Dierenleed en hoe diep het me raakt.

Mijn valkuil is, mogelijk dierenleed.
Over het algemeen vind ik dat mensen zelf hun weg moeten vinden en dat je hun handvaten kan geven. Vrij om er iets of niets mee te doen.
Maar als er dieren bij betrokken zijn, dan ga ik nog steeds erg rap over naar veroordelen en zelf proberen te sturen.

Ben al best tevreden met mezelf hoe ik mezelf ontwikkeld heb, maar wil dit deel ook aanpakken. Vind het namelijk niet overeenstemmen met waar ik naar streef namelijk iedereen in zijn of haar waarde laten.
Ik heb gewoon nog steeds niet voldoende vertrouwen in dat dat dier voor dit concept gekozen heeft.
Iemand tips om dit ook los te kunnen laten?
Ben nu al zo ver dat ik niet alle dierenleed op mijn hals haal, maar nu moet nog een deel van mijn overbezorgdheid aangepakt worden.
Het ding waarin ik controle wil nemen over iets, waar ik geen controle over heb. Wegblijven is een optie, maar dat is mijn stijl niet.
Ik zoek naar een vorm waarin ik mijn principes kan doseren en toch een spiegel kan zijn.