Lastig hoor.
Ik weet wel dat ik met diverse dingen begonnen ben met naar ik toen dacht hart en ziel, maar dat ik er later achterkwam dat het puur en alleen ego was die me die kant op duwde en ik heb me laten duwen.
Maar ik heb ook andersom gehad. Dat ik heerlijk mijn werk deed en begon te twijfelen of dit wel was wat ik wilde, of ik niet verder moest leren of iets anders moest kiezen, want met mijn verstand zou dat makkelijk gaan. Het heeft een tijd geduurd voor ik erachter was dat dat mijn ego was en dat mijn gevoel hier buiten stond.
Pas sinds de laatste jaren luister ik echt actief naar mijn gevoel, althans probeer ik dat te doen en ik merk nu steeds beter het verschil tussen als mijn hart tegen me praat of als mijn ego tot mij praat.
In elk geval wil ik je heel veel wijsheid toewensen. Misschien is er iemand waar je heel goed mee kan praten, waar je mee kunt brainstormen over de oorzaak van deze angst.