Gòh, hebben jullie misschien tips of ervaringsverhalen over hoe jij dat aangepakt hebt?
Ik loop namelijk door mijn enthousiasme om te leren, nieuwe zaken te ervaren en steeds verder te willen ontwikkelen steeds weer tegen dezelfde steen, namelijk dat ik mezelf in mijn enthousiasme voorbij loop. Met als resultaat, dat ik weer een tijdje volledig uit balans ben.
Inmiddels begin ik de signalen wel op te pikken, maar daar blijft het dan meestal ook bij omdat ik dan niet goed weet op welke zere plek ik mijn vinger moet leggen. Vaak komt dat besef en inzicht pas achteraf als het eigenlijk al een beetje misgelopen is en ik ziek geworden ben. Alhoewel ziek, ook daarin lijk ik me sneller te kunnen hervatten als ik eenmaal weet wat er aan de hand is. Dus er zit wel groei in, maar niet genoeg, lijkt me namelijk dat er ook een mogelijkheid is, dat je jezelf al kunt bijsturen voordat je ziek wordt of uit balans raakt.
Ik ben nu in de boeken bezig van Robin Sharma waar ik veel uit haal, maar ik heb het gevoel dat ik ook heel veel kan hebben aan gewoon ervaringsverhalen. Immers, ik lees hier vaak dat mensen zich weer herpakt hebben na een burn-out of iets dergelijks, zij hebben het dus ook te hoog voor zichzelf op laten lopen denk ik dan. En waar zit dan dat instinkertje waarom we dat doen, vraag ik me af?
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
