Ik noem mezelf geen engelmens

klakkeloos is nooit verstandig...
kritisch kijken heel gezond...

Nou ik ben bang van wel. De geschiedenis heeft al vaak uitgewezen: Creëer verdeeldheid en heers. Zeker een forum als dit is enorm gevoelig voor stemming en sfeer. En iedereen zegt wel dat ze daar niet aan meedoen, maar vaak blijkt dat dit toch minder makkelijk is dan gezegd. We hebben nou eenmaal gevoelens, en als je daar op inspeelt, krijg je wel degelijk een bepaalde reactie en stemming.

Ik denk dat jij uit het verleden nog wel een paar situaties kan herinneren die de stemming op merudi heel snel heeft doen kantelen.

Ik begrijp helemaal dat je dat niet prettig vindt. Toch sta ik wel achter wat ik heb gezegd. Als ik merk dat er onzuivere praktijken plaatsvinden, kan ik niets anders doen dan hier iets aan proberen te doen.

Ik vind het heus niet erg als er dingen gebeuren, maar ik heb bepaald principiële grenzen, die ik streng bewaak.

Waarom ik het zeg is omdat ik vooral duidelijk wil zijn over hoe ik met zo'n situatie omga, en wat ik er dan mee doe. Het gaat me niet om bondgenoten te krijgen, maar ik wil wel aangeven dat ik wel degelijk voor bepaalde zaken waak.

Overigens zijn het diegene die zichzelf in de schaduw hebben gezet, en ben ik alleen maar degene die dit nog even helder heb gemaakt voor een aantal bekenden van hier. Dit vooral omdat er toch nog vragen over waren van Lena, die anders onbevredigend of zelfs helemaal niet, waren beantwoord.

Maar dit forum bestaat toch nog steeds? Die stemmingen, is dat niet net zo als in het 'gewone' leven? Persoonlijk vind ik dat niet erg. We kunnen er van leren....



Waar waak je voor?

Als buitenstaander snap ik nog steeds niet veel van de situatie. En dat hoeft ook niet, maar daarom vind ik het wel vervelend om er over te horen.
Ik snap best dat als er ongenoegens zijn t.a.v iemand dat je dat wel wilt delen, alleen dat kan dan m.i. ook in een persoonlijk contact.

Als wij gekwetst worden hebben we de neiging om terug te gaan slaan. Maar doen wij er niet beter aan de weg naar binnen te gaan om te kijken wat het ons werkelijk doet?
En te kijken naar wat de achterliggende gevoelens en behoeften van de ander zijn (geweest)?

Maar ik weet precies wat het doet, vandaar dat ik er zo fel op ben. Merudi is de reden dat ik op deze aarde rondwandel, en als iemand daar aan zaagt, dan zaagt deze dus aan mij persoonlijk . En dat voelt niet prettig en bijt ik terug.

Als iemand jouw kind slaat, ga je toch ook niet afvragen waarom jij het moeilijk vindt dat jouw kind geslagen wordt? Je weet toch gewoon dat dit pijnlijk is, en je dit niet wilt?

Deze opmerking kan ik niet helemaal plaatsen bij jou als engelmens...

Natuurlijk vind ik het moeilijk als mijn kind iets wordt aangedaan, maar ik vraag me zeker af vanwaar dingen gebeuren en wat het met mij doet. Gevoelsmatig zou ik het liefst mijn kind willen beschermen voor pijn, maar ik weet dat hij in dit leven ook zijn pijnlijke ervaringen mee zal moeten maken. (dan heb ik het natuurlijk niet over letterlijk slaan en fysiek geweld)

Jij kunt Merudi toch niet overal voor beschermen.....

Ook hier is het een kwestie van begeleiden en sturen waar het nodig is. Beschermen is inderdaad niet altijd nodig, maar soms zijn er kwaadwillenden.

Mag het 'kwaad' geen onderdeel van Merudi zijn? Moet het worden verbannen?

Wat heb je zelf het liefst?

Mijn vraag was voor jou bedoeld...

Dat weet ik .

wat maakt dat je niet antwoordt?

Omdat ik eerst op jouw antwoord wacht.

waarom wil je eerst mijn antwoord?

waarom niet?

liesanne was eerst met haar vraag

Hee NiMs,

Ik kom nu achterelkaar "toevallig" op twee topics dezelfde vraag van jou tegen.
Waarom niet?

Wat noopt je tot het stellen van een wedervraag op een vraag? Daar ben ik even nieuwsgierig naar.

Stel je vaker de vraag Waarom niet? Ook in je dagelijkse leven?

Of krijg ik nu ook als antwoord Waarom niet?

Waarom niet?

En waarom is het belangrijk wat er eerst was? Wat is jouw motivatie dat je er ook iets over wilt zeggen?

hahahaha bijna juist .
ik gokte op "waarom wel?"