkingen hebt. Maar het was fijn om je overdenkingen te lezen hoor!
Dank je -xxx-

Even ook van mij eens update, maar heb het op mijn manier druk gehad deze week. Vandaag verder geen afspraken meer, dus nu even tijd voor mezelf.
Hoe staat de vlag er nu bij. Ik ga vanaf dinsdag as elke dinsdag en donderdagmorgen naar het werk om ass.zorgtaken te verrichten en allle voorkomende werkzaamheden, muv zware lich.belasting en medicatie/verpl.tchn.handelingen. Donderdag de 18e is het dan geloof ik heb ik weer overleg met verv.leidinggevende over hoe het nu gaat.
Verder heb ik telefoon gehad en begint as dinsdag ook mijn therapie bij Menzis GezondDesk. Tenminste, as dinsdag heb ik de intake. Dus moet helemaal afwachten hoe het verder zal gaan.
Dubbel gevoel, ik ben uiteraard heel blij dat ik weer wat kan gaan werken, maar ik heb ook nog steeds het besef, dat er begrip ontbreekt bij desbetreffende bedrijfsarts. Ik weet dat het een hele vage ziekte is voor buitenstaanders, maar ik zit er middenin en kan alleen maar hopen dat de genomen beslissingen goed zijn. Ga er wel positief heen, en als het niet gaat zoals het moet gaan, heb ik het geprobeerd en weten we weer wat meer. Ik weet alleen zeker dat ik er op mijn nivo wat ik kan voor de volle 100% voor ga.

Vandaag voor het eerst weer 2 uurtjes op het werk geweest. Er was een fijne ploeg collega's, waardoor het prettig was om er te zijn. Heb wat telefoontjes gepleegd naar huisartsen, wat geregeld voor een bewoner die weer terug zou komen uit het ZH. Verder een rustige start, gekletst met collega's en de vragenlijst ingevuld die ik 's middags nodig had voor de intake.
Na het werk om 12 uur ben ik dan ook even gebleven om soep mee te eten, en ben rond half één, kwart voor één naar de andere kant van Groningen gereden.
De intake was met de fysiotherapeute, en de meest pakkende opmerking die me bij bleef die ze maakte, was ...
Weet je dat altijd maar positief zijn jou ook teveel energie kost.
Vanaf dat moment had ik vertrouwen in een goede samenwerking met de fysiotherapeute. Heel raar, maar iets zei me, ik word hier begrepen, zonder dat ik steeds hoef uit te leggen hoe het met me gaat. Ze gaat nu de aanvragen doen via de zorgverzekering en mijn werk en als de goedkeuringen en toestemmingen binnen zijn, dan krijg ik zeer waarschijnlijk aan het eind van de week telefoon voor de eerste afspraken.
En nu heb ik de dag wel een beetje gehad. Maar straks lekker naar bed, morgen dagje bij huis en dan donderdag weer twee uurtjes naar mijn werk. Voelt ook okee.

Liefs mij

Hey lieverd,

Dat klinkt wel goed vind ik, zoals je de dag hebt ervaren. En wat een topmens die fysiotherapeute! Heel verfrissend wat ze zei. Ben ik het wel mee eens. Af en toe gewoon er eens uitknallen hoe rot het op bepaalde momenten is, lucht ontzettend op en geeft ruimte, dan kun je je weer helemaal opladen met positieve energie die je uit een goede dag haalt. Fijne dag morgen en lekker slapen straks hè

Kussie

Lieve Maryssa,

Het heeft even geduurd lieverd, voordat ik je hier antwoord op geef, en ik denk dat het misschien geen antwoord behoeft. Wilde je alleen wel zeggen dat ik je reactie super lief vind!
Alleen de woede en frustratie eruit knallen, dat kan ik niet, ik ben gewoon nooit boos geweest, alleen maar verdrietig. Zoals nu ook, heb al sinds een week weer een oorontsteking rechts. De vijfde binnen drie maand tijd. De druppels die ik heb gekregen vorige week van de HA helpen niet, en vandaag heb ik toch de HA maar weer gebeld. Opnieuw een ontsteking die niet over gaat. Nu weer andere druppels en opnieuw een antibiotica kuur .
Zal blij zijn als het volgende week dinsdag is, dan heb ik de afspraak met de KNO arts staan. Want de HA weet het ook niet meer. Er komt nu gewoon pure "etter" uit mijn oor

Knuffie

Getverderrie Larapintha, wat naar.
Ik heb niet de berichtjes hiervoor gelezen, zie alleen dit berichtje. En er komt in mijn op, "heb je wel het gevoel dat je erbij hoort?" Dit is mogelijk een pijnpunt, ook voor de oorjes.....

Veel sterkte!

Liefs Pegasus

Hey lieve Pegasus,

Ja,ik hoor er wel bij. Gewoon puur en zo.

Liefssss

Marjan, ik vind het bijzonder knap van je dat je je verhaal hoe je je voelt en ervaart neerschrijft.
Proficiat! Want je brengt dat deel naar buiten dat je volgens mij een stukje verborgen wilde houden,
en nu laat je het gewoon zien.
We houden van je, ik spreek in meervoud omdat ik gewoon weet dat we dat doen!!

veel liefs van mij,
Bellefleur