Aanwezig zijn is genoeg.

Het is zeker een mooie gedachte stof..
Nog mooier is het omdat het waar is.
Zeker als het om echte vriendschappen gaan.
Als je samen bent hoeft er niet altijd maar gepraat te worden.
Soms is aanwezig zijn genoeg...

Genoeg voor wat?

Als onderwerp starter zal ik natuurlijk ook als eerste mijn gedachtes erover geven, en die zullen vast wel veranderen als ik die van jullie dan weer lees haha.

Aanwezig zijn is genoeg, aanwezig zijn in jezelf / aanwezig zijn voor een ander. Gewoon aanwezig zijn geeft kracht en kan heel veel doen. In het leven zie ik regelmatig mensen met problemen waar ze zelf niet uit komen, maar zodra er iemand is die aanwezig is voor ze dan helpt ze dat al. Het gaat vaak niet eens om het hulp bieden, maar het aanwezig zijn.

Ook in mezelf kan ik enkel aanwezig zijn. Hiermee her beleef of leer ik soms mijn beste lessen. Antwoorden / oplossingen komen tot me door gewoon aanwezig te zijn in mijzelf.

Ook een leuk voorbeeld van aanwezig zijn... Een lange tijd ben ik met telepathie bezig geweest, ik kon zo ook telepathisch praten met iemand die ik ken (gehandicapt en kon in het menselijke niet praten), om met hem en zijn moeder te praten moesten we aanwezig zijn. Niet denken of doen, gewoon aanwezig zijn. Zo kwam de telepathie het beste door.

Edit: Zo te zien ben ik al lang niet meer de eerste die reageert haha.

Is aanwezig zijn, hetzelfde als gewoon zijn?

Kan iets er zijn, zonder aanwezig te zijn? Neem bijvoorbeeld liefde, het bestaat, maar is het ook ergens aanwezig? Kun je liefde grijpen, of kun je het zien?

Interessante vragen Nims.

Wat zouden de antwoorden zijn naar jouw inzicht?
(inhoudelijk zetten deze vragen,wat mezelf betreft,geen zode aan de dijk)

@NiMS en nougnag, de bedoeling van de topic is om te delen wat het voor jouw betekent en hoe jij het ziet met jouw levens ervaringen. Het was niet bedoelt als een verhaal om inhoudelijk op in te gaan. Dan krijgen we hele discussies die gaan over hoe een ander iets zegt...

Dus NiMS en nougnag, wat zijn jullie gedachtes en of ervaringen over "Aanwezig zijn is genoeg."?

Deze vragen waren het eerste wat in mij opkwamen en heb het daarom hier neergezet. Ik wilde juist de openheid van de stelling ervaren, door me af te vragen welke vragen het bij me opriep.

Ik vind het jammer dat je mijn proces van exploreren nu probeert te omkaderen. Maar ach dat is hoe ik het ervaar en voor jouw topic niet relevant . Ik zal eens kijken of ik iets met jouw omkadering in het licht van dit topic kan.

dat is mooi gezegd, Nims.

Voor mij is aanwezig zijn hetzelfde als het I AM oftewel het "Ik ben" idee. Als er 2 mensen (vrienden, geliefdes, of gewoon reizigers) ZIJN, kan er telepathie plaatsvinden. Heb dit ervaren tijdens mijn reis, en voor mij is dat wat aanwezig zijn inhoudt. Ondanks de taal (zoals jullie weten zit ik in Zweden) of cultuur of klasse van die persoon. Op die manier ben ik heel veel geholpen, en heb ik zelf ook weer mensen geholpen.
Wat mij betreft is liefde een gids, of een werktuig om alles te bereiken wat ik wil. Persoonlijk kan ik het voelen, horen en minder goed zien, maar andere mensen kunnen het beter zien dan voelen, of misschien wel horen etc...

liefs, the moon

@ Core en Nims

Beiden bedankt voor de opheldering.
Tot zover mijn aanwezigheid .(vakantie)

Groetjes
Nougnag

@NiMS en themoon, in 'zijn' en 'aanwezig zijn' zie ik een verschil, namelijk dat aanwezig zijn een onderdeel is van het zijn.
Aanwezig zijn heeft dan ook een reflectie, Afwezig zijn en zijn heeft dat niet (toch? :P). Zijn draait om het bestaan, je in een toestand verkeren...en dat laatste, daar uit komt aanwezig zijn.

Ik zie het "aanwezig zijn" als het in dat moment openstaan, in verbinding staan met je omgeving, met de wereld. Een moment waarin alles synchroon is met elkaar, het juiste moment voor dat wat je doet, zegt, voelt. Je leeft op dat moment niet in je verleden en niet in de toekomst maar puur in dat moment. Als je aanwezig bent zit je niet in je denken, want gedachten zijn beelden van het verleden en de toekomst, maar in het doen.
Zo zie ik het.

Inderdaad core, dat is volgens mij het verschil tussen aanwezig zijn, en gewoon zijn. Er zit een plaatsbepaling in het aanwezig zijn.

Als ik jouw eerste stelling dan neem: "Aanwezig zijn, is genoeg" zeg je voor mij, hier eigenlijk dat het voldoende is voor iets dat het een plaats heeft. Want dan is het aanwezig.

aanwezig zijn kan ik mijn visie op verschillende manieren.
Dat heb ik nog niet zo gek lang geleden ervaren.

Aanwezig zijn wil nl. niet perse betekenen dat je er ook echt bent...

Er zijn is dus (mijns inziens) belangrijker dan aanwezig zijn.
En dit kan zelfs als je heel ver van elkaar verwijderd bent.

Eigenlijk als ik het zo lees kom ik terug op mijn woorden van net en is aanwezig zijn niet genoeg..
Het gaat dus meer om het 'er zij' dan om 'aanwezig zijn'

Liefde houdt ook niet op als je elkaar niet ziet.
Liefde houdt niet eens op als je elkaar nooit meer zal zien.

Dus ja Liefde IS altijd

Waarom gebruik je hier het woord "juist". Ben je dan niet aanwezig in het onjuiste moment?

We zouden er geen discussie van maken Nims. Ik zie juist anders dan jij ws in deze context.

discussie?

Aanwezig zijn is niet alleen de fysieke vorm. In de fysieke vorm kan je al niet eens niet aanwezig zijn tenzij je in rook op bent gegaan

aanwezig maar toch afwezig...

@Gast: Discussie? Ik probeerde je enkel te begrijpen....