Stel je voor dat je het geluk buiten jezelf zoekt terwijl jouw partner emoties en gedachten niet belangrijk vindt. Beland je dan niet in eenzaamheid en onverschilligheid?
Ik vraag me af waarom je het geluk buiten jezelf zou zoeken. Heb je ooit gezocht naar het geluk in jezelf? En heb je dit ook gevonden? Waar te wereld je ook bent, je bent daar altijd met jezelf. En als je gelukkig bent met jezelf, ben je dus ook overal gelukkig.
Je eerste post ging over hoe je zelf iemand ziet en heb je daar een oordeel over. Is dat dan niet de beste spiegel voor jezelf om te weten wat je wel en niet zoekt in iemand? Probeer het eens te zien dat iemand die een allergie bij je veroorzaakt jou het beste inzicht geeft in jezelf. Je hoeft die ander helemaal niet te veranderen, maar je kunt deze persoon ook bedanken voor het feit dat jij jezelf weer een stukje beter hebt leren kennen. Want dat is eigenlijk wat er gebeurd is.
Waarom zou je een ander willen veranderen, als je die energie niet beter voor jezelf kunt gebruiken?
