wat een lol!
Trouwens dat fantaseren…tja ben ik altijd al goed in geweest.
Maar mij werd verteld dat dat verzinsels en rare gedachtengangen zijn die niet waar zijn.
Fantaseren is een van de mooiste geschenken van de hemel.. want die gedachten komen niet zo maar op.
Maar sommige fantasieën brengen rare ideeën met zich mee die moet je toch boycotten?
Anders verlies je je gezonde verstand, ik kan moeilijk onderscheid maken hoor met wat gewoon is of niet dus heb ik mezelf geleerd om iedere gedachten of idee te stoppen in mijn hoofd 'per direct.'
En nu is het moeilijk om verder te fantaseren ik doe dit soms expres nu hih
Gerechten, hoe ik een bedrijf zou runnen, een idee voor een bedrijf op te starten en dan echt helemaal uitgebreid.
Uhm ideeën voor kleine probleempjes creatief op te lossen zoals ballerina's met een elastiek zodat ze niet steeds flip flappen zodat ik mijn nek nog eens breek of zo ^^ en inzicht in kleine zweren uit het verleden is waar ik nu op dit moment over fantaseer.
Ik probeer mijn gedachtes weer de mijne te maken want voorheen moest ik mezelf vaak schamen voor mijn ideeën, mijn gedachtes.
Er was ook iemand die alle geheimen van mij op straat gooiden en hij was heel erg begaafd in het paranormalen.
Geen idee of gedachten was veilig ik mocht gewoon niet 'denken'.
Oke toen was ik ook niet echt mindfulness bezig maar nu nog steeds denk ik dagelijks een aantal keer aan al die verschikkingen die mij zijn overkomen echt heel vervelend om iedere keer geconfronteerd te worden met mijn fouten of ideeën die raar waren of gedachtes die niet mochten en mijn smaak of voorkuur voor iets die belachelijk werden gemaakt, echt alles!!
Dus ik heb me wel moeten aanpassen maar daarmee heb ik ook een angst ontwikkeld over dat ik te stom was om na te denken .
Te stom was om vriendelijk tegenaan gedaan te worden of doen.
Ik moest me schamen voor van alles mijn haar, mijn postuur, mijn manier van spreken, mijn opvoeding, mijn manier van omgaan met Ukkie, mijn huishouden, mijn hygiëne, mijn gezicht echt alles!
Ik hielt het niet meer dat opgejaagd en afzeiken ik probeerden me aan te passen of beter ergens in te worden maar het was nooit goed genoeg.
Psychisch ging ik hier onderdoor en niemand die een excuus aanbood of wat dan ook.
Anyway ik ben bezig mijn gedachtes ook de mijne weer te maken en dat ik mag fantaseren want ik heb nog steeds het gevoel dat ik niet mag fantaseren.
Iets wat ik veel deed en misschien wel ongemerkt als uitvluchtweg deed in mijn jeugd en heeeeeeeerlijk vond ik dat!
Ik kon uren naar het plafon staren, iets wat ik vaak deed op school vooral waneer ik op de gang werd gestuurd hihi
Ik ben een echt gangster!! L.O.L.