Ik weet, dat ik een beetje verdrietig zou kunnen worden als ik hem opensla. Toen ik er voor de laatste keer in las, was ik bij mijn vriendje: toen al zat ik in tranen, en werd eigenlijk al voorspeld wat er aan scheelt.
Nu wil ik het anders lezen: voor mezelf, en niet meer om bij iemand te willen 'passen'.
Heb er veel vertrouwen in momenteel. De afgelopen maanden heb ik me enorm verzet tegen allerlei gevoelens, maar eindelijk, eindelijk laat ik het toe. Ik ben gewoon neerslachtig en somber momenteel, en ik ben blij dat ik dat mag van mezelf. En echt, dat ruimt al zo op!
Sorry, iets te off-topic.