mijn special kid

Ja mooi Karin.

Ik denk dat het ook wel eens goed is dat als het kind in de slachtoffer rol zit het te wijzen op de gevolgen van bepaald gedrag. Ze hebben het zelf dan meegemaakt hoe het voelt om gepest of getreiterd te worden en zullen het dan misschien niet zelf bij een ander doen. Is maar een idee. Dit maak je niet zo vaak mee. Het is eerder dat kinderen gezegt wordt dat ze het maar terug moeten doen bij die ander (niet iedereen zegt dit natuurlijk).

Hier bedoel ik dan ook die kinderen die hem tot zijn daad gedreven hebben toen ze hem treiterde. Want als zij dat niet gedaan hadden hadden ze ook geen klappies gehad denk ik.

Ik ben inderdaad meer voor het positief benaderen van de kinderen en het leren inzien van hun consequenties. En zelfs bij Hielke werkt dat, al is hij heel jong in zijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Het is alleen een heel andere benadering ,,, maar ze leren verantwoordelijkheid te dragen voor wat ze zelf doen. Maar goed, bij Jorinda komt het makkelijker aan als bij Hielke. Maar als je het eenvoudig houdt, komt het ook bij hem op zijn niveau aan.

En daarom geloof ik ook niet in de straf ... maar bv meer in de consequentie van zijn daden en hem bv huisarrest geven ... omdat hij grenzen is overgegaan die hij niet mocht.

Liefs,
Marjan

Straffen zijn eigenlijk weinig anders dan consequenties, een straf kan als consequentie worden gezien wanneer er uitleg bij komt.

Laraprinta: ik wil je veel sterkte wensen, en ik hoop dat de uitspraak mee valt. Hou je taai!

Dank je wel lieverd, het is best heel spannend

Maar straffen, dan doe jij het voor het kind, jij straft het kind, en als er een consequentie aan hun daad vastzit, blijft de verantwoordelijkheid daarvoor bij hen. Dat vind ik nog wel een verschil

Maar als een straf kan een consequentie opzich zijn. Als ik erg vervelend deed, dan zeiden mijn ouders: als je nu niet ophoudt dan moet je voor straf op de gang (consequentie => als ik nu nog door zou gaan moet ik op de gang) Terwijl het eigenlijk als straf bedoelt is. Het gaat denk ik meer om de uitleg van de straf om te bepalen of het een straf of consequentie is.

Hihihi, en tóch blijf ik erbij, dat als je het als straf in het vooruitzicht zet, een kind boos op jou kan worden omdat JIJ die straf geeft. En als je zegt, als je nu niet ophoudt, weet je dat je op de gang moet, blijft het bij het kind ... Leg ik het goed uit?

Liefs,
Marjan

Het is volgens mij vooral dat straf een negatieve lading heeft terwijl het soms wanneer het als consequentie wordt gebruikt heel positief kan uitpakken.
Ik heb geen verstand van opvoeden, maar zo ben ik zelf opgevoed.
Maar ik snap je punt.

Juist en als je die negatieve lading kan omzetten in positieve met hetzelfde effect Dan zijn we er toch? Want dat maakt het voor een ieder prettiger en de kinderen leren meer hun eigen grenzen bewaken

Ik heb een nichtje van bijna 30 die autistisch is. Ze gaat nu voor het eerst op "eigen benen" staan... in een begeleide woonvorm. Haar vader en moeder hebben jarenlang iedere dag tot vervelens toe met haar allerlei rollenspellen geoefend om haar te leren hoe ze zich moet "gedragen" in de maatschappij.
Ik vind het zo knap zoals zij daar mee om zijn gegaan, en ik wens jou ook het geduld en de kracht om bij Hielke zo te kunnen zijn!

Knuffel Jorine

Jammer toch wel dat het zo moet, dat mensen niet kunnen accepteren dat niet iedereen in het zelfde hokje past en zich hetzelfde gedraagt. Waarom trekken mensen het zich zo aan als een ander anders reageerd dan zij zelf zouden doen?

Ja, ik snap je! Ik hou niet zo van die Als? Dan... dat schept voorwaardens, terwijl we juist in een wereld wonen waarin onvoorwaardelijkheid een kans krijgt.

"Je Weet dat je op de gang moet..." Dat wil zeggen dat je hem geleerd hebt wat de gevolgen zijn. Maar, lieverd het blijven wel de gevolgen die JIJ erop geplakt hebt,

En het blijven ook wel uitspraken die een "verwittiging" inhouden,
Tot hij eens vanzelf in die gang gaat staan dàt zou echt toppie zijn!


Wij zette de kinderen vroeger ook in een Time-out zone. En wat ik ook deed, is hen vijf minuutjes, kres-en-roep-zotte-kuren-tijd geven.
En als er iemand weende, dat bijna op zeuren leek, dan zei ik " ok, jij mag wenen, 10 minuten " en dan zei ik vb, het is kwart over elf, dan mag jij nu wenen tot vijf minuutjes voor half twaalf. En dan ging ik in de andere kamer.
En dan hoorde ik dat die doorging en na enkeleminuten stopte, endan zei ik na drie minuten, " als je al vroeger gedaan hebt met wenen, mag je gerust hier een spelletje komen spelen "
maar toen wastie wel nog kleintjes natuurlijk.

Ik weet , lieve Marjan dat je kind met al zijn bijzonderheden, best wel moeilijk kan zijn. Ik vind het fijn dat je erover praat. Het is niet altijd even makkelijk, zeker niet. Het blijft soms "uit je duim zuigen" om maar weer iets nieuws te verzinnen, iets anders, iets beters om te doen.
Alles langs de zonnige kant bekijken, helpt volgens mij wel!



Liefs,
Bellefleur

Heb het allemaal even doorgelezen over straffen en heeft wel tot nieuwe inzichten geleid bij mij.
Zo zie je maar je kunt altijd leren!

Liefs

Hallo allemaal,

Hier weer even een verhaal over mijn special kid

Gisteren kreeg ik een smsje van Hielke toen hij in de trein zat. Het getuigde van wanhoop en hopen dat ik niet boos zou worden.
Wat was het geval. Het schijnt dat Hielke al máánden gepest, gesard en getreiterd wordt door een jongen, die vorig jaar bij hem op school zat, maar nu schijnbaar naar een Renn4 school is geplaatst (gedragsproblematiek). Die jongen had Hielke vorig jaar ook drugs aangeboden ... nou ja, misschien snappen jullie wat die jongen een beetje inhoudt (of juist niet inhoudt)
Hielke heeft heel goed geluisterd naar wat wij hem altijd voorhouden ... zéker na het incident waardoor hij nu taakstraf krijgt ... maar Hielke heeft deze jongen met zijn kornuiten, want het is een hele groep, altijd genegeerd. Op een andere plek gaan zitten in de trein, een andere bus nemen etc.
Gisteren kwam die jongen weer naar Hielke toe in de trein en zei dat hij naast Hielke wilde zitten. Hielke was al bang geworden en zei dat hij dat niet wilde. Die jongen kon het geen moer schelen en plofte bovenop Hielkes tas naast hem. Dát was de druppel die bij Hielke de emmer deed overlopen, en Hielke haalde uit. Daarop werd Hielke meerdere keren op het hoofd geslagen en wederom uitgescholden. Hielke zag dat die jongen een bloedneus had, dus Hielke had een "rake" klap uitgedeeld. Hij had dat in eerste instantie niet eens in de gaten.
Hielke is naar school gegaan, andere bus genomen, etc etc. We kregen ook telefoon van school, de teamleider van de 2e klassen, want die had telefoon gehad van de Renn4 school van die jongen, omdat die natuurlijk nogal gehavend op school aankwam. Bij Hielke waren de bulten niet zichtbaar op zijn hoofd, maar een bloedneus kan je niet verbergen. Maar ik had die teamleider verteld dat Hielke het ons inderdaad via sms al had laten weten, wat er was gebeurd die ochtend. De teamleider had Hielke ook even uit de klas gehaald, en met hem gesproken. Hielke had het eerlijk verteld. We hadden er beide zorg over hoe het in de middag zou gaan na school, want tja, dan zouden ze elkaar misschien wel weer tegenkomen. Die kl*tzk woont ook hier in Winschoten, en het is gewoon te triest voor woorden als je hoort hoe ze Hielke dag in dag uit hebben getreiterd en uitgedaagd
In de middag was Hielke op het station Groningen en had zichzelf een patatje gekocht. Er kwam dus verdorie wel een kornuit van die jongen naar Hielke toe. HOE hij eraan gekomen is ... pfff ... maar hij liet Hielke dus de sleutelbos van Hielke zien, die hij uit Hielkes tas had gestolen. Waarschijnlijk op het moment dat Hielke op zijn patatje stond te wachten, hij had zijn rugtas op zijn rug en de sleutels zaten in het voorvakje van de rugtas. Maar Hielke zei dus, geef die sleutels terug ... Waren van zijn fiets o.a. en Hielke kon dan dus niet naar huis vanaf het station. Maar die jongen gaf het natuurlijk niet terug, want wat was er leuker dan mijn Hielke gewoon verder sarren en treiteren
Hielke gooide wat patatjes naar die jongen, die op zijn beurt daar boos over werd (want goh, wat doet dat zeer he, patatjes....arggg) en heeft Hielke op dat moment wederom in elkaar geslagen. Er was gelukkig een vrouw die het voor Hielke opnam. Daarop nam die jongen de trein naar Zuidbroek, die ook in Hoogezand/Sappemeer stopte waar hij woonden. Sleutels van Hielke gewoon met zich meenemend....
Op dat moment belde Hielke mij totáál overstuur op ... ik hem gerust gesteld en gezegd, we komen je van het station halen, maak je niet druk, we kijken even waar we het beste heen kunnen bellen. Jeugdpolitie ingelicht hier in Winschoten, Hielke opgehaald. Hielke had dus barstende hoofdpijn, op zijn achterhoofd was het stuk en een giga buil. Lichte hersenschudding? Heel goed mogelijk....
Jeugdagent beloofde ons dat de spoorwegpolitie zou worden ingelicht en ze zouden een extra oogje in het zeil houden bij Hielkes fiets, die met een slot om een paal heen op slot stond.
Vanmorgen stond de fiets er gelukkig nog.
Hielke is bang, doodsbang. Durft niet meer met de trein. Gelukkig moest onze pleegdochter vanmorgen ook naar Groningen, dus die heeft Hielke naar school begeleidt en vanmiddag neemt ze hem ook weer mee terug. We hebben inmiddels de gemeente gebeld dat we met spoed taxi-vervoer naar school willen. We krijgen een aanvraagformulier en vanmiddag bij de dokter een urgentie-verklaring vragen. Hielke durft niet meer, en dat hij heeft aangegeven liever met "het busje" te gaan, zegt meer dan wat ook ... want Hielke is obsessief gek van treinen en treinreizen.
Vanmorgen om elf uur de telefoon, weer de teamleider van Hielkes school. De Renn4 school had op last van de politie onderzoek gedaan en via via via, kwam Hielkes sleutelbos boven water. Die is naar Hielkes school gebracht en dus heeft Hielke zijn sleutelbos terug.
Maar ja, hun wraak zal zoet zijn, nu ze weten dat we de politie hebben ingeschakeld en aangifte hadden gedaan tegen het stelen van de sleutelbos. Ben erg blij dat Steffie vanmiddag Hielke weer mee terugneemt. Donderdag kan Steffie Hielke ook naar school brengen, morgen moeten we maar even kijken. Neem ik hem desnoods mee naar Groningen, naar mijn werk en neemt hij daar de bus naar school. En dan komt hij in de middag naar mijn werk, zodat ik hem weer mee naar huis kan nemen. We moeten maar even kijken. Het is slopend kan ik je zeggen ..... en voor Hielke is het te triest voor woorden, want het ging best heel goed met hem. Maar ja, wij wisten ook niets van het gesar en getreiter van die jongen, die ook nog eens in drugs handelt......pfffffff. Makkelijke prooi he, een jongen pakken die sociaal/emotioneel op laag niveau functioneert .... Heb er veel zorg om. Maar goed, we vinden wel weer een oplossing.
Wordt misschien wel vervolgd.....

Liefs,
Marjan

Oh, Marjan wat vreselijk! Hoop dat jullie snel goed vervoer voor Hielke geregeld krijgen. Wat een ellende zeg, en inderdaad, ze pikken altijd de zwakkeren uit om te pakken, lekker makkelijk. Oh ik zou er ook woedend van worden!

Wens je veel sterkte en een knuffel van mij.
XXX Jorine

Dushi!!

Wat vreselijk zeg. Hoe kunnen kinderen toch zo gemeen zijn. Daar zit helemaal geen greintje verstand bij om het zo maar eens te zeggen. Zielig ook voor Hielke dat hij dat nooit heeft durven zeggen. Heel verdrietig allemaal.
Blij dat Stef met hem mee kan maar dat is niet de oplossing.
Ga maar snel de urgentie regelen zodat hij in ieder geval veilig van en naar school kan.

Licht wijsheid en liefde!

Liefs
Bea

Tsjonge, wat een heftig verhaal. Wat zo een jongen moet meemaken. Schandalig.
Ik wens jullie veel sterkte. En ik hoop dat er snel een oplossing wordt gevonden.

Zo'n verhaal grijpt me gewoon bij mijn strot...walgelijk gewoon.

Sterkte met Hielke en ook voor jullie zelf is dit niet makkelijk.
Je blijft zo wel in een spiraal zitten...actie-reactie. Wat een stel bij elkaar om zo een zondebok te zoeken en te treiteren.

Ooh vreselijk! ....wat kunnen kinderen vreselijk hard zijn, mijn jongste zoon werd ook zo erg gepest hij zat net in de 2e hogere school en wilde eigenlijk al helemaal niet meer ...toen ik dus ging vragen waarom? ...kwam alles eruit..gewoon treiteren was het, en je moet maar sterk genoeg zijn om dat aan te kunnen.

Ik leef helemaal met je mee Marjan, en wens je echt heel veel sterkte ook jouw Hielke! .....misschien dat er nu een oplossing komt en dat ze toch wel geschrokken zijn van het politie onderzoek.

Wat afschuwelijk Marjan wat er met Hielke gebeurd! Ik heb je verhaal gelezen en de rillingen lopen hier over mn rug. Arme Hielke.. De ellende is als je als kind ook maar een beetje anders bent je makkelijk doelwit wordt van pesterijen. Ik heb het ook meegemaakt zij het in lichte mate omdat ik niet de kleding droeg die hip was. Hielke krijgt vanaf hier een dubbele knuffel en jullie ook, fijn dat jullie zo'n hecht gezin zijn dat is echt een geluk voor Hielke en kan hij zich in jullie warmte en begrip koesteren. Heel veel sterkte en dikke zoen.