Wil God zichzelf ervaren?

God Is wie God is, en heeft deze ervaring niet nodig.
Wat zou God bv door zijn ervaringen leren volgens jou?

Hij hoeft niet te leren, alleen te ervaren.

En wij kunnen God ervaren door al het licht te bundelen en het volledig als wit Licht te zien.
Dus door alle facetten bij elkaar te zien.

staat dit ergens opgeschreven in oude boeken?
of is dit je persoonlijke kijk op?

Beide.

Zet dan alles 1 op 1 over vanaf het moment dat het van entiteiten naar dit onderwerp ging.

Ik denk nl, dat mensen die dit niet direct hebben gevolgd, nu belangrijke informatie of vragen missen, dan wel nog een keer gaan stellen.

Maar dat is mijn idee. Hoop dat een moderator alles even om zet.

Ik vind het wel jammer dat bepaalde ontwikkelingen niet als geheel gezien kunnen worden. Maar dit is ws inherend aan het twee zijdige brein van de mens. Die aan de ene kant alles verdeeld in stukje en aan de andere kant het geheel kan waarnemen. Dat deze twee eigenschappen niet altijd in balans zijn of uberhaupt samenwerken is menselijk gezien niet vreemd. Wel jammer......

Ik heb ergens gelezen dat God zichzelf wel ervaren wil ja,
door middel van ons...
in "een ongewoon gesprek met God", vond het wel logisch toen ik het las.

maare, groot verschil of je iets vanuit het relatieve of het absolute bekijkt. Vanuit het relatieve gezien en de dualiteit is er altijd iets wat wil groeien en ervaren, zowel als mens als als "god", omdat je dan vanuit de duizenden mogelijkheden moet kiezen, en je ook ervaren moet wat je niet bent, om te komen tot wat je wel bent (binnen de alfa en de omega).
Vanuit het absolute ligt het anders en IS alles "liefde en eenheid" en wordt alles vanuit dit gezichtspunt bezien.

Tja, het was een mooie natuurlijke ontwikkeling van het toppic. Anderzijds snap ik het wel. Maar van mij had het door mogen lopen. Ook deze gang van zaken vind ik prima, het loopt zoals het loopt

Dat is ook weer zo Maar het is wel een klein beetje de beheerszucht van de mens die dit zo wil doen.
Voor het grote geheel maakt het niet uit onder welk kopje het er uiteindelijk komt te staan.

Artemis; Wat wij kunnen leren is welke kleur we zijn in het geheel. En dat alle kleuren nodig zijn om het geheel te kunnen zien/ervaren.

Je accepteert dat je een toeschouwer bent ipv een speler. Daarnaast kent ieder individu eigen condities waardoor deze voor handelingen kiest, of niet....

Tuurlijk. Want feitelijk onbelangrijk. Ik vond het een mooie natuurlijke groei
Degene die mag lezen, leest het toch wel. Ongenoemd het toppic

als God zichzelf wil ervaren.. via de mens bv, wat ervaar ie dan volgens jou?

god wil zichzelf ervaren door middel van de mens,
"god" weet dat hij god is, zowel mannelijk al vrouwelijk, zowel goed als kwaad, zowel links als rechts, terwijl hij in wezen 1 is, eenheid en liefde IS. De dualiteit is uit deze eenheid van liefde voorgekomen, voor ons, voor de mensen om te leren, te ervaren, wie wij werkelijk zijn, in eerste instantie wellicht "het goede" ten opzichte "het kwade", maar een stap verder, enkel eenheid, de bron, die deze dualiteit nodig heeft om zichzelf te ervaren, in alle facetten, in alle mensen, die ieder stuk voor stuk uniek en goddelijk zijn, geen mens is hetzelfde omdat wij allen iets andere ervaringen hebben, maar daarnaast zijn wij allen 1.
God kan zichzelf niet ervaren dat hij God is, want zijn betekent zijn, terwijl voor de ervaring een groeiproces nodig. Het besef van wat ben ik wel en wat ben ik niet. God ervaart zichzelf door het besef van ons mensen dat wij goddelijk zijn, de schepper zelf, zowel de denker als de gedachte.

uhhh is dat een antwoord op je vraag Belle?

Als ik je goed begrijp, zeg je dat God dualiteit nodig heeft om zichzelf te ervaren, en hij doet dat via de mens.
Je zegt ook dat God dat wel moet doen, omdat ie zichzelf niet kan ervaren als God.

Ook ga je ervanuit dat God zichzelf ervaart door het besef van ons mensen dat wij Goddelijk zijn.

Zo lijk je eigenlijk te zeggen dat zolang de mens zich niet bewust is van het Goddelijke in hem, God dat dan heel die tijd ook niet heeft ervaren..dat hij God is.
en dat klopt niet...

want je vergeet iets wezenlijks, nl.. de tijd dat je doorbracht met niet te weten of te beseffen dat je (mensen) Goddelijk was (zijn),
was God ondertussen wel degelijk bewust van zijn Goddelijkheid en ervaarde hij zichzelf.
Vele aartsengelen, engelen en lichtwezens..zijn in zijn nabijheid, en dat kan niet zonder God's allesomvattende bewustzijn.

ja, het goddelijk bewustzijn is allesomvattend,
maar wat ik me dan afvraag..
wat is het verschil tussen ervaren en bewust-zijn ?
of wat is de overeenkomst ?

Eigenlijk klinkt het voor mij ook als een soort tekortkoming die omschreven wordt :
" God weet dat hij god is, maar kan het niet ervaren "

en daarom is het een spiegelbeeld die de mens aan god toeschrijft,
doch het gaat over de mens zelf die dit beeld op God projecteert.

Vele mensen worden immers bewuster van het feit dat ze Goddelijk zijn,
maar kunnen dit nog niet ervaren.

en dan ben ik mee met het verhaal..dat mensen nood hebben aan de ervaring om Goddelijk te zijn,
en dat is fantastisch.. want dat komt!

ik spreek hoe ik het zie he..

Evaringen zijn belevingen die leiden naar inzichten, wijsheid..
Ze leiden naar Bewustwording,
dankzij vele ervaringen en wijsheden groei je in dat bewustworden.
God heeft een alles omvattende bewustzijn,
en tuurlijk ook God Groeit, en mede door de mens zijn ontwikkelingen als Goddelijk wezen.
doch hij is niet afhankelijk van de ervaringen van de mens om zichzelf te ervaren in zijn eigen bewustzijn.
En heeft daarom ons niet nodig om zichzelf te ervaren.
Wij hebben God nodig om onze Goddelijkheid te kunnen ervaren.

Er wordt vaak gesproken over het begrip "licht". En de dualiteit tussen "kwaad" en "goed". Maar zijn deze begrippen wel in een hokje te plaatsen, of zijn het relatieve begrippen die per mens of per situatie kunnen verschillen?

Ervaringen zijn belevingen die leiden naar inzichten, wijsheid..
Ze leiden naar Bewustwording

Als "God" altijd bewust is, bewustzijn IS,
hoe kan hij dan ervaren, als hij zich niet bewust kan worden
maar alleen bewustzijn IS ?

Ik denk dat het puur aan het gezichtspunt ligt waarwaar je kijkt.
Laten wij zeggen aan de ene kant "de alsmaar stille kant van God" die enkel IS, en aan de andere kant de wereld van de dualiteit, waarin ervaren kan worden. Omdat God allesomvattend is, is God (denk ik )aanwezig in beide gezichtspunten. En kan God zichzelf wel ervaren vanuit de ene kant gezien, en vanuit de andere kant niet.

Ying en Yang ??