Dierenleed en hoe diep het me raakt.

Het zou wel makkelijk zijn als je de klacht van jou kat eventjes vermeld

groetjes moonflowertje

Sorry Moonflowertje, dacht dat ik dat allang gedaan had!
Mijn kat komt samen met zijn broers en een nicht uit een gebiedt en uit katten, die de een niesziekte epidemie hebben overleeft.
Fijn, want ze hebben nu zoveel antiestoffen daartegen, dat ze zelf nog maar moeilijk niesziekte kunnen krijgen. Maar ze zijn nog steeds wel drager van dat virus en dat kan er dan weer op een nare manier uitkomen.

Zo heeft deze kat daardoor, chronische tandvleesontsteking waardoor hij veel pijn heeft bij het eten en dus behoorlijk afvalt. De dierenarts dacht eerst aan mondhygiëne maar zijn tanden zijn nog zo schoon, dat er eigenlijk niks schoon te maken valt. Dus de enige optie in hun behandeling is dan al zijn tanden uit zijn bek laten trekken.

En mijn hele gevoel daarop zegt Nee!
Ten eerste omdat het hier over een kat van pas 2 jaar gaat, en het er in mijn koppie niet in kan om hem dan al al zijn tanden uit zijn mond te laten halen dat klopt voor mij niet. Bovendien, in wat voor staat krijg ik mijn kat terug? Zo´n operatie duurt minimaal 2 uur, narcotica maakt ook een heleboel stuk.
Ten tweede ben ik eens gaan googlen en daar kom ik veel verhalen tegen dat het best een effectieve behandeling is, voor katten die veel ouder zijn dan hem. Over katten in mijn leeftijdscategorie lees ik er eigenlijk niks over.
Ten derde lees ik ook verhalen waarin het behoorlijk mis kan gaan, en juist het probleem verergerd wordt, omdat het tandvlees gevoelig blijft voor infectie. Met radicaal alle tanden eruit heb je dan voor mijn gevoel de laatste optie doorlopen.
Ik ben dus opzoek gegaan naar een andere minder radicale oplossing en dat vond ik dus op die dierendokters site.

Zoals ik het begrijp maken zij homeopatische medicijnen, die een beroep doen op het zelfhelend vermogen van het lichaam en dat spreekt me heel erg aan. Omdat dat virus inderdaad ook als ik al zijn tanden laat trekken, nog steeds in zijn lichaam blijft zitten. En als het dat tandvlees niet meer kan iriteren, wat gaat het dan iriteren, vraag ik me af? Want ergens zal het zijn weg toch naar buiten moeten vinden....
Ik snap dat je dan een soort een pakketje van verschillende zaken nodig hebt, omdat zo´n genezing in fases gaat, geleerd van mijn bioresonantie behandeling.
Maar ze kunnen mij dus op die site wel heel leuk 3 verschillende dingen voorschrijven, waarvan ze zeggen dat je dan het beste resultaat krijgt. Maar ze kunnen mij geen antwoord geven op mijn vragen, met welk medicijn ik dan moet beginnen en met welke ik moet eindigen?
Want zover ik nu iets snap van kruiden, is dat het niet altijd even wijs is om alle kruiden tegelijk te gebruiken omdat je dan juist een tegenovergesteld effect kan krijgen, omdat sommige kruiden elkaars werking weer in de weg kunnen staan.
Of ik stel mijn vraag gewoon verkeerd, of die mensen begrijpen totaal niet wat ik bedoel en verkopen maar gewoon een goedje waar ze goede verhalen over hebben gehoord.

Enfin, toen dacht ik dus op merudi zitten vast ook mensen die beter thuis zijn in de werking van kruiden dan ik en misschien kan iemand mij hier wel vertellen hoe ik deze medicatie dan zou moeten gebruiken, voor het beste resultaat.
Want het totaal pakket spreekt mij aan, en ben het zekers van plan om te bestellen, maar dan wil ik van te voren wel eerst weten hoe de gebruiksaanwijzing is.
Voor meer duidelijkheid en inzicht naar waar ik dan naar zit te kijken, is dit de directe link van de medicatie.
http://www.dierendokter.nl/contents/nl/d...huisdieren.html

Ik hoop dat jullie mij en mijn kat kunnen helpen?
Is overigens ook de kat, die mij de afgelopen tijd zoveel zond, en nog steeds niet op de foto wil zodat jullie mij kunnen vertellen wat hij nu eigenlijk precies wil zeggen.

Ik zou zeggen: Volg je hart...

Zelf heb ik wel katten, maar nooit echt gebitsproblemen gehad...

Het lijkt me voor zo'n beestje ook niet goed om helemaal geen tanden meer te hebben...
Maar zoals het nu gaat, gaat het ook niet!

Na een tijdje zoeken op internet (forums) vond ik een stukje over een vrouwtje met ongeveer hetzelfde dilemma als jou...
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewtopic.php?f=75&t=17388

misschien heb je er wat aan te weten dat katten zonder tanden en kiezen prima kunnen eten!
In tegenstelling met wat ik eerder schreef ^^

Ik heb een kaarsje aangestoken voor dat het goed zal komen

groetjes moonflowertje

Hé Moonflowertje,

Dankjewel voor je link want daardoor is mijn gevoel tegen tandentrekken nog meer bevestigd!
Ik was al over de streep, maar het risico dat ik dagelijks mijn kat zou moeten dwangvoeren helpt me nog verder over die streep. Mijn leven is daar te onvoorspelbaar voor en mijn dierenhart te groot en dat heeft een kat van mij met suikerziekte wel bewezen.
Tijdens het lezen merk ik ook, dat het probleem van mijn kat zeker wel op een ander vlak ligt, namelijk toch echt wel het virale wat hem nekt, want er is niks mis met zijn tanden, ik kreeg zelfs complimenten over hoe schoon ze waren. Ben wel even snel lid geworden om ze nog een tip van de hand te doen om die tanden schoon te houden. Gewoon dagdagelijks als je ze toch aait, met een panty langs die tanden strijken, dat werkt voor honden ook overigens.

En ja, inmiddels ben ik zover, dat ik de spullen maar gewoon bestel en mijn gevoel de vrije hand geef. Want mijn kat nog langer af moeten laten zien omdat ik dat zachtvoer nu echt hekel, wil ik niet langer. Als het lukt, gaat er een website verschijnen over een tegenbehandeling tegen tandentrekken bij chronische ontsteking van het tandvlees. Als het niet lukt, zal ik nog kritischer zijn tov aanbieders van homeopathie, maar ook van mijn eigen gevoel.

Maar als ik dit bericht verzend, heeft het een nogal negatieve bite. En ik ben absoluut niet negatief en mijn kat ook niet, dus ik heb zoiets, mijn kat wil zijn foto niet laten lezen, hij stuurt mij wel beelden door, dus kan niet anders denken dan dat ik een wijze les te leren ga krijgen, namelijk vertrouwen op mijn gevoel en mijn liefde voor dieren.

Spud, ik voel dat het wel goed zit...
Wat ik ook voel, is dat je open staat, voor alle mogelijke manieren om je beestje te kunnen helpen! De liefde voor jou beestje(s)
is zuiver

En ik snap heel goed dat je er alles aan zal doen om zijn tanden en kiezen te kunnen sparen
(zou ik ook doen )

groetjes moonflowertje

Hihihi, Moonflowertje, ik zal jullie ongetwijfeld op de hoogte houden.
Gisteren een poging gedaan om alles te bestellen, maar ik vond het wat vreemd dat ik eerst moest betalen en dan pas een adres in kon vullen waar ze het naartoe kunnen sturen. Ik zal eens kijken of mijn moeder niet gewoon alle spullen in huis heeft, zij is immers een kruidenvrouwtje. En mijn kat is haar familie niet, dus volgens de wetten van de spiritualiteit mag ze hem wel helpen heb ik zo ingevuld.

Maar iets anders, zo een ongelofelijk mooi verhaal over onverwaardelijke liefde!
Heb bij het kijken wel wat traantjes gelaten, van beroering en omdat ik het zo super mooi en zuiver vind. Wil ik alle dierliefhebbers hier zeker niet onthouden.
A Lion called Christian. Dat hele verhaal is te vinden op you tube en ik raadt jullie echt aan om de full version part 1 tot 6 te kijken, want er zijn heel veel samenvattingen.

Zo ontzettend mooi! Ik heb regelmatig naar mijn dieren gekeken en ben ze nog dankbaarder voor het speciale wat ze mij geven. Namelijk liefde.

Hey spud

Ik weet niet of je al op deze site gekeken hebt, maar hier is nog een link: dieren gebit

http://www.dierengebit.nl/kat-slijmvliesproblemen.html

Ik ken veel mensen die met hun dieren bij deze dierenkliniek in Utrecht zijn geweest en ze hebben allemaal goede ervaringen

Ik weet niet hoeveel het kost, ik zag wel iets over een verzekering staan
Misschien kan je opbellen als je nog extra informatie wil

^^^^

Even van me afschrijven en delen hoor, 2 zaken die mij verschrikkelijk bezig houden, 1 toffe en 1 minder toffe.
Weet niet zo goed met welke te beginnen, maar aangezien ik van mening ben dat het het beste is om met iets leuks af te sluiten begin ik maar met het minder leuke ding, wat me overigens ook meer denk energie kost dan het leuke.

Afgelopen week kwam ik terug van mijn nachtdienst en zag een doodgereden kat midden op de weg liggen. Ik ben gestopt en heb deze langs de weg gelegd, zoals ik eigenlijk altijd doe als ik een doodgereden dier zie (mijn oplossing, voor het niet kunnen en misschien ook niet willen begrijpen, waarom mensen zo´n dier altijd laten liggen. Al kan ik een heleboel redenen invullen waarom wel. Je kan erover blijven sippen, beter vind ik dan om actie te ondernemen en mijn gedrag iig aan te passen)
Nu ja, deze had een halsbandje om, dus er is ergens iemand die om deze kat gaf. Ik heb nog gekeken of er een adres op stond maar dat was niet zo. Ik heb die kat daar achtergelaten met het idee dat zijn baasje hem iig intact zou kunnen vinden. Maar hij ligt er nog steeds!
En het erge van alles is en wat ik ook ontzettend Luguber vind, is dat ik er gisteren langsreedt en iemand gewoon zijn auto geparkeerd had over die kat! Niet over die kat gereden, maar wel erboven geparkeerd. Dat vind ik zo ontzettend maf, ik kan me zo ontzettend niet voorstellen dat je zoiets niet ziet. Was namelijk niet echt een kleine kat. En buiten dat, er was nog genoeg plek om je auto een paar meter terug te parkeren, dus waarom doet iemand dan zoiets?
Ik vind dat zo gek en daarom best nieuwsgierig naar waarom?
Omdat, toen ik op de terugweg er weer langs kwam, de auto weg was en de kat ongehavend, dus ergens heeft iemand er toch rekening mee gehouden.

Enfin, behalve dat ik dit bestwel bizar vind, houdt het me wel bezig die kat. Zijn eigenaar is misschien op vakantie terwijl dat beestje daar ligt te ontbinden. Dat beestje voelt er verders niks van, maar dat baasje wel als die ontbindende kat vind.
Op het moment dat ik het deed, vond ik dat ik mijn verantwoordelijkheid genomen had, maar nu ik het resultaat zie, denk ik dat ik een foutje in mijn handelen heb gemaakt. Beter had ik er denk ik aangedaan, om een foto van die kat te trekken en die op internet te zetten en de kat zelf mee te pakken en te begraven. (met handschoentjes in de auto, kan men dus beter ook vuilzakken meepakken heb ik geleerd)
En terwijl ik dit schrijf en bijna van plan was om het meest smerige klusje in mijn leven uit te voeren, namelijk die kat alsnog ophalen en begraven. Ook luguber wellicht. Krijg ik een nieuw inzicht, als ik me zo ontzettend verplaats in dat baasje, zou ik het bij nader inzien eigenlijk liever hebben dat ik mijn ontbindende kat na mijn vakantie terug zie, dan dat ik altijd vragen zal hebben bij waarom deze weggebleven is.
Dus ik laat hem maar gewoon liggen, en om eerlijk te zijn vind ik dat ook helemaal niet erg om dit besluit nemen, want vies zou het wel geweest zijn.
Ik ga wel erg ver in mijn verantwoordelijkheden nemen, wat dieren betreft denk ik.
Maar ik denk dat dat de terugwerking is, van jarenlang maar lijdzaam toezien en me machteloos voelen omdat ik niks kon doen. Nu ik ontdekt heb dat je behalve commentaar geven op al dat leedt en je rot voelen, je je onbegrip ook kan omzetten en handelen naar hoe jij het graag zou zien.
En ik zou graag zien, dat het verplicht gesteld werd, om handschoentjes in je auto mee te hebben, net zoals in Frankrijk een alcoholtest verplicht is. En dat je verplicht bent deze te gebruiken als je een dood dier op de weg ziet liggen. Zoals men die alcoholtest zinloos vinden, zullen velen ook mijn idee zinloos vinden. Maar dat boeit me niet zo, ik ben pro dieren, levend of dood, ze verdienen allemaal respect. En dat hoef ik niet af te laten hangen van mensen om mij heen, dat doe en wil ik zelf en ze verklaren me misschien wel voor gek. Maar ik heb een intens geloof dat als je in jezelf verandering doorvoert en daar stug mee door blijft gaan, dat er mensen zijn die dat ook oppikken.
Dus doe ik wat ik doe, en blijf me daarin steeds weer ontwikkelen. Want de volgende keer, trek ik een foto, gsm heb je altijd bij, en stop briefjes in elke in bus. Met het verhaal, dat ik je dier gevonden heb, en hem maar begraven heb.

Al met al, loopt dit luguber verhaal ook weer positief af.
Nu mijn positieve verhaaltje nog!

Ik heb zeer veel schrik voor muizen, durf ze niet aan te raken terwijl ik weet dat ze me niks kunnen doen. Met veel katten is dat niet handig. Want dan kom je regelmatig voor een dilemma te staan als dierenliefhebber. Maar blijkbaar helpt het echt, als je altijd maar tegen jezelf zegt, die muis is banger voor jou dan jij voor hem. Vandaag kwam ik uit bed en trof een super lief klein muisje aan, tussen 8 katten en ik weet niet wat er met me aan de hand is, maar begin echt in de dieren te geraken hoor! Ik heb dat muisje met mijn blote handen gepakt, omdat ik ook wel inzag, dat wanneer ik mijn tools ging halen, mijn katten er weer met dat muisje vandoor waren.
Was nog een heel gepiel om dat muisje buiten te zetten, want de deur was op slot en ik had een kommetje gevormd voor dat muisje in mijn handen, dus met 2 vingers dat slot open gedaan, want ik durfde dat muisje echt niet los te laten, veelstebang dat ik het niet opnieuw durven zou.
Maar het is gelukt!!! En volgens mij heeft het muisje het wel overleeft, ik heb m water gegeven en toen ik met kaas terugkwam was ie weg.
Ik weet niet of ik het een volgende keer weer durf met een volwassen muis, maar ik ben mezelf dus wel over mijn angst aan het helpen geloof ik.

2 positieve verhaaltjes dus.

Hoi Spud...

Hebben jullie in de buurt geen dierenambulance?
Bij mij in de buurt hebben we het wel, en je kan bellen als er een beestje gewond is, maar ook als hij het niet heeft overleeft
Tevens zijn er op de site oproepjes door mensen die een kat of hond kwijt zijn, misschien kun je daar eventjes op kijken?
Op de site van dierenambulance tiel staan 3 rubrieken:
Gevonden dieren- Vermiste dieren en Overleden dieren
Bij Overleden dieren wordt er eerst gewaarschuwd voor schokkende beelden!
Als een aangereden huisdier er nog een beetje toonbaar uitziet zetten ze er een foto bij,
Dat hebben ze met de 2 aangereden beestjes van mij ook gedaan!
Het is echt ontzettend moeilijk om het onder ogen te moeten zien... dat je beestje daar ligt, maar ik ben ontzettend blij dat ik ze alle 2 hier in de tuin heb kunnen begraven...
Op die manier kan ik het beter afsluiten heb ik gemerkt...
Misschien is iemand zijn beestje kwijt, en heeft in de supermarkt een kaartje neergezet of op een site waarop dit kan een oproepje geplaatst...
Ik weet als geen ander dat je blijft zoeken naar je beestje anders...


Met mijn katten en de muizen die ze vangen, heb ik ook het nodige meegemaakt...
Ik woon in een oude wijk waar ontzettend veel muizen zitten:o
vaak komen ze thuis met een muisje die nog leeft!
Ik heb er al een paar kunnen redden gelukkig, maar soms pakken ze het muisje gauw weer in de bek en rennen er mee naar buiten de schutting over, tja in zo'n geval kan ik er niets aan doen natuurlijk...
Het is hun instinct denk ik dan maar!
Soms vind ik een dode muis op de plaats die ik dan maar naar de bouwput breng en begraaf onder het zand...

Pas geleden zag ik een vos, maar ik zag ook ontzettend veel hazen of konijnen in het wild...
Ik zou die konijnen en hazen willen redden van hun ondergang, maar mijn gids heeft me uitgelegd dat dit de natuur is, waar ik me eigen niet mee hoef te bemoeien...
Hij onderbouwde het met: als je alle hazen en konijnen zou kunnen redden uit de bek van de vos, zou de vos doodgaan van de honger

Vandaaruit kon ik me eigen er bij neerleggen

groetjes Moonflowertje

Hé Moonflowertje,

Er was hier een dierenambulance, maar die is ook kapot gemaakt door de zelfzuchtigheid van mensen. Ik denk dat het overal wel zo is, maar hier in België zit ik er met mijn neus op, dierenliefhebbers die samen willen werken, loopt meestal af in elkaar kapot willen maken omdat men elkaars ideëen niet kan begrijpen. Iedereen denkt dat zij het wiel uitgevonden hebben. En daar bovenop nog mensen met een minderwaardigheidscomplex die denken dat ze beter zijn omdat ze hun vrije tijd aan het helpen van dieren besteden, elk woordje wat niet op een compliment lijkt terwijl het soms gewoon meedenken is, wordt uitgelegd als kritiek endus een aanval.
Vandaar dat ik besloten heb om het maar op eigen houtje te doen, en me niks aan te trekken van al die stichtingen die ik tegen werk.

Jij zegt dat je het fijn vindt dat je je katten hebt kunnen begraven, via al deze middelen. Ik eigenlijk ook. Want een hoop middelen zijn er, jeps ken het, dat je melding maakt van een doodgereden kat. In dit stadium denk ik, dat ik beter maar geen foto kan trekken, maar dat ik zijn of haar halsbandje pak, en een briefje in de bus steek bij iedereen in de straat daar, wat ik met die kat gedaan heb. Namelijk toch maar ophalen en hem begraven...
Pfff zie er erg tegenop, hij ligt er nu 3 dagen, maar is het minste wat ik kan doen.
Buiten dieren willen helpen is mijn doel ook, alle stichtingen hier duidelijk te maken dat we hetzelfde doel nastreven maar er misschien anders over denken. Want ook dat gaat ten koste van dieren

Want ik heb inmiddels vernomen dat ik een rotte appel was, op het asiel waar ik in 2010 nog werkte.
En dat nu mijn collegaatje, waarvan ik dacht dat het mijn vriendin was, maar dat was een confrontatie met de Belgische beleefdheid.
Dat nu is, ze is de laatste nog vanaf het begin, dus mensen kunnen lullen wat ze willen, ook zij staat voor haar doelen en houdt het nog steeds vol. Heb er niet zoveel vertrouwen in dat dat asiel na haar vertrek nog lang gaat bestaan. Ik hoop van niet, want dan komen er toch een stelletje egotrippers aan de macht, die een valse hond nog willen verkopen voor een kindervriend. Dan hebben ze tenminste geld in het kastje gebracht.

Ik ben super blij, dat ik mijn beestjes die ik tijdens mijn werk binnenbracht, een betere plek bezorgd heb. Jammer van de dieren die er nu nog zitten

Ik voel me zo ontzettend blij, die kat die bij mij aangelopen is, blijkt geen ernstige ziektes te hebben, dus ik hoef niet over dood en leven te beslissen.

Enkel dat hij last heeft van een parasitaire aandoening, en dat ligt binnen mijn bereik om aan te helpen. Pfff er valt een steen van mijn hart!

oeps verkeerde draadje

Hier in België kun je een vzw opbouwen, een vereniging zonder Winst, hetzelfde als een bv maar je hoeft je geen zorgen te maken over belastingen.
Voor mijn gevoel springen ze hier bij bosjes uit de grond wat het dierenwelzijn betreft. Maar ergens denken ze toch wel ergens winst uit te halen, want ze werken elkaar allemaal zo ontzettend tegen.
Belangrijker is een andere vzw te zieken, dan een dier te helpen lijkt het zo. Alles ziet elkaar als concurrentie.

Ik ben van plan om ook een vzw te starten, maar dan eentje, waar de nadruk ligt op samenwerking en kennisoverdracht. Want ik kan wel op eigen houtje steeds weer dieren opvangen, maar daarbij heb ik soms toch wel kennis nodig van andere stichtingen omdat het een totaal nieuw diersoort is voor mij. En die kennis krijg ik nu meestal uit Nederland, omdat ze daar blijkbaar niet zo op hun eigen ding gefocust zijn.

Ik weet alleen niet zo goed hoe ik het aan moet pakken, want ik heb mezelf nu inmiddels niet zo een welkome gast gemaakt bij de vzw´s hier in België. Lastig volkje hoor!

Spud, ik zou je niet zo druk maken over wat anderen van je vinden... Het gaat om wat je zelf vindt!
Jou intentie is gewoon goed...
Jij zet je in voor dieren, gewoon omdat je je geroepen voelt...
Helaas zijn er ook mensen die er een slaatje uit denken te slaan, en die zullen je zien als "concurrent"
Ik denk dat als je met een goed hart voor de beestjes zorgt dat je niet kan zeggen, concurrent, want ik vind eigenlijk nog dat er te weinig instanties zijn die dieren helpen!

Ik heb er ook een jonkie bij!
Een vriendin van me had hem gevonden op een drukke auto-weg hier in Tiel...
Hij liep gewoon op het fietspad
Ze dacht: zo'n klein beestje hoort hier toch niet te lopen??
Ze heeft thuis 2 honden, dus bij haar kon hij niet, eigenlijk...
(dat besefte ze pas toen ze hier was)
Dus ze vroeg: wil je hem hebben? ik zei gelijk: ja!
Ik heb gekeken of iemand hem als vermist heeft opgegeven, en een advertentie op marktplaats gezet: gevonden maar geen reactie!
Gister heb ik de advertentie verwijderd!
We wisten niet eens of het een mannetje of vrouwtje was
Nu denk ik dat het een mannetje is, maar zeker weten doe ik het niet...of hoe oud dat ie was?
Hij was mager, en hij heeft een kras bij zijn oog/neus... waardoor hij continue moest niezen...
eerst dacht ik: o nee! hij heeft niesziekte
Maar gelukkig valt dit mee, we hebben hem een nu week en hij niest niet meer zoveel! en zijn oogje is bijna genezen!

verder is ie zindelijk, hij eet brokjes, loopt niet te zoeken naar zijn moeder, probeert wel te sabbelen op mijn oor, maar dit laat ik niet toe...
hij kan al spelen, alleen nageltjes scherpen moest ik hem leren...
hij had ook last van zijn tandjes denk ik (overal in bijten, zelfs in steen!)


kun jij zien hoe oud hij is?
Vrijdag gaan we met hem naar de dierenarts, voor in-enting en onderzoek
We hebben hem Boefie genoemd



groetjes Moonflowertje

Jòh Moonflowertje daar vraag je me wat!
Ik ben inmiddels een ramp geworden in het leeftijd schatten van een kitten, de laatste keer zat ik er dik 6 weken naast.
Maar ik doe nog eens een poging, nu ik niet heel erg afgeleidt kan worden door het formaat en het gewicht. Een maand of 3? Ik kan niet onder haar staart kijken, maar als ik haar blik zo zie denk ik dat ze een meisje is.

Nou je bent bij de dierenarts geweest, dus ik ben benieuwd of ik in de buurt zat. Of weer totaal mis! Maar da´s juist het leuke, het bewijs dat de kat altijd een mysterie zal blijven.

Lief beestje is het zekers, alle katten zijn lief! En van harte gefeliciflap met je nieuwe aanwinst!

Groetjes,
Spud

je zit qua leeftijd goed hoor!
Ongeveer 12 weken = 3maanden

het is wel een kereltje...
een beetje ontstoken oogjes, maar voor de rest kerngezond!

bedankt !!

ps. af en toe lijkt het een dolle stier!

Haha grappig!
Ik dacht werkelijk een soort van wimpertjes te zien, die ik tot nu toe enkel nog bij poezen heb kunnen ontdekken. Moeilijk om te omschrijven wat ik dan bedoel, want meestal denken mensen dan dat ik de voelsprieten boven hun ogen bedoel maar dat is het niet. Want dat heeft elke kat.

Als je naar een poes haar ogen kijkt, zie ik vaak net bij hun ooglidt rand wat meer haar zitten dan bij een kater, net alsof ze extra wimpers hebben, of dat ze deze gewoon even met wat mascara aangedikt hebben. De tekeningen van de aristocats van Disney geven prachtig weer wat ik zie bij echte katten. De jongens daar hebben ook geen wimpers terwijl dat witte poesje dat dus wel heeft.
Ben nu toch wel benieuwd of andere mensen dat ook zien? De mens die die katten moest tekenen iig wel.

Hé maar als ik dan goed kan terugtellen, is je kat een mei kat, en dat zijn stieren dus lijkt me vanzelfsprekend dat hij zich als een dolle stier gedraagd.