Engelmensen op zoek naar verlichting?

Ik denk niet dat de engelmens uitgeleerd is. Misschein hebben ze wel een doel... maarja, wie zal het precies weten?

Hm, kritisch..

Hm, ik heb er gewoon niets mee.. heb al zo wie zo moeite in het geloven van Engelen..
Ben ik dan een héél laag ontwikkeld mensch? (ze zei verlegen)

Ik denk ook van niet, maar ik merk dat er een aantal zijn die het anders zien, die zijn misschien iets verder?
Ikzelf moet nog heel veel leren ha ha, leer nog iedere dag

Wel, je hoeft een engelmens ook geen engelmens te noemen. Het is maar een naam.
Het hoeft dus helemaal niet te betekenen dat die 'engelmensen' verder zijn. Het zijn ook maar zielen die hun eigen theorietjes hebben.

Maar hoe kun je jezelf 'verder' zien dan anderen,
misschien zelfs 'hoger' dan anderen..

Dat heb ik nooit begrepen..

Stel dat ik me hoger of beter of verder ontwikkeld zou doen..
Zou ik me dan gelukkiger voelen?

Heeft dit met nederigheid te maken?
Of met slapheid
Of met inzicht...

Je kunt je zelf niet verlichten of het vinden. Dat is hetzelfde als jezelf aan je haren het water uit slepen. Lukt je ook niet.
Veel mensen die pretenderen iets te zijn zijn het meestal niet en hebben zichzelf een heel mooie illusie aangemeten.

Of je nu engelmens bent of niet, ieder heeft talenten, ieder mag zich ontwikkelen en iedereen mag groeien naar iets moois.
Verlicht zijn is weer iets heel anders. Dat zijn de momenten dat je een diepe eenheid ervaart. Als beginneling kan je dat soms kortstondig ervaren. Naarmate je je verder ontwikkelt en groeit kan je dat langer moment vasthouden. Maar verlicht zijn is geen doel.

Waarom zou je jezelf als verder moeten zien? Naar mijn mening hoeft dat niet eens. Ieder mens is er een. De een is niet meer dan de ander. En als iemand zich wel beter voelt, is hij nog niet gelukkiger, lijkt mij, dan de ander.

Misschien kun je je ook afvragen of het einddoel belangrijker is dan de reis op zichzelf?
Is het belangrijk om te weten of een ander verder is dan jij? En wie of wat bepaalt er dan weer wat verder is?

Zou god meer van mij houden als ik alles keurig netjes op het geijkte tempo deed? ( whatever that may be..)

Echt verlichte mensen zijn heel zeldzaam en zijn naar mijn mening niet op dit forum aanwezig ( no offense), ik al helemaal niet ha ha.
Lichtjes zijn er wel en wellicht zijn die veel harder nodig..

DOORGEEFLICHTJE

Ik heb een wens:
Dat éne lichtje,
dat aanwezig is in mijn hart,
Dat lichtje van hoop en vriendschap
Dat geef ik nu door aan jou
Opdat je het zou bewaren
daar in je hart
En warmte moet het je geven
Opdat je het nimmer koud zult hebben
En licht, ja véél licht
Opdat je nooit bang hoeft te zijn in het donker
Maar vooral véél licht
Zodat je het kunt doorgeven
Aan degene die dierbaar voor jou is
En dat die het ook weer doorgeeft
Zodat het kan groeien en schitteren
In het hart van ieder mens.

Hoe denk je een verlicht persoon te herkennen? Heeft dit ook weer niet met je eigen ideeën erover te maken? Ik denk dat je ze pas echt tegen kunt komen als je het zelf bent.

Mooi Karin, dank je wel!

En sorry dat ik verlichting en groei als het zelfde zag, maar ja ik moet nog veel leren hè?!

Ik vind sommigen soms wel een beetje zo op mij over komen (eerlijk gezegd) ...
de reis is soms interessanter en belangrijker dan het einddoel (Heb ik me laten leren ) Dus álles is zo verrekte interessant..

Ik vind het goed dat je dat dan durft te zeggen. Ik denk niet dat iedereen dat zou durven, zeggen dat je het gevoel hebt dat sommige zich boven de andere stellen. Maar ik denk.. nou eerder hoop, dat dat niet de intentie van diegene is.

Heidel; Waarom zou je je minderwaardig voelen?

Geen sorry zeggen! En we leren allemaal elke dag nog bij hoor!

Mijn persoonlijke mening is dat een echt verlicht persoon het ego wel helemaal kan loslaten. Die zal hier niet gaan schrijven en al zeker geen uitgesproken mening hebben want ego is er niet.
Een verlicht persoon oordeelt en beoordeelt niet, kan alles in liefde zien en zal zichzelf nooit als meester of leraar zien maar juist als de leerling.

Maar das mijn persoonlijke mening.
Ik geloof niet dat je verlicht hoeft te zijn om een verlicht persoon te kunnnen herkennen.
En nu moet ik racen ben helemaal de tarot cursus vergeten..

Misschien omdat ik me vaak zo nietig voel in het grote geheel, een zandkorreltje.. Onzichtbaar en toch zo veelbetekenend, veelzeggend, zelfs bescheiden?

Heeft het iets met mijn minderwaardigheid, of met mijn besef voor de nietigheid, zelfs soms nederigheid als mens te maken..

Zijn er serieus mensen die zich een Ubermensch durven voelen?
Of een een Engelenmensch?

Bestaat het Überhaupt wel, een Engelenmensch..
Of zijn ook zij nietige mensen zoekende naar een meerwaardig bestaan in ons mooie, maar nietige bestaan van het onbegrijpelijk grote geheel?
Zoeken zij bevestiging, of juist bewondering van anderen?

Ik weet het niet.. lieve Gast.. Ik zou niet weten hoe ik me er bij voel..

Misschien soms ietwat overdreven, luid te verkondigen wie hier Engelenmenschen zijn?
Van de daken schreeuwend, smachtend naar het verlossende woord..
Ben ik een Engelenmensch of niet?

Soms doet het wat sectanisch aan
Ik ben er nog niet over uit..
En nog sterker: WIl ik er wel over uit zijn?

Haha, je neemt me de woorden uit de mond

Hoi Heidel,

Allereerst voel ik me totaal niet als een engelmens (laat staan een ubermensch, yak wat een vies woord), maar als een gewoon mens. Ik kan er ook niet omheen dat ik vele fouten heb gemaakt en nog steeds lerende ben. En om eerlijk te zijn, het was nogal verwarrend om te horen dat je een ander "etiket" krijgt dat je zelf nog helemaal niet kent.
Het schept vooral heel veel vragen en voorlopig voor mij nog veel onduidelijkheid. Ik voel me als een zoekende op deze aardbol, en heb het gevoel dat er vele mensen net zo zoekende zijn als ik.

Ik vind het daarom ook wel interessant om te zien hoe de verschillende mensen reageren op dit soort vragen

En ik voel me steeds nederiger, zelfs menselijker worden in het grotere Engelengeheel..

Ik krijg bijna de neiging van de daken te schreeuwen, mensen doe niet zo vreemd!!

Misschien is dat de reden dat ik me na een weekje posten (alweer) niet thuis voel..
En ik ken mijzelf, ineens weg zal blijven