Gaat ware liefde ook weer over?

Misschien heb je het dan niet duidelijk genoeg uitgelegd? Ik wil je graag begrijpen dus als je het zou willen verklaren, dan graag .

De buitenwereld is een reflexie van jou eigen binnen wereld (geestelijk gezien hè) Als je de ware Liefde in jezelf niet nog gevonden hebt, hoe kun je hem dan in je buitenwereld ervaren?
Maar iedereen is er toe in staat om die ware Liefde te vinden in de wereld omdat iedereen uit die Liefde afkomstig is. Het geheel, het AL is Liefde en wij zijn daar allemaal een onderdeel van net al een hologram. En dit hele AL bevind zich in ieder mens.
Aangezien we de wereld ervaren door onze ideeën en gedachten erover zul je ook conform die ideeën en gedachten die ware Liefde kunnen ervaren. Maar dit betekend dus niet dat dit de enige manier en de enige ware manier is om die ware Liefde te ervaren. De ware Liefde kun je pas puur en als enige waarheid kunnen ervaren als je alle ideeën en gedachten daarover verdwenen zijn (ze los gelaten hebt) En wat blijft er dan over; de ware Liefde die in jou zelf is en gereflecteerd wordt in de wereld om je heen. Dat is dus niet op 1 persoon gericht maar op alles wat IS.

Ja klopt helemaal zoals ik het ook zie.
Ik had een kundalini explosie nodig om de liefde van boven te kunnen ervaren, op dat moment voel je ook echt de verbinding met alles en iedereen om je heen, de enorme liefde die er voor ons is en die zo graag doorgegeven wil worden. De knop zit binnen in jezelf, en iedereen is in staat om dat te ervaren.
Waarom die knop bij mij juist op dat moment omging weet ik niet, maar het heeft me wel gered. Wellicht was dat ook de reden wel.
Ik heb werkelijk nog nooit zoiets ervaren en mensen die vanuit de kerk kende zeiden mij dat ik was aangeraakt door de heilige geest, hoe je het ook wil noemen het was een gevoel wat ik niet kan beschrijven. Als je dat gevoel kent weet je wat ware liefde is. ( is mijn mening)

ware liefde zit van binnen...

dit antwoord vond ik wel spreken...


Over liefde wordt onvoorstelbaar veel gesproken, geschreven, gezongen etc. Toch is deze liefde meestal van tijdelijke aard, zo lijkt het wel. Wat is nou Ware Liefde?

Antwoord:


Compassie kunnen we best gebruiken in deze maatschappij. En als dit bij iemand ontbreekt is afgescheidenheid en kilte een gegeven. Niemand is daar bij gebaat.

Ik wens dat dan ook niemand toe, om niet zo nu en dan een glimlach te kunnen en mogen ontvangen van iemand anders, of dat mensenliefde in iemands hart zou ontbreken. Een straaltje licht en warmte en onze naaste liefhebben zijn een groot goed.

Ik hoop dat ik dat ook kan doen op zijn tijd wanneer ik voel dat iemand dit nodig heeft, en omgekeerd. Ik hoop dat dit innerlijke kaarsje voor dat doel blijft branden.


Maar ik wil ook wijzen op iets anders. Achter de menselijke warmte, compassie en liefde die zo broodnodig zijn om het leven op deze planeet aanvaardbaar te maken en te houden, zit ook een Kosmische Liefde. Het is een Liefde die Universeel is en daardoor minder is gericht op de afgescheiden menselijke natuur. Deze Liefde heeft zijn centrum in het hart en is bedoeld voor onze ziel, dat aspect van God dat nagenoeg ieder mens bezit en met zich meedraagt. Het is het enige aspect in ons dat de goddelijke natuur kent en Weet.


Dit is het Centum van Leven met een hoofdletter. Gods Liefde is bedoeld om dit aspect weer te laten ontwaken, want de mens zelf is bij lange na nog niet ontwaakt tot het echte Leven. Gods Liefde zoekt zichzelf in alle harten van alle mensen en kijkt zo voorbij de persoonlijke belangen en behoeftes. Gods Liefde is daarom neutraal want het bekommert zich daarbij niet om het goede of slechte van de mens. Het ziet slechts zijn eigen aspect dat omhuld is door de mens van vlees en bloed. God zoekt het binnenste van de medaille en is niet zozeer geïnteresseerd in de twee kanten van deze medaille.

En omdat dat aspect van God bij nagenoeg iedereen aanwezig is, is het duidelijk dat Gods Liefde ook iedereen omvat en onvoorwaardelijk is omdat die Liefde gericht is op ons hart. God heeft al het leven en daarom zichzelf Lief.

Het tot Leven wekken van een element van God door de Kosmos is een waarlijke daad van Liefde en Compassie als dit tegelijkertijd bijdraagt tot de opstuwing van de mens tot een nieuw bewustzijn van Echt Leven. Waarlijk, de mens komt tot Leven.

Zouden wij als mens ook niet bereid zijn om het water in te springen om het leven te redden van iemand die bijna dreigt te verdrinken? En om iemand weer tot bewustzijn te brengen als die bewusteloos is geraakt?

Menselijke liefde is een afgeleide van Kosmische, Goddelijke Liefde. En toont ons hoe we als mens de genegenheid en banden onderling kunnen bezegelen en daarmee de harde schillen kunnen doorbreken die mensen afstoten.

Dat doorbreken van harde schillen demonstreerde ook Jezus toen hij zei: "Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar om een zwaard te brengen [van Waarheid]". Want liefde kan soms een zwaard zijn om de hardheid van anderen te verzachten en zelfs te breken. Het is als water, het stroomt en is zacht, maar we kunnen er ook tegen te pletter lopen. Net als water is Liefde ook niet altijd meegevend.


En dan moeten we ook beseffen dat het ego de Kosmische Liefde vaak niet kan waarderen, want het opwekken tot Leven van dat kleine aspect binnenin gaat ten koste van het ego zelf.

Heel vaak verwerpt het ego deze Pure Liefde en dus God omdat het vasthoudt aan zijn eigen versie van menselijke warmte, door onwetendheid over wat er nog meer is.

Echter, omdat God en Gods Liefde alomvattend is, en die ervaring alles brengt om de mens tot de hoogste staat van Harmonie en Vrede te brengen, beweer ik dat zolang de mens Gods Liefde nog niet heeft toegelaten in zijn/haar hart, liefde nog heel onvolkomen is. Het is die hunkering naar onderlinge liefde die is geboren uit een nog onbestemd verlangen om die grootse, meeslepende en overweldigende Liefde te kunnen terugvinden. We hebben het gekend, maar we hebben het ook weer laten schieten.


bron : Rudolph Berger

Deze heb ik ook wel eens ooit gehoord ja, 14 jaar geleden van mijn yoga-lerares..

Volgens mij bedoel je, dat jij je eigen beeld van de buitenwereld maakt in plaats van andersom. Het is niet dat ieders buitenwereld zich vormt naar JOUW reflectie.

Zoals je het nu opschrijft, staat er dat de buitenwereld een reflectie is van je eigen binnenwereld, maar daarbij moet er wel toegevoegd worden dat JOUW buitenwereld een reflectie is van jouw binnenwereld.

Als je dat ook bedoeld, ben ik het me je eens. Als je bedoelt dat jouw binnenwereld de volledige buitenwereld bepaalt (dus ook onze buitenwereld) zou ik graag willen weten waarom dit dan zo zou zijn. En ben ik het er dus niet mee eens.


Omdat er misschien wel degelijk ware liefde in de buitenwereld aanwezig is, die juist door de ervaring ermee, de ware liefde in jezelf laat vinden? In plaats van uit jezelf te redeneren, redeneer ik in dit geval vanuit de buitenwereld.

Er is namelijk een belangrijke interactie tussen de buitenwereld en je binnenwereld. Wij leven niet volledig in onze eigen wereld, of wel?


Toch ben ik van mening dat je ware liefde ook kunt ervaren als je er nog nooit kennis mee hebt gemaakt. Dat is de reden waarom onze ziel groeit. Hij is niet al af op het moment dat wij op deze aarde onze eerste stapjes zetten. Was hij namelijk wel volgroeid en volledig, dan was het hele incarnatie proces niet meer nodig geweest.

Op het moment dat er een nieuwe ziel op deze aarde komt, is hij helemaal leeg en wordt gevormd naar wat er maar gebeurd in de buitenwereld. Waarom denk je dat de nieuwetijdse kinderen zo helemaal anders zijn? Die hebben nog geen vastgelegde gedragsregels in hun kern ingeprent.

Volgens mij komt ware liefde van buiten, maar ervaar je die in je binnenste. Want liefde is de universele bindingsenergie.

Jezelf verbinden met jezelf is eigenlijk niet mogelijk, waardoor er ook geen liefde van binnen zit.

Dat is heel mooi Muin, wat je daar schrijft! Jammer genoeg is het iets te lang om als nieuw onderschrift te dienen voor mij, want ik vind het een heel goeie uitspraak.

Ik begreep je wel Gast, en ik kan me wel vinden in je uiteenzetting. Ik zou het niet als duplicaten willen definieëren, maar gewoon, de herkenning van de allesverbindende liefde.

Juist ja

[quote=Nims

Toch ben ik van mening dat je ware liefde ook kunt ervaren als je er nog nooit kennis mee hebt gemaakt.

Ja maar Nims, dat hangt dan toch veelal af van je ervaringen en je referentiekader?

Julien is het nu echt zo dat je het geestelijke niet van het materiele kan onderscheiden?
Ze hebben wel degelijk met elkaar te maken en het één bestaat niet zonder het ander maar het lijkt er nu op dat jij iets wat geestelijk is op een materiele manier probeert te weerleggen. En dat lukt natuurlijk niet
Ik heb het hier niet over de aarde (de materie) maar over de wereld, de geest dus.

Precies, en die ware liefde die je tegenkomt is ook een ervaring.

Je maakt niet je eigen ervaringen, maar ervaringen zijn datgene dat je overkomt. Hoe groot of smal je referentiekader ook is, je kan altijd de ware liefde ontmoeten en dan pas je kader gaan vormen. Eigenlijk is dat wat er eigenlijk altijd gebeurd.

Wat jij beweert is dat ze onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, maar dat is niet het geval. Anders was er namelijk geen reincarnatie nodig en bestond een lichaam niet zonder geest, en een geest niet zonder lichaam. Maar dat ze wel bestaan, weerlegt eigenlijk al jouw redenatie dat ze niet zonder elkaar kunnen bestaan.

Laat ik het anders uitleggen. Wanneer alle materie wordt omgevormd tot het geestelijk, zou volgens jouw uitleg ook al het geestelijke verdwijnen omdat ze niet zonder elkaar kunnen bestaan. Ik ben ervan overtuigd dat dit niet het geval is, en alles best geestelijk kan worden en al het materiele kan verdwijnen zonder dat daarvoor ook al het geestelijke moet verdwijnen.

Dus, dan is voor mij het antwoord helder. Ware liefde kán overgaan, als het kader dat ontstaat, niet bij je past.

Maar dan kan het, ook al gaat het over, tóch overeind blijven als de ware die je tóén als de ware beschouwde.

(sorry dat ik tussen jullie discussie door loop te blaten)

Nims, zullen we deze discussie maar stoppen want voor mij is het niet mogelijk jou iets uit te leggen wat je niet zelf ervaren en begrepen hebt.

Ja, klopt.

Ware Liefde is een ervaring.
Wie je bènt vormt het kader voor die ervaring.

Kijk naar de hoeveelheid Liefde in je leven,
dan zie je wie je bènt, én zie je ook je kader.

Wie dat doet en zichzelf is, namelijk Liefde
zal merken dat het kader percies pas in dat van Ware Liefde.

Laten we het er maar op houden dat er niet veel mensen zijn, of misschien zelfs niemand die de definitie van wáre liefde kan begrijpen, de ware liefde kan voelen, de ware liefde IS..

Met je verstand kun je veel dingen verklaren..
Maar wat is nou ECHT ware liefde hé..
wat is het nou ECHT..

Daar is alles mee gezegd.. voor mij...
Ik denk dat met woorden veel dingen moeilijk omschreven kunnen worden.