Afweermechanismen, hoe we ze allemaal gebruiken

Hoe kun je dit een postieve wending geven en de cirkel doorbreken ?

Volgens het boek bestaat het helingsproces uit 5 stappen. Ik schrijf ze hier even kort op, zonder verdere uitleg, maar wil je het goed weten raad ik je aan om het boek aan te schaffen.

1) Cognitief inzicht: Het gebeurd niet nu.
2) Emotioneel besef: Het was echt ZO erg.
3) Overwinnen van de angst voor het voelen: Het is veel, maar niet te veel.
4) Regressie: Dat is wat er gebeurde en hoe het voelde.
5) Toepassing op lange termijn: nadat we veel oude pijn gevoeld hebben.

Interessant boek lijkt mij, Nims! Dank je voor het delen.

Het boek dat ik heb, heeft ook een online test waarin je kunt bepalen hoe jij je afweermechanismen inzet.
http://www.prionline.nl/default.asp?contentID=669

Als je de interactieve test wilt doen, heb je wel de office web components nodig die je hier kunt downloaden: http://www.microsoft.com/downloads/thank...;displayLang=en

Ik heb de test gedaan en zag dat ik wel wat afweer systemen in gebruik heb:
Score Valse Hoop 4.1
Score Valse Macht 5.8
Score Ontkenning van Behoeften 7.7
Score Primaire afweer 1.4
Score Angst 1.0

Hoe lager hoe beter.

Ik heb:

valse hoop 6.6
valse macht 2.9
ontkenning van behoeften 7.0
primaire afweer 1.0
angst 3.3

Grappig

Mijn test:
Score Valse Hoop 6.2
Score Valse Macht 3.6
Score Ontkenning van Behoeften 8.1
Score Primaire afweer 4.6
Score Angst 2.8

Ik heb best veel afweermechanismen in gebruik

Score Valse Hoop 3.8
Score Valse Macht 5.1
Score Ontkenning van Behoeften 2.9
Score Primaire afweer 5.1
Score Angst 2.7

Alleen de primaire afweer en valse macht is boven de vijf, de rest valt wel mee geloof ik

Liefs,
M

Maak je geen zorgen Divine, je zal ze op dit moment gewoon nodig hebben, juist door dit inzicht kun je er mee aan de slag en zal het wellicht verbeteren.
Geen zorgen maken misschien kun je door dit "testje"inzicht krijgen waarom je dit afweermechanisme gebruikt.
Vaak is dat al een stap in de goede richting om dat gedrag te verminderen, en meer zonder angst confrontaties aan te kunnen.
Ik weet waarom mijn ontkenning van behoeften zo hoog is, dat heeft echt met een laag zelfbeeld te maken.
De laatste weken ben ik hiermee hard aan het werk en het zal echt niet zo 1 2 3 opgelost zijn, ik heb mezelf 44 jaar opzij gezet dus logischerwijs zal het ook wel effe duren voor ik dat weer in balans heb.
Ik probeer dit juist positief te zien, nu heb ik handvaten!

Ik vind het wel knap van je dat je dit ziet.. dat je een deel van jezelf opzij had gezet.

Weet je ook waarom je dat nu niet meer wil opzij zetten?

Wie zegt dat ik dat niet meer wil?
Volgens mij schrijf ik duidelijk dat ik daarmee aan het werk ben...

Kan het zijn dat je m'n vraag niet goed gelezen hebt, Karin?
Ik vroeg alleen maar of je wist waarom je jezelf (een deel van jezelf) niet meer wilde opzij zetten..
Het is een vraag uit interesse naar jou.

Ik ben een kampioen in verkeerd lezen Belle, lol.

Op het moment dat ik me realiseerde dat ik langzamerhand 'swerelds grootste deurmat aan het worden was (zo'n drie tot vier jaar geleden) wist ik dat ik hier iets mee moest.
Altijd dacht ik : ik red me wel, ik heb niets nodig, ik kan het wel hebben, de ander is veeel belangrijker.
Helaas werkt dat niet zo, langzamerhand raakte ik mezelf helemaal kwijt, mijn eigen identiteit, wie was ik nu eigenlijk?

Het is heel hard werken om dat om te kunnen draaien, wat me heel erg heeft geholpen is iest wat pas gebeurde.
Ik ben enorm bang van vliegen, tot braken toe, zweten, paniekaanval..zaaaaalig...
Ook heb ik enorm hoogtevrees.
In mijn vakantie op Kreta ben ik heel hard geconfronteerd met beide angsten.
De heenreis was verschrikkelijk, ik heb echt zitten bidden dat ik de kracht zou hebben om niet in paniek te raken, de kinderen waren bij mij en ik wilde niet dat zij de angst die ik voelde zouden overnemen. En met angst bedoel ik niet een beetje bang, maar echt "nog even en ik spring uit het vliegtuig bang".
Ook op Kreta zelf, ik had een trip gepland door de bergen, ik heb ooit een hele akelige ervaring gehad met rijden langs afgronden en vroeg dus duidelijk aan de organisatrice, "we rijden toch niet langs steile hellingen?" Nee mevrouw, was haar antwoord, dus ik was gerustgesteld.
Helaas was het dus wel zo en heb ik echt zitten vloeken dat ik zo stom was om te geloven dat deze madam de waarheid sprak.
Doodsangst heb ik uitgestaan, helaas had mijn dochter dit in de gaten. Ik heb met haar gepraat en gezegd dat wat ik voelde echt tussen de oren zit en dat er niets was om bang voor te zijn en dat mamma het wel onder controle had.

Op de dag van de terugreis zat de heenreis nog vers in mijn hoofd en werd ik al ziek van angst wakker.
Vreselijk beroerd en zweten als een otter, toch kreeg ik op de een of andere manier mezelf onder controle en ben ik zonder te flippen ingestapt en heb zelfs gelachen en grapjes gemaakt in het vliegtuig.

(20 minuten voor de landing meldde de piloot dat we dus gingen landen en nam gelijk afscheid namens hem en "the cabincrew", hierop vroeg ik aan mijn buurman of we nu parachutes voorbij zouden zien komen...raar om afscheid te nemen als je nog moet landen toch?)

Achteraf ben ik enorm trots op mezelf, er was twee weken of zo terug een programma waarin iemand zei dat als je instaat bent om dit soort angsten te overwinnen (je niet te laten tegenhouden) dat je dan een enorm sterk mens bent.
Zo had ik dat nog niet bekeken, ik vond mezelf eerder een trut omdat ik zo bang was.
En inderdaad ik heb die angsten getrotseerd en me niet laten weerhouden, dat zegt wel iets over mij.
Dat was voor mij een enorme stap naar het "zien "van mezelf zoals ik werkelijk ben en mezelf een leuk mens te gaan vinden.

Gek dat je dat knopje niet zo makkelijk om kan zetten, wat zou er nu makkelijker zijn dan van jezelf te kunnen houden.
Toch is het voor mij heel moeilijk geweest, ik ben enorm dankbaar dat ik dat inzicht heb gekregen.

Als je dit soort dingen niet doorhebt is het veel lastiger om te veranderen aangezien je niet ziet wat er mis is.

Ik heb mezelf erg lang een mislukking gevonden en kan dat nu langzaam gaan omdraaien en dat voelt enorm goed, Yay!

Gefeliciteerd Karin! Het is nooit te laat! Geweldig om te lezen, en VASTHOUDEN dat gevoel. Kleine tegenslagen zijn er om je te testen, maar ik weet waar je vandaan komt en wat je voor je kiezen hebt gehad: je bent een ontzettend krachtige vrouw, en alles wat er nu nog komt, zul je misschien wel makkelijk overheen stappen

HOERAAAAAAAAAAAAAAA!!! Om trots op te zijn, Karin.
schitterend!

Thanks meiden!
Ja ben enorm trots op mijzelf en dat voelt knetter goed!

Oh ik zal beslist nog vaak op mijn gezicht gaan hoor Helma, maar dat is best oké, ik heb meer vertrouwen in mezelf gekregen en dat maakt tegenslag net even iets makkelijker dan anders.

En jij ook bedankt Karin

Bij mij is het inderdaad ook een ontzettend laag zelfbeeld. Ik ben enorm gepest op de basisschool en middelbare school, en daarom voel ik me denk nooit goed genoeg. Ik ben me er wel al enkele jaren bewust van en doe erg mijn best het te veranderen. Mede door spirituele ontwikkeling ga ik mezelf steeds meer waarderen.

Liefs Marieke

Nims, even een vraagje tussendoor...
Ik zie dat je hier van alles hebt geplaatst uit het boek van Ingeborg Bosch. Ben je zelf met dit boek bezig of heb je het gelezen? Wat vind je ervan? Ik had zelf al wel eens wat artikelen over Ingeborg gelezen, maar haar boeken (nog) niet.

Het toeval wil dat iemand me laatst dit boek sterk aanraadde, 'een must', zei deze persoon, er zullen weer schellen van je ogen vallen.....
Dus ik ben benieuwd.....

Nou ik ben bezig met dit boek. Het stond namelijk op de lijst van mijn opleiding en aangezien ik op dit moment erg met mezelf bezig ben, ben ik dus ook meteen bezig gegaan met dit boek. Er zijn inderdaad een heleboel dingen in mezelf duidelijk geworden hierdoor, waar ik op dit moment helemaal niet blij mee ben. Maar ik weet nu wel hoe ik er mee verder kan. Ook heb ik me aangemeld voor PRI-therapie, omdat ik weet dat ik niet zelf bij mijn pijn kan komen zonder een PRI-regressie (wat dus heel anders is dan een normale regressie).

Mooi, NiMs... doet je goed!