welke boeken hebben bij jou een speciaal plekje?

jeetje!

hoe bedoel je dat Thomas??

Beetje misplaatst grapje Dragon. Komt ook door een mopje wat mijn zoon ooit vertelde. Hoort hier eigenlijk niet thuis. sorry

Thomas

oh joh, daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen!
Ik was gewoon weer supernieuwsgierig :).

Godzijdank ;->

-Harry Potter;)
-Vlinder voor Marianne (was vroeger voorgelezen op school.. heel zielig vond ik dat toen)
-"zelfhulpboeken"
-allerlei boeken over wicca en hekserij

Earth Medicine: Kenneth Meadows
The life you were born to live: Dan Millman
Terug naar het Heidendom?: Vivianne Crowley
Natuurmagie en Hekserij: Vivianne Crowley
De kunst van het handlezen: Madeleine Krispijn
Tarot, spiegel van het leven: Mario Montano
Zo praat je met dieren: Focco Huisman
Op zoek naar uw vorige levens: Cassandra Eason
Opkomen voor jezelf in elke situatie: Cathy Birch
Loslaten en leren vertrouwen: Susanne Huhn
De kracht van meditatie: Joan Goldstein en Manuela Soares
De Tao van de liefde: Ivan Hoffman
Onze ouders als levensles: Pieter Langedijk
ADHD probleem of uitdaging?: Pieter Langedijk
Zit Stil! (handleiding voor het opvoeden van overbeweeglijke kinderen) : Compernolle & Doreleijers
Het geheim der gezondheid: Dr. Alfreda Briede
De homoeopathische huisdokter: B. Withalm

Leven en werken van de Kabouter: Rien Poortvliet en Wil Huygen
De oproep der Kabouters: Rien Poortvliet en Wil Huygen

Het huis aan het water: Kristin Hannah
In het daglicht: Kristin Hannah
Meer van herinnering: Kristin Hannah
Een stralend liefdesvuur: Nicholas Sparks
De dood wil mij niet: Yolande Mukagasana
Dagboek van een Geisha: Arthur Golden

Nog een hele goeie, voor mij de missing link: "De innerlijke criticus ontmaskerd" van Hal en Sidra Stone.

hoi Inneke, wil je vertellen waar dit boek over gaat....klinkt interessant.

Hey Liesanne, het boek gaat over subpersoonlijkheden (in dit geval de innerlijke criticus) en hoe je ermee kunt werken dmv voice dialogue.
Ik schrijf even de achterkant van het boek over, want m'n uitleg werd te lang :-)

" iedereen herkent de innerlijke criticus. Hij fluistert, jammert, scheldt en houdt ons eronder. Hij controleert onze gedachten en ons gedrag, en weerhoudt ons ervan om actie te ondernemen. Hij denkt dat hij ons beschermt tegen afkeuring, pijn of eenzaamheid. Maar deze innerlijke stem is een bron van schaamte, zorgen, depressie, uitputting en gebrek aan eigenwaarde. Dit heeft een destructief effect op ons functioneren in relaties en op ons werk...."

Ik zet mijn kanttekeningen als ik de pilot van het boek bezie. Want gaat het dan niet alweer gewoon over ons neg. denkpatroon.... opgebouwd uit talloze neg. geinterpreteerde evaringen zoneder daar een groei aspect in te her-kennen?
Immers de innerlijke criticus zou je ook in staat kunnen stellen lastige of pijnlijke situaties positief te bezien, simpelweg omdat in alles wat op ons pad komt, een groei naar het licht zit. Dat betekend een positieve levenshouding aan nemen, hoe lastig soms ook.
Dat zaken als schaamte, zorgen, depressie.....enz, lamleggers zijn is vooral een kwestie van onze eigen zwarte kijk op dingen die ons overkomen, en velen om ons heen bevestigen dit maar al te graag, want het is helaas een algeheel maatschappelijk gerichte kijk op "als dingen niet gaan zoals zou moeten", ja doei!
Laten we blij zijn met onze innerlijke criticus als meester van onze ziel en dus ge-weten (gij-weten) die ons nooit in de steek laat en waar wij altijd een beroep op kunnen doen. Als lichtende bron van onze eigen ziel en die altijd eerlijk tegen ons is en ons nooit in de steek laat...............

Maar dan moeten wij dat zelf ook niet doen.............

Thomas

Bedankt hoor! Grappig, ik ken de Voice Dialogue-methode en heb zelfs een boek van deze schrijvers in mijn kast staan (Thuiskomen in jezelf(1985)),tijdens mijn opleiding hebben we hiermee gewerkt, maar dat is alweer bijna 20 jaar terug, dus de namen herkende ik niet.
Ik voelde me aangesproken door de titel 'criticus' en vermoed dat het me iets te leren kan hebben....
Maar ja ,er staan nog meerdere boeken op mijn verlanglijstje...

Volgens mij gaat het er volgens deze methode juist om dat we onze 'ikken', dus ook de criticus, 'omhelzen'...

Dat alle aspecten - in ons - er dus mogen zijn?

ook mijn keuze, opweg naar verlichting (van de aardse zwaarte)

Ik persoonlijk vind de term "innerlijke criticus" zeer verwarrend, als deze zou staan voor voor neg. gepoold in het leven staan. That's all.......

We kunnen namelijk absoluut niet zonder critisch zijn en daar is nix negatiefs aan; in tegendeel, het maakt ons beschouwend en helder, zo ook bewust en alert.........

Het zit in het systeem van velen dat kritiek negatief is, welke muffo dat toch bedacht weet ik niet.

Thomas

Ja, dat denk ik, maar wat betreft dit boek kan Inneke daar meer over zeggen lijkt me.

Ik ben het met je eens dat critisch zijn een goede functie kan hebben, toch lever ik zelf ook wel een 'gevecht' hiermee. Doordat ik een opvoeder had die (ziekelijk)negativistisch was, voel ik wel dat ik hierin geen goed voorbeeld heb gehad en ik wat moet doen met deze 'subpersoon' in mij.. Doorslaan in critisch zijn vind ik niet 'mooi'.

Verdorie, ik had de rest van de kaft erbij moeten schrijven Thomas :-)

Het gaat er inderdaad om dat je "criticusaanvallen" leert herkennen en hanteren en hoe je uiteindelijk aan de criticus een 'intelligente, alerte en ondersteunende levenspartner' kunt hebben.
Ik werk er zelf mee (ook via voice dialogue) en het is voor mij ontzettend belangrijk te (h)erkennen dat een deel van mij ontzettend losgeslagen kritisch en negatief is, me aanzet tot zelfhaat...Een deel dat me oorspronkelijk eigenlijk alleen maar wilde beschermen tegen pijn- afwijzing-falen. Opmerkingen die bijvoorbeeld mijn moeder ooit heeft gemaakt en die een heel eigen leven zijn gaan leiden in mij...

De criticus is het "moeten". Zo ook: "ik moet me spiritueel ontwikkelen", "leven vanuit liefde is de enige juiste manier", "ik ben er nog niet", "ik moet van mezelf houden"...

Ik snap je spontane bedenkingen Thomas. Het boek leest heel vlot. Misschien gewoon eens lezen en dan kijken of het je iets te vertellen heeft en of je bedenkingen gegrond blijken? Er zijn vele wegen naar bewustzijn. Voor mij is het herkennen van mijn criticus een heel confronterende maar o zo belangrijke link.

Boek in dezelfde categorie ...Ik zal stil naar je luisteren van Rob Zondag.

In zijn boek geeft hij vele verslagen aan van behandelingen die hij met clienten heeft gehad en hoe de zgn. innerlijke criticus binnen de persoon 'zelf' de antwoorden gaf hoe de interne conflicten bij de desbetreffende personen op te lossen en wellicht soms nog belangrijker waarom de persoon zo handelt ( in vele gevalle noodzakelijk beschermingsmechanismen ) .

Rob Zondag gaat ervan uit en heeft hier ook een therapie op ontwikkeld dat alle antwoorden in ons zelf zitten en dat de innerlijke criticus er niet voor niks is , en tevens ook de 'antwoorden ' heeft om conflicten binnen de persoon op te lossen of te integreren.
Alleen ( grinn noem het maar alleen ) dan dient de innerlijke criticus wel gehoord te worden en zich veilig genoeg te voelen om de antwoorden te geven ...maw. vandaar de titel ik zal stil naar je luisteren.

Het grappige is dat hij ook aangeeft dat je het boek op een gegeven moment weg zal leggen , omdat je eigen interne criticus zich aangevallen of ontmanteld voelt. Ik was het boek aan het lezen ....legde het voor een aantal weken weg. Sla het opnieuw open en lees die regels....frappant en grappig tegelijkertijd.

Zoals ik ook begrijp uit het desbetreffende boek dat Inneke opnoemt en dit boek gaat het er juist om je interne criticus te zien en erkennen en daarmee ook te omarmen , zodat je mechanismen die ongrijpbaar waren en ongezien kan erkennen.
Ik zie het zelf eigenlijk net zo als angst , zo gauw je angst naar het licht brengt verdwijnt het veelal.
Zo ook denk ik en heb ik ervaren met de interne criticus.

Uhm...hij is niet helemaal on topic, maar toch ;-))

Neeeeeeeeee, ik ben naar aanleiding van dat boek bij die man in thearpie geweest!!!

Dat van de innerlijke criticus haalt hij gewoon bij Hall en Sidra Stone hoor.

Vond z'n boek goed indertijd, maar ga me van verdere commentaar onthouden ;-)

Hallo allemaal, de beste wensen voor 2008! Ik vind het boek 'gelukkig zijn kun je leren' van Martin E.P. Seligman erg goed. Hij deelt de mensen grofweg in in optimisten en pessimisten. De interne dialoog bij een optimist is anders dan de interne dialoog bij een pessismist. (Het glas is half vol of half leeg...) Hij heeft het ABCDE model ontwikkeld: Adversity (tegenslag), Belief (veronderstellingen), Consequentie, Disputation (weerleggen), Energie. Hij zegt dat we er automatisch van uitgaan dat onze interne stem de waarheid spreekt, maar het loont de moeite om deze te stem te zien als een veronderstelling, die te weerleggen is. Bekijk deze stem alsof hij is van een jaloerse collega. Als je begrijpt dat zijn of haar opmerkingen vanuit jaloezie gemaakt worden, waarom neem je dan dezelfde gedachten van jezelf serieus. Als je de gedachte weerlegt alsof hij van een ander is, krijg je energie voor andere gedachten. Het is echt een leuk boek om te lezen...